Η σύμπλευση Σαμαρά – Παπανδρέου, προκειμένου να σωθεί η χώρα, μέσω της εφαρμογής του Μνημονίου αλλά με διαφορετικά πρόσωπα, μας θυμίζει την παροιμία «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε το βρακί του αλλιώς…»Όπως πολύ σωστά μου...
είπε ένας φίλος:
«Όλοι οι βολεμένοι προβάλλουν την ιερότητα του κοινοβουλευτισμού. Ευτυχώς για τον πολύ κόσμο ο μύθος έπεσε. Το πολίτευμα αυτό καμία σχέση δεν έχει με την δημοκρατία. Χρειάζονται ηγέτες και....
όχι πολιτικοί των σαλονιών, των λεσχών και των στοών, κατασκευασμένοι από εταιρείες προβολής έναντι αδρών κονδυλίων. Ο λαός είναι άξιος να αναδείξει τους ηγέτες του. Δωρεάν»…
Εμείς, ευελπιστούμε πως θα υπάρξει μία δεύτερη σκέψη στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και ανάμεσα στους πολίτες.
Είναι, πράγματι, το Μνημόνιο ή οι τρόποι της εφαρμογής του, ο μοναδικός δρόμος που μπορεί να ακολουθήσει η χώρα;
Δεν έχουμε διδαχθεί τίποτε από «οικουμενικά σχήματα» του παρελθόντος;
Άραγε, προκειμένου να υπάρξει κυβέρνηση, εμείς οι Έλληνες πρέπει να υποχρεωθούμε στην αναγνώριση ενός χρέους που δεν είναι δικό μας, χρέος για το οποίο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη συμφωνήσει (προ δεκαημέρου) να μην ελεγχθεί;
Τέλος, αναρωτιέμαι, πόσο συνταγματικό είναι να παρεμβάλλονται οι πολιτικοί και να «ξεπερνάνε» την εκφρασμένη (πλέον) λαϊκή βούληση, εικάζοντας απλώς πως θα τα… καταφέρουν;
Για μία ακόμη φορά, η χρήση του παρακράτους, οι εξωτερικές πιέσεις και κυρίως, η δίψα κάποιων να κυβερνήσουν, μας οδηγούν προς την καταστροφή… Και αυτό είναι δεδομένο!
Κωνσταντίνος
http://peri-sk-opio.blogspot.com
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.