Το τέλος του Κόσμου

Μόλις πριν από 6-7 χρόνια, η χώρα μας ζούσε το όνειρο.
Πρωταθλητές Ευρώπης στο ποδόσφαιρο, φαντεζί Ολυμπιάδα στην Αθήνα, που θα τη ζήλευαν ακόμη και οι Σαουδάραβες Κροίσοι, πρώτοι σε κατανάλωση Chivas και Cohibas, πρώτοι σε...
πωλήσεις Καγιέν, και άλλα πολλά παρεμφερή.
Οι μισοί Έλληνες ήταν παίχτες, και οι άλλοι μισοί μπρούκληδες. Και όλοι μαζί στα μπουζούκια και στη χλίδα.
Όλα πήγαιναν κατ`ευχήν.
Κάποιοι μάλιστα είχαν πάρει τόσο θάρρος, που άρχισαν να μιλάνε για παγκόσμια ελληνική κυριαρχία, επιστροφή των Ελ, επιστροφή της Κωνσταντινούπολης, κλπ.
Οι ουρανοί έμοιαζαν δικοί μας.
Και όμως! Μέσα στα ελάχιστα χρόνια που ακολούθησαν, και τι δεν είδε το μάτι μας, και τι δεν έζησε το πετσί μας;
Χάθηκαν τα λεφτά πολλών εξ ημών στο χρηματιστήριο.
Αποκλειστήκαμε από τα ευρωκύπελλα, και τα μουντιάλ.
Το 2008 κόντεψε να καεί ολάκερη η Αθήνα.
Ακροβατούμε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, με την οικονομία μας να χαρακτηρίζεται ως σκουπίδι, και κάθε μέρα που ξημερώνει να μην ξέρουμε αν θα χρεοκοπήσουμε ή όχι.
Οι μισθοί μας σφαγιάστηκαν.
Το δημόσιο συρρικνώνεται, και οι δημόσιοι υπάλληλοι απολύονται!
Τα σφραγίσματα των μαγαζιών είναι πλέον ρουτίνα.
Το ίδιο και οι αυτοκτονίες.
Το κοινωνικό κράτος έπαψε να υφίσταται.
Οι πολιτικοί μας δεν τολμούν να εμφανιστούν δημοσίως.
Οι Πόρσε Καγιέν πωλούνται για ένα κομμάτι ψωμί.
Όλα μα όλα είναι θολά και απαίσια.
Και όλα αυτά μέσα σε λίγα μόλις χρόνια.
Και νάμασταν μόνο εμείς; Η υφήλιος όλη μοιάζει να γύρισε ανάποδα.
Σαν να μετακινήθηκαν οι πόλοι κάτι…
Πρώτη (σχεδόν) οικονομική δύναμη παγκοσμίως η … κομμουνιστική Κίνα!
Ο μουσουλμανικός κόσμος πήρε φωτιά, και οι ανακατατάξεις στη Μέση Ανατολή είναι άνευ προηγουμένου.
Μέχρι και ο αιώνιος δικτάτορας Καντάφι φλερτάρει με την ανατροπή.
Η Ευρώπη ζει κι αυτή μια τεράστια κρίση χρέους, με την ευρωζώνη να κινδυνεύει με διάλυση, και το ευρώ με κατάρρευση.
Η άλλοτε οικονομική, πολιτική, και πολιτισμική ατμομηχανή του πλανήτη παραπαίει, με τον υπόλοιπο κόσμο να τη λυπάται, αλλά και να χαίρεται συγχρόνως.
Η «αυτοκράτειρα» Βρετανία καίγεται από τους «απόκληρούς» της.
Η ζάπλουτη Ιαπωνία κόντεψε να γονατίσει οικονομικά και κοινωνικά από μια σειρά ατυχιών, και η παντοκράτειρα Αμερική υποβαθμίστηκε σε πιστοληπτική αξιοπιστία!!!! παλεύοντας κι αυτή με τα πρωτοφανή της χρέη.
Και πάει λέγοντας.
Έχουν έρθει τα πάνω κάτω, κυριολεκτικά. Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια.
Τι γίνεται; Που πάμε;
Και έχεις και κάποιους να λένε, από την εποχή των παχέων αγελάδων ακόμη, πως το 2012 θα είναι το τέλος του κόσμου όπως τον ξέραμε.
Και όλοι μα όλοι τους κοροϊδεύαμε.
Ποιο τέλος; Εδώ εμείς ζούμε το όνειρο. Και είναι μόνο η αρχή του. ‘Αντε παίξτε παραπέρα.
Έτσι δεν λέγαμε;
Και τώρα τι λέμε;
Θα πίστευε κανείς μας όλα τα παραπάνω, αν τα άκουγε πριν από μερικά χρόνια;
Ότι δηλαδή η περήφανη Ελλάδα των πιο πλούσιων Ολυμπιακών Αγώνων που έγιναν ποτέ, θα κινδύνευε με χρεοκοπία, την ίδια ώρα που η γειτονική Τουρκία κατατάσσεται στις 5-6 αναδυόμενες και πιο ισχυρές οικονομίες του πλανήτη;
Ότι εμείς θα υφιστάμεθα επιλεκτική χρεοκοπία και δεν ξέρω τι άλλο, με τη Βουλγαρία, τα Σκόπια, τη Ρουμανία, και άλλους να ευδαιμονούν;
Θα πίστευε κανείς πως θα γινόμαστε ο περίγελως του κόσμου, και πως θα μας λοιδορούσαν οι Βόρειοι εταίροι μας, και κυρίως οι Γερμανοί (αυτοί με τα πέδιλα και τη λευκή κάλτσα);
Θα πίστευε κανείς ότι η Αμερική θα χρωστούσε τα μαλλιοκέφαλά της στους Κινέζους, και ότι οι Άγγλοι θα έτρωγαν σφαλιάρες μέσα στο σπίτι τους, από τους πρώην ιθαγενείς, τα κράτη των οποίων σοδόμιζαν επί αιώνες;
Ότι κινδυνεύει με οικονομική κατάρρευση η Γαλλία των Βερσαλλιών, και η Ιταλία των Λαμποργκίνι;
Δεν είναι απίστευτο;
Κι όμως είναι αληθινό.
Μέσα σε ελάχιστα χρόνια.
Εσείς τι σχεδιάζετε για την 23/12/2012;
Εγώ ήδη άρχισα να χτίζω υπόγειο καταφύγιο.
Αύριο πάω να αγοράσω κονσέρβες.
Λέτε κάτι να ήξεραν εκείνοι εκεί οι περίεργοι Ινδιάνοι;
Οι Μάγια ντε…

Strange Attractor