Δεύτερη ζωή δεν έχει

Του Ευάγγελου Ραφτόπουλου

Στον  βομβαρδισμό τον ανελέητο που υφίσταται ο μέσος  άνθρωπος από τα ...
συστήματα και τα μορφώματα και τους διεφθαρμένους εκπροσώπους τους φαντάζει ακόμη πιο ευάλωτος , πιο εύθραυστος, πιο αδύναμος...


Τα οράματά του, οι φιλοδοξίες του, η δημιουργία του εξολοθρεύονται με έναν φρικτό και ανίερο τρόπο από τα φασιστοειδή που βαπτίστηκαν πολιτικοί, τους ανέντιμους που ποδοπάτησαν τους εργαζόμενους, τους δολοφόνους του περιβάλλοντος, τους
άγιους πατέρες που εύχονται και προσεύχονται εναλλάξ για την σωτηρία της ψυχής του κάθε πονεμένου.

Απροετοίμαστος για τις συμφορές που αντιμετωπίζει, ανήμπορος να προσαρμοστεί στις νέες πραγματικότητες, φρικτό ομοίωμα ενός όντος με υποχρεώσεις και δικαιώματα  , ο καινούργιος-εξουθενωμένος άνθρωπος δέχεται τις συμφορές του αδιαμαρτύρητα ,χωρίς ηθικό, χωρίς κουράγιο, χωρίς ελπίδα.

Η πρωτοφανής και ανήθικη διάκριση των Ελλήνων σε celebrities  και πληβείους, σε κυρίαρχους και υποτακτικούς, σε λαμπερούς και μιάσματα επιτείνει την θέση του λαού, δεν του επιτρέπει να ανασάνει, ασφυκτιά οδηγούμενος σε πρόωρο τέλος.

Ένα τέλος τραγικό  οδυνηρό, απόλυτα όμως εναρμονισμένο προς την φυσική, ψυχική και πνευματική εξαθλίωσή του.

Οι  ανάλγητοι ηγέτες –υποχρεωμένοι να εκφράσουν τα ανύπαρκτα συναισθήματά τους με σπαραξικάρδιους τόνους συμπαράστασης και  θλίψης προς τα λιπόσαρκα κορμιά, τις λυπημένες ψυχές, τους άδειους εγκεφάλους των αυτόχειρων  συμπατριωτών τους, των άστεγων συνανθρώπων τους, των πονεμένων οικογενειών- συνεχίζουν την συσσώρευση πλούτου, απολαμβάνοντας  υπέρμετρα τις χαρές και τις απολαύσεις της ζωής ,σε αντίθεση με τους πολίτες που από την μοναδική ζωή
τους εισπράττουν μόνο πόνο.

Δεν υπάρχει μαγική συνταγή αποφυγής η μετριασμού του πόνου.

Και εάν υπάρχει, δεν έχει διδαχθεί, δεν έχει υποδειχθεί, δεν έχει εφαρμοστεί.

Και είναι ασφαλώς άδικο και ανήθικο η μοναδική ζωή του καθένα να είναι γεμάτη με πίκρα, πόνο, κλάμα.

Και όμως δεύτερη ζωή δεν έχει για να αποδοθεί δικαιοσύνη, να απολαύσει ο στερημένος τις χαρές της ζωής, να τιμωρηθεί ο άφρων, ο εκμεταλλευτής  , ο δολοφόνος των ψυχών και των σωμάτων.