Ο ΕΝΦΙΑ (και όχι ο κομμουνιστικός κίνδυνος) κρίνει τις εκλογές

Ας κοιτάξουμε λίγο με προσοχή το προεκλογικό πλάνο. Στο ένα άκρο βρίσκεται ο Αντώνης Σαμαράς που εν έτει 2015 επισείει τον κομμουνιστικό κίνδυνο με το άκρως σουρεαλιστικό επιχείρημα «Δεν θα γίνει εδώ σοβιέτ, δεν θα γίνει κομμουνισμός»…

Στο άλλο άκρο ο...
Μάκης Βορίδης επιδίδεται, με φόντο σεμέν της δεκαετίας του ΄50,  σε θλιβερές αναφορές στα φισεκλίκια των παππούδων του και τζάμπα μαγκιές του τύπου : « η δική μας γενιά...

δεν θα παραδώσει τη χώρα στην Αριστερά»...

Και απέναντί τους οι νοικοκυραίοι, κατά την προσφιλή προσφώνηση της ΝΔ, σκυμμένοι πάνω από τα τεφτέρια τους υπολογίζουν ότι πέντε ημέρες μετά τις εκλογές, στις 30 Ιανουαρίου θα πρέπει να πληρώσουν την 5η δόση του ΕΝΦΙΑ, στις 27 Φεβρουαρίου την 6η δόση για το 2014 και στα τέλη Μαρτίου την 1η δόση του ΕΝΦΙΑ για το 2015.

Και αυτή η εικόνα, από τη μια πλευρά με τους ιδιότυπους κομμουνιστοφάγους που μπήκαν στη μηχανή του χρόνου και προσγειώθηκαν σε μια άγνωστη για εμάς χώρα και από την άλλη με τους ευρισκόμενους στην Ελλάδα του 2015 πολίτες, αποκαλύπτει τη σχάση του κεντροδεξιού πυρήνα.

Γιατί οι επιτελείς του Αντώνη Σαμαρά, φαίνεται ότι δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο Ενιαίος Φόρος Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), ένας άδικος φόρος που επί της ουσίας τιμωρεί όλους ανεξαιρέτως τους ιδιοκτήτες ακινήτων, εκλαμβάνεται  ως  το μέγιστο ποινικό αδίκημα, αυτό της διατάραξης οικιακής ειρήνης.

Γιατί οι πολίτες θεωρούν και όχι αδίκως ότι το υπουργείο Οικονομικών έχει εισέλθει παράνομα και παραμένει παρά τη θέλησή τους  στην κατοικία τους και τους ζητά κάθε 30 ημέρες να πληρώνουν ενοίκιο για το σπίτι που έχτισαν μετά κόπων και βασάνων.

Οι επιτελείς του Αντώνη Σαμαρά δεν έχουν αντιληφθεί ότι φορολογώντας αγρίως και χωρίς δίκαια κριτήρια το σπίτι, την ακίνητη περιουσία, δεν φορολογούν το φετίχ του Έλληνα. Δεν φορολογούν την κόνξα των οπισθοδρομικών που θέλουν ένα κεραμίδι ντε και καλά για να βάλουν το κεφάλι τους όπως τεχνηέντως και υποτιμητικά προσπαθούν να μας πείσουν.

Φορολογούν τη μοναδική, μέχρι σήμερα, ασφαλή επένδυση των πολιτών οι οποίοι επέλεξαν να κάνουν το σκατό τους παξιμάδι και τα χρήματά τους τούβλα. Επέλεξαν να μην φυγαδεύσουν τα χρήματά τους σε άλλες πολιτείες, επέλεξαν να έχουν το ακίνητο στο όνομά τους και όχι σε υπεράκτιες εταιρείες και ανέμεναν να φορολογηθούν δίκαια γι αυτή τους την επιλογή.

Και σε αυτούς τους πολίτες, που αποτελούν την πάλαι ποτέ μεσαία τάξη και πυρήνα της πάλαι ποτέ κεντροδεξιάς παράταξης, η επίκληση του φόβου από την επέλαση των κομμουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ, εκλαμβάνεται ως το κερασάκι της κοροϊδίας, εκλαμβάνεται ως μια κίνηση που υποτιμά τη νοημοσύνη τους. Γιατί η φορολόγηση των ακινήτων ήταν η κόκκινη γραμμή των πολιτών.

Υπακούοντας την Τρόικα

Η σημερινή κυβερνητική πλειοψηφία έσπευσε χωρίς δεύτερη σκέψη να υιοθετήσει τα επιχειρήματα της Τρόικας για τη φορολόγηση των ακινήτων χρησιμοποιώντας έναν  παραμορφωτικό καθρέφτη για να εξηγήσουν δυο στοιχεία και συγκεκριμένα:

-ότι η χώρα μας διαθέτει το υψηλότερο ποσοστό ιδιοκατοίκησης στην Ευρώπη, καθώς υπολογίζεται στο 92% ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης κυμαίνονται μεταξύ του 40% και του 50%

-ότι η καθαρή περιουσία (Net Equity) του μέσου Έλληνα αποτελείται κατά 95% από ακίνητα.

Ο παραμορφωτικός καθρέφτης που εσκεμμένα χρησιμοποίησαν δεν τους επέτρεψε να εξηγήσουν στην Τρόικα γιατί η Ελλάδα έχει αυτό το συντριπτικό ποσοστό ιδιοκατοίκησης. Έτσι απλά υπάκουσαν χωρίς να εξηγήσουν ότι για δεκαετίες ολόκληρες στην Ελλάδα δεν υπήρχαν επενδυτικές διέξοδοι πέρα από την αγορά ακινήτων. Ότι ο μέσος Έλληνας δεν ένοιωθε ασφάλεια με την επένδυση των χρημάτων του σε τραπεζικές καταθέσεις είτε κινητές αξίες και όσοι επέλεξαν να επενδύσουν στο Χρηματιστήριο βρέθηκαν στη δίνη της μεγαλύτερης φούσκας. Δεν τους εξήγησαν ότι η αγορά ακινήτου ήταν επί της ουσίας η πιο ασφαλής και δημοφιλής επενδυτική κίνηση των πολιτών. Κι έτσι χωρίς δεύτερη σκέψη η άδικη φορολογία απειλεί το σημαντικότερο και για τους περισσότερους το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του μέσου έλληνα πολίτη. Και αυτή ακριβώς η επιλογή θα κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών.

Βάλια Μπαζού από το Ποντίκι