Η Thatcher ήξερε ότι το ενιαίο νόμισμα θα καταστρέψει την Ευρώπη!

Γράφει ο Κώστας Κουρούνης

Πριν καιρό διάβασα ένα άρθρο του πολιτικού αρχισυντάκτη της Telegraph, Peter Oborne για την Thatcher που μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση χωρίς να μπορώ να ξεκαθαρίσω γιατί.
Τελευταία, με αφορμή τις...
παλινωδίες στις διαπραγματεύσεις περί το PSI αλλά και λόγω της νέας ταινίας της Meryl Streep “The Iron Lady (Thatcher)”, συνειδητοποίησα γιατί το έχω στα Read.It.Later από τον Νοέμβριο του 2010.
Ο Oborn λοιπόν, είχε γράψει στο blog του ότι “Η Θάτσερ ήξερε ότι το ενιαίο νόμισμα θα καταστρέψει την Ευρώπη”. Σ’ αυτό το άρθρο μας θύμισε ότι τον Οκτώβριο του 1990 η Θάτσερ πήγε στη σύνοδο κορυφής στη Ρώμη για να συζητηθεί το θέμα της Οικονομικής Νομισματική Ένωση, όπου προέβαλε τις ιστορικού βεληνεκούς αντιρρήσεις της για την συμμετοχή της Αγγλίας στο ενιαίο νόμισμα.
Ήδη δηλαδή, από το 1990 η Θάτσερ προέβλεπε με βεβαιότητα ότι το ενιαίο νόμισμα θα προκαλούσε την οικονομική καταστροφή της Ευρώπης διότι το ευρώ δεν θα μπορούσε να φιλοξενήσει βιομηχανικές υπερδυνάμεις όπως η Γερμανία και μικρότερες χώρες όπως η Ελλάδα. Μάλιστα, είχε κάνει και προβλέψεις σχετικά με την οικονομική πολιτική της ΕΕ: ότι η Γερμανία θα ποδηγετούσε τελικά την ευρωπαϊκή πολιτική επιβάλλοντας τις φοβίες της για τον πληθωρισμό, γεγονός που θα απέβαινε μοιραίο για τις φτωχότερες χώρες “γιατί θα καταστρέψει τις αναποτελεσματικές οικονομίες τους”, όπως αναφέρει και στην αυτοβιογραφία της.
Ο Oborn σημειώνει ότι η Θάτσερ μπορεί να ήταν το πρώτο θύμα του ενιαίου νομίσματος, αλλά ακολούθησαν εκατομμύρια Ευρωπαίων που έχασαν τις δουλειές τους αλλά και ολόκληρα κράτη που στερούνται το δικαίωμα στην υπερηφάνεια και την ανεξαρτησία τους.
Επιπλέον, αποκτά ιδιαίτερη σημασία το γεγονός ότι μόνη της απέναντι σε μια ΕΟΚ σύσσωμη και “μεθυσμένη” από την ιδέα του ενιαίου νομίσματος, τους είπε με διαύγεια και επιχειρήματα πως το μέλλον του ευρώ δεν θα είναι καλό όχι για πολιτικούς αλλά για οικονομικούς λόγους.
Προφητείες; Ή μήπως καλό διάβασμα;
Γνωρίζω τις ενστάσεις που προκαλεί ακόμα και η επίκληση του ονόματος “Θάτσερ”. Δεν έχω ξεχάσει ότι ο αρνητικός όρος “Θατσερισμός” κυριάρχησε στην πολιτική μας σκηνή μέχρι πρόσφατα. Θυμάμαι επίσης ότι η Θάτσερ κατηγορήθηκε, ενδεχομένως και δίκαια, για ακραίο φιλο-Αμερικανισμό – εξ’ ού και η αντίρρησή της για συμμετοχή στο ευρώ.
Όμως το γεγονός ότι η Θάτσερ προέβαλε τεκμηριωμένες αντιρρήσεις για το ενιαίο νόμισμα απέναντι στο σύνολο των ηγετών της ΕΟΚ, δείχνει ότι είχε μελετήσει πολύ καλά πριν μιλήσει. Και η μελέτη – όπως πικρά διαπιστώνουμε τελευταία – είναι κάτι ασύνηθες.
Οφείλουμε λοιπόν να “διαβάζουμε” την επικαιρότητα και την ιστορία απαλλαγμένοι από παρωπίδες και υπερβολικές σιγουριές. Ο Θατσερισμός μπορεί να βλάπτει σοβαρά την υγεία ορισμένων ιστορικών πολιτικών σχηματισμών, όμως τότε που έπρεπε, η Θάτσερ ήταν αυτή που προέβαλε εύστοχα επιχειρήματα και αντιρρήσεις για το ευρώ. Αντιρρήσεις και επιχειρήματα τα οποία πολλοί αγνόησαν (ο καθένας για τον δικό του λόγο) προκαλώντας ζημιές που τώρα εμείς πρέπει να πληρώσουμε. Δεν λέμε ότι όφειλε να εισακουσθεί η Θάτσερ και το ευρώ να ναυαγήσει από την κούνια του. Αυτό που λέμε όμως είναι, ότι όφειλαν να την είχαν πάρει πιο σοβαρά και να είχαν καλιμπράρει την ΟΝΕ καλύτερα. Για το συμφέρον όλων μας. Και αυτό δεν έγινε.
Καλή δύναμη!

Πηγή: freepen.gr