Τα γονίδια του πατέρα κόβουν χρόνια ζωής από τα παιδιά

Πειράματα σε ποντίκια με δύο μητέρες έδειξαν ότι έζησαν 30% περισσότερο από τα φυσιολογικά
ΤΟΥ MΑRΚ HΕΝDΕRSΟΝΤα αποτελέσματα μιας νέας έρευνας δείχνουν ότι τα γονίδια που περνούν στα παιδιά από τον...
πατέρα παίζουν αρνητικό ρόλο στο προσδόκιμο ζωής. Με απλά λόγια, είναι πιθανό τα γονίδια του άνδρα σε αντίθεση με αυτά της γυναίκας να μειώνουν τη διάρκεια της ζωής.

Σε πειράματα που διεξήχθησαν σε ποντίκια που είχαν δύο βιολογικές μητέρες και κανέναν βιολογικό πατέρα, τα συγκεκριμένα ζώα ζούσαν 30% περισσότερο από τα...

φυσιολογικά. Την
έρευνα πραγματοποίησαν επιστήμονες του Γεωργικού Πανεπιστημίου του Τόκιο και προσφέρει νέα σημαντικά στοιχεία για την κατανόηση του μηχανισμού της γήρανσης.

Τα ευρήματα της έρευνας ενισχύουν την επιστημονική άποψη ότι τα γονίδια που μεταδίδονται μέσω του σπέρματος βοηθούν στη σωματική ανάπτυξη του απογόνου, σε βάρος όμως της διάρκεια ζωής του. Αν και δεν μπορεί κανένας να πει ακόμη με βεβαιότητα αν αυτή η αρσενική γονιδιακή «παρενέργεια» που εντοπίστηκε στα ποντίκια ισχύει και στους ανθρώπους, σύμφωνα με τους ειδικούς ρίχνει φως στις επιρροές που ασκούν τα γονίδια στον μηχανισμό γήρανσης των θηλαστικών. Η έρευνα βοηθά στην προσπάθεια που γίνεται για να βρεθούν τρόποι επιμήκυνσης του ορίου της ζωής. Προσφέρει επίσης γνώσεις σχετικά με το πώς κληρονομείται το γενετικό υλικό από τους δύο γονείς: οι πληροφορίες αυτές αναμένεται να βοηθήσουν στην καλύτερη κατανόηση της αναπαραγωγικής διαδικασίας, αλλά και διαφόρων ασθενειών.

«Η έρευνά μας μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο να δοθούν απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα, όπως τοαν η διάρκεια ζωής στα θηλαστικά συνδέεται με τη σύνθεση των γονιδίων του αρσενικού και του θηλυκού ή καθορίζεται μόνο από τα γονίδια ενός εκ των δύο γονέων και γιατί (αν πράγματι τελικά ισχύει) τα γονίδια της γυναίκας πλεονεκτούν όσον αφορά το προσδόκιμο ζωής σε σχέση με αυτά του άνδρα» δηλώνει ο Τομοχίρο Κόνο, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας. Η ίδια ομάδα είχε συγκεντρώσει και πάλι τα φώτα της δημοσιότητας πριν από πέντε χρόνια όταν παρουσίασε την Κaguya, ένα ποντίκι που δεν είχε βιολογικό πατέρα αλλά δύο βιολογικές μητέρες και ήταν το πρώτο θηλαστικό που γεννήθηκε με αυτόν τον τρόπο. Οι ερευνητές είχαν καταφέρει να αναπτύξουν μια μέθοδο με την οποία τροποποίησαν γενετικώς τα ωάρια των ποντικών ώστε να συμπεριφέρονται ως σπέρμα.

Πριν από τη γέννηση της Κaguya οι επιστήμονες πίστευαν ότι είναι αδύνατον να γεννηθεί θηλαστικό με γενετικό υλικό που θα προερχόταν μόνο από θηλυκά. Και αυτό εξαιτίας ενός φαινομένου που ονομάζεται γενετική αποτύπωση (genetic imprinting): πρόκειται για μια κληρονομική διαδικασία κατά την οποία ορισμένα γονίδια εκφράζονται μόνο με βάση το αλληλόμορφο που κληρονομείται από τη μητέρα, ενώ κάποια άλλα μόνο με βάση το αλληλόμορφο που κληρονομείται από τον πατέρα. Και τα δύο αλληλόμορφα αυτών των γονιδίων είναι απαραίτητα για τη φυσιολογική ανάπτυξη του εμβρύου. Για παράδειγμα, χωρίς ορισμένα αποτυπωμένα γονίδια, τα οποία κληρονομούνται από τον πατέρα, τα έμβρυα των θηλαστικών πεθαίνουν καθώς δεν σχηματίζεται πλακούντας.

Παρ΄ ότι οι Ιάπωνες ειδικοί παρέκαμψαν την απαραίτητη για τα θηλαστικά διαδικασία της γενετικής αποτύπωσης, η Κaguya έζησε 793 ημέρες, όταν ο μέσος όρος ζωής του είδους στο οποίο ανήκε ήταν 600-700 ημέρες. Αυτό το γεγονός έβαλε σε σκέψεις τους ερευνητές όσον αφορά τον πιθανό ρόλο που είχε παίξει η απόλυτα θηλυκή καταγωγή της. Δημιούργησαν έτσι άλλα 13 ποντίκια με την ίδια μέθοδο και τα μελέτησαν παράλληλα με 13 που είχαν γεννηθεί με φυσιολογικό τρόπο. Και τα 26 ποντίκια ανήκαν στο ίδιο είδος και έζησαν μαζί στο ίδιο περιβάλλον. Διαπίστωσαν ότι τα γενετικά τροποποιημένα ποντίκια έζησαν κατά μέσον όρο 186 ημέρες περισσότερο από τα φυσιολογικά. Αν το φαινόμενο ισχύει και στους ανθρώπους, τότε μια γονιδιακή τροποποίηση θα μπορούσε δυνητικά να αυξήσει περί τα 25 έτη τη διάρκεια της ζωής μας.