Ο Γιώργος παρέδωσε τον έλεγχο της χώρας

Έρχεται η υπερκυβέρνηση

Οι ξένοι αποκτούν για μία ακόμα φορά στην ιστορία μας την διακυβέρνησης της χώρας. Η κυβέρνηση αδυνατώντας να συγκρουστεί με την πραγματικότητα και με τις ανάγκες, παραδίδει τον έλεγχο και την υλοποίηση των νέων όρων στην τρόικα, στις Βρυξέλλες στο ΔΝΤ και τελικώς στο....
κλαμπ των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών του πλανήτη. Η νέα αυτή πραγματικότητα έχει προετοιμαστεί και προαναγγελθεί, δεν...
είναι αποτέλεσμα μόνο της κακής οικονομικής κατάστασης.Tον πρώτο λόγο σ αυτή την πολυεθνική υπερκυβέρνηση έχουν οι Γερμανοί, εκπροσωπούμενοι από τον Χορστ Ράιχενμπαχ (που στα ελληνικά σημαίνει πλούσιο ρυάκι). Για ποιόν θα είναι πλούσιο το ρυάκι δεν χρειάζεται να στοιχηματίσουμε.

Η απαίτηση των δανειστών είναι πασιφανής, ο κ. Τρισέ, ο κ. Σόιμπλε, η κα «ΔΝΤ» Κριστίν Λαγκάρντ αλλα και ο πορτογάλος φίλος Μπαρόζο, το δηλώνουν χωρίς περιστροφές: Η Ελλάδα που χρωστάει χάνει μέρος της κυριαρχίας της.

Γνωρίζουν όμως ότι το δικαίωμα τους το εκχωρεί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση,

Το Μνημόνιο και η τρόικα αποτελούν πλέον μικρότερο κακό

Στο Μέγαρο Μαξίμου εγκαθίσταται «επίτροπος διοικητής» ο οποίος σε συνεργασία με τον σύμβουλο του Γ. Παπανδρέου, Γιώργο Γλυνό, θα «συντονίζουν το αναπτυξιακό πακέτο». Τα περί τεχνικής βοήθειας, που θα παρέχουν οι υπερυπουργοί επίτροποι όχι μόνο δεν μπορούν να γίνουν πιστευτά, αλλά αποτελούν ειρωνεία.

Σε όλα τα υπουργεία θα εγκατασταθούν συνεργάτες του Ραιχενμπαχ, οι οποίοι επίσης θα ελέγχουν τις αποφάσεις και την εκτέλεση τους.

Για να καλυφθεί κάπως η κατοχικού τύπου διακυβέρνηση της χώρας, η «συνεργασία» της ελληνικής κυβέρνησης με την διεθνή υπερκυβέρνηση μπαίνει κάτω από την ομπρέλα της Κομισιόν των Μπαρόζο και Ολι Ρέν. Το πραγματικό αφεντικό είναι ο Ραιχενμπαχ, ο οποίος θα έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο. Ο Ραιχενμπαχ είναι στέλεχος της ΕΕ επι 30 χρόνια και μέχρι πρότινος αντιπρόεδρος της ευρωπαϊκής τράπεζας ανοικοδόμησης και ανάπτυξης.

Σκοπός της επιτροπείας υποτίθεται ότι είναι ο έλεγχος της αναπτυξιακής βοήθειας που θα δοθεί στην Ελλάδα, στην πραγματικότητα είναι η διακυβέρνηση της χώρας.

Οι δηλώσεις των Σοιμπλε, Τρισέ και Λαγκάρντ, περί της απώλειας της εθνικής κυριαρχίας, είναι η απόδειξη.

Συνεργάτης της υπερκυβέρνησης θα είναι Γ. Γλυνός πρώην αξιωματούχος της Κομισιόν και της ΕΕ (1989-2006) ο οποίος επίσης θα κινείται ανεξάρτητα από τους υπουργούς και την κυβέρνηση.

Το χρονικό μιας προαναγγελθείσης παράδοσης

Η παράδοση της διακυβέρνησης στους επιτρόπους των δανειστών, είναι μια απόφαση προειλημμένη, απλώς τώρα ήρθε η ώρα της εφαρμογής.

Ο Γιώργος Παπανδρέου είχε συνομιλίες με το ΔΝΤ πριν ληφθεί απόφαση για την δημιουργία ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης. Ο ίδιος είχε αναφερθεί σ αυτές τον Δεκέμβριο του 2009.
Τον Ιανουάριο του 2010 έφτασε στην Αθήνα κλιμάκιο του ΔΝΤ που συναντήθηκε με τον Γ. Παπακωνσταντίνου για βοήθεια σε θέματα Φορολογικής Πολιτικής και Φορολογικής Διοίκησης, στην κατάρτιση του προϋπολογισμού και στα συστήματα ελέγχου και αξιολόγησης δημοσίων δαπανών.

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη το Μνημόνιο και αρχισε η αντίστροφη μέτρηση για την παράδοση της διακυβέρνησης της χώρας στους δανειστές μας.

Ένα χρόνο αργότερα τον Μάιο του 2010, ο φερετζές έπεσε.

Στις 28 Μαίου η τρόικα στην Αθήνα και ο Γ. Παπανδρέου παρουσία του Ζ. Κ. Γιούνκερ στο Λουξεμβούργο ανακοίνωσαν τους όρους της υποταγής. Προσοχή: οι όροι δεν έχουν καμία σχέση με τους όρους του Μνημονίου, πρόκειται πλέον για πολιτικό έλεγχο.

Επίτροποι, επιμελητές, ελεγκτές, τεχνοκράτες ή όπως αλλιώς ονομαστούν, το αποτέλεσμα είναι ότι ξένοι θα διοικούν και θα επιβάλλουν. Η Βουλή καλείται μόνο να επικυρώνει τις αποφάσεις τους.

Στην ανακοίνωση της τρόικα αναγράφονταν, με όσο το δυνατόν ηπιότερο τρόπο, οι όροι της παράδοσης της διακυβέρνησης της χώρας:
1. «Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να επιταχύνει αισθητά το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Προς το σκοπό αυτό θα συστήσει φορέα ιδιωτικοποίησης με επαγγελματική και ανεξάρτητη διαχείριση. Η κυβέρνηση έχει ήδη συντάξει εκτεταμένο κατάλογο περιουσιακών στοιχείων προς αποκρατικοποίηση με στόχο έσοδα 50 δις ευρώ μέχρι τα τέλη του 2015. Η κυβέρνηση θα αξιολογεί την πρόοδο που έχει σημειωθεί βάσει ενδιάμεσων στόχων, τριμηνιαίων και ετησίων».
2. «Η νομοθεσία για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, τη μεταρρύθμιση της υγείας, τη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας, την εξάλειψη των εμποδίων για τη σύσταση και λειτουργία επιχειρήσεων και την απελευθέρωση των μεταφορών και της ενέργειας έχει ψηφιστεί είτε πρόκειται να ψηφιστεί… Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το νέο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων θα είναι αποτελεσματικό το ταχύτερο δυνατό, οι ελληνικές αρχές θα ενισχύσουν τη διαδικασία υλοποίησης, μεταξύ άλλων μέσω τεχνικής συνδρομής από το ΔΝΤ, από κράτη μέλη της ΕΕ και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και μέσω δημιουργίας μηχανισμών παρακολούθησης».
Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου ένα μήνα αργότερα στα τέλη Ιουνίου, ήταν ένα ακόμα βήμα προς την παράδοση.

Ο Γ. Παπανδρέου αμέσως μετά την Σύνοδο Κορυφής της 23ης Ιουνίου ξαναθύμησε την έλευση των «τεχνικών συμβούλων».
Δεν μένει τίποτα άλλο παρά να δούμε πλέον και τις τελετές παράδοσης –παραλαβής στα διάφορα υπουργεία.
Στις 5 Ιουλίου ο κ. Παπανδρέου ενημέρωσε τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζ.Μ. Μπαρόζο πως ο άνθρωπος - σύνδεσμος θα είναι ο σύμβουλός του επί ευρωπαϊκών θεμάτων και πρώην ανώτερο στέλεχος της Κομισιόν, Γιώργος Γλυνός, ο οποίος και θα έχει αυτονομία κινήσεων σε σχέση με υπουργούς ή άλλες κυβερνητικές αντιπροσωπείες. Η πρώτη συνάντηση του κ. Γλυνού με την αντιπροσωπεία του κ. Μπαρόζο έγινε μια βδομάδα αργότερα.
Ο Γιώργος Γλυνός σπούδασε οικονομικά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΑΣΟΕΕ), μεταπτυχιακά στο Πανεπιστήμιο Paris I Pantheon-Sorbonne. Εργάστηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος, (1976-1983) και στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1983-1988). Από το 1989 μέχρι το 2006 εργάστηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε γραφεία Επιτρόπων ως μέλος και ως Διευθυντής και στις Γενικές Διευθύνσεις, Περιφερειακής Πολιτικής και Διεύρυνσης.
Είναι συνεργάτης και ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ.

υποδεχόμενοι τους τεχνοκράτες συμβούλους, στην ουσία τους επιτρόπους οι οποίοι θα αναλάβουν την διαχείριση, την καθημερινότητα, τις αποφάσεις και όχι απλώς τον έλεγχο της τήρησης των συμφωνηθέντων. Οι δηλώσεις

ΖΑΝ ΚΛΟΝΤ ΤΡΙΣΕ

«Η Ελλάδα δεσμεύεται να κάνει τα πάντα και οφείλει να κάνει τα πάντα με αυτή την αυστηρή επίβλεψη της Ευρώπης την οποία πάντοτε επιθυμούσαμε, προκειμένου να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη, να ανακτήσει τη σταθερότητα και να αποπληρώσει τα δάνεια της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι δεν επιχορηγούν την Ελλάδα χωρίς να πάρουν πίσω τα χρήματά τους. Επενδύουν στην αναδιάταξή της. Όπως είναι φυσικό, οφείλουν να επιτηρούν από κοντά την επένδυσή τους».


ΒΟΛΦΓΚΑΝΓΚ ΣΟΪΜΠΛΕ

«Κράτη με προβλήματα που λαμβάνουν βοήθεια θα πρέπει σε αντάλλαγμα να παραχωρούν μέρος της κυριαρχίας τους», αναφέρει προσθέτοντας ότι η «επιλογή αυτή είναι σε κάθε περίπτωση καλύτερη από το να εκδιωχθούν τα υπερχρεωμένα κράτη από την ευρωζώνη».


ΚΡΙΣΤΙΝ ΛΑΓΚΑΡΝΤ

«Τι νόημα έχει να ψηφίζει νόμους η ελληνική Βουλή, οι οποίοι μετά αλλοιώνονται ή προσαρμόζονται στην υπάρχουσα κατάσταση; Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί».


http://kostasxan.blogspot.com/