Οι επαναστάσεις αρχίζουν αλλά και τελειώνουν στο Facebook…

Του Στρατή Μαζίδη.
Ωραίο το Facebook. Με την ταχύτατη διάδοση των ιδεών που εκφράζονται μπορεί να δημιουργήσει μια σελίδα από το μηδέν και να την εκτοξεύσει με μερικές χιλιάδων likers σε λίγα μόλις 24ωρα.
Σελίδες, προφίλ και ομάδες επαναστατικού χαρακτήρα. Ας ξεσηκωθούμε, ας στείλουμε στη φυλακή, ας πάρουμε τα όπλα, ας...
κάνουμε, ας ράνουμε, ας ας ας ας.
Like, share, κοινοποιήσεις και μέσα σε ελάχιστο χρόνο ένα γιγάντιο επαναστατικό μέτωπο δεκάδων χιλιάδων οργισμένων Ελλήνων εντός και εκτός συνόρων έχει σχηματοποιηθεί.

Μια έξυπνη ατάκα και οι ακόλουθοι μπορούν να γίνουν αμέτρητοι. Δεν είναι τυχαίο ότι αρκετοί χρησιμοποίηθηκαν πιασάρικες ατάκες για να λανσάρουν το προϊόν τους.
Υπάρχουν επίσης και αυτοί οι οποίοι αγανακτούν με τις ηλεκτρονικές επαναστάσεις κατηγορώντας όλους τους υπόλοιπους ότι κάθονται στον καναπέ τους. Κι αυτοί όμως τελικά εγκλωβίζονται στο ηλεκτρονικό μέτωπο.
Το κακό είναι ότι ενώ το Ίντερνετ βοηθά στη διάδοση ιδεών και στη γέννηση κινημάτων, εν τούτοις το ίδιο γρήγορα τα σκοτώνει αφού όλη η δημιουργικότητα και η αγανάκτηση διοχετεύονται μέσω του πατήματος των πλήκτρων. Το γράψιμο, τις ευφυείς ατάκες και την εκτόνωση, τα ακολουθούν το ψυχολογικό άδειασμα των χρηστών.
Έτσι λοιπόν οι επαναστάσεις ξεσπούν αλλά και ξεφουσκώνουν μέσα στα υπόγεια καλώδια, τις οπτικές ίνες και τους servers.
Υπάρχει βέβαια και μια άλλη πτυχή, αυτή που λέει ότι δυστυχώς υπάρχει ακόμη σάρκα για ακρωτηριασμό…