Του ΜΕΝΕΛΑΟΥ ΓΚΙΒΑΛΟΥ
Αναπληρωτή καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών
Ξεκίνησε, όπως όλα δείχνουν, η δεύτερη φάση της επιβολής της ηγεμονίας της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας και του...
4ου Ράιχ στην Ευρωζώνη και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η στοχευμένη –και με χειρουργική ακρίβεια εκτελούμενη– ολοκληρωτική καταστροφή της Κύπρου αποτελεί το «εναρκτήριο λάκτισμα», το ιστορικό γεγονός που καταγράφει την οιονεί διάσπαση της Ευρωζώνης.
Τώρα αρχίζουν να το κατανοούν και οι πλέον καλόπιστοι, και οι πλέον αφελείς: Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Η γερμανική ηγετική ομάδα και οι «βόρειοι» σύμμαχοί της αποτελούν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ των πλέον στυγνών χρηματοπιστωτικών συμφερόντων. Η κρίση της Ευρωζώνης προωθείται και αναπαράγεται συστηματικά από το γερμανικό επιτελείο και χρησιμοποιείται –μέσω της οικονομικής εξόντωσης και της πολιτικής υποταγής των χωρών του Νότου και όχι μόνον– για την αναγνώριση και εδραίωση της ηγεμονίας του 4ου Ράιχ πάνω στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ευρωζώνη, το ευρώ, δεν αποτελούν πάρα μέσα, εργαλεία, για τη θεμελίωση της ηγεμονίας αυτής.
Πρώτο στόχο αποτελεί το κράτος-έθνος και οι θεσμοί της δημοκρατικής πολιτείας. Τα κράτη-έθνη αντιμετωπίζονται ως οικονομικές επιχειρήσεις που χρεοκοπούν και τίθενται σε εκκαθάριση. Η εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία υπάγονται στις εντολές της Ύπατης Αρμοστείας και εξουδετερώνονται. Σήμερα δεν υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες, πραγματικές εθνικές εξουσίες, στα ευρωπαϊκά κράτη. Με πιο χτυπητό παράδειγμα αυτό της Γαλλίας, όπου το «δίδυμο» Ολάν - Μοσκοβισί ξεπέρασε σε υποταγή και δουλικότητα ακόμα και τον Ν. Σαρκοζί.
Ο έτερος, ταυτόχρονα προωθούμενος, στόχος, είναι η οικονομική εξόντωση, η διάλυση της παραγωγικής δομής, των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Πότε φταίει το δημόσιο χρέος, πότε τα ελλείμματα, πότε το τραπεζικό σύστημα, πότε φταίνε οι επιχειρήσεις, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα ταμεία, οι συλλογικές συμβάσεις… Το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο: Η «μαύρη οπή» της λιτότητας και της ύφεσης διαλύει τις εθνικές οικονομίες και τις κοινωνικές και θεσμικές δομές.
Ζούμε σε μια εποχή όπου στην Ευρώπη εφαρμόζεται ένα ιδιότυπο μετα-καπιταλιστικού τύπου μοντέλο. Οι αρχές της αστικής δημοκρατίας και της βιομηχανικής-καπιταλιστικής οικονομίας διαλύονται.
Τα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καταργούνται στην πράξη: Δεν διασφαλίζεται ούτε η ατομική ιδιοκτησία ούτε η ελευθερία των συναλλαγών, ούτε καν οι καταθέσεις, οι αποταμιεύσεις στο τραπεζικό σύστημα. Το νεοφιλελεύθερο-ολοκληρωτικό πρότυπο έχει διαλύσει όλα τα σταθερά θεμέλια των δυτικών κοινωνιών και ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ.
Το πρότυπο της προτεσταντικής αρχής της λιτότητας συνδέεται τώρα με την αρχή της ηθικής και οικονομικής συνευθύνης των πολιτών σε προβλήματα της οικονομικής-τραπεζικής κρίσης. Όποιος καταθέτει χρήματα στις τράπεζες μετατρέπεται αυτόματα από «πελάτη» σε επενδυτή και μέτοχο, ώστε αυτονόητα να αναλαμβάνει το «ρίσκο» για τις εξελίξεις…
Αφού τίναξαν στον αέρα τους δημοσίους-κρατικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου μετά το 2008 να στηρίζουν την κατάρρευση των απατεώνων του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αφού τσεκούρωσαν μισθούς και συντάξεις, αφού διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού κατέστρεψαν τους κατόχους ομολόγων του Δημοσίου με το «κούρεμα», καταληστεύουν τώρα τις καταθέσεις, χάριν της «διασφάλισης» των οποίων δεκάδες, εκατοντάδες δισ. ευρώ, απορροφώνται από την χοάνη των τραπεζών, επιβαρύνοντας τους δημοσίους προϋπολογισμούς.
Μέσα στην Ευρωζώνη, τον δήθεν παράδεισο της ανάπτυξης, της ασφάλειας, της αλληλεγγύης, συμβαίνουν σήμερα, ένα προς ένα, όλα όσα μας απειλούσαν ότι θα συνέβαιναν από την ενδεχόμενη εκδίωξη μιας χώρας από την Ευρωζώνη… Η Γερμανία και ο στενός «συμμαχικός» κύκλος της υπολογίζουν ότι η επίθεση κατά των καταθέσεων του Νότου θα τους επιτρέψουν να αντλήσουν σε πρώτη φάση ένα σοβαρό ποσόν από τη ροή των καταθέσεων και να οδηγήσουν σε πλήρη πολιτική και οικονομική παράδοση τις χώρες του Νότου. Ήδη στο διάστημα Ιουνίου 2011 - Ιουνίου 2012, 320 δισ. ευρώ ακολούθησαν αυτήν τη διαδρομή… Τότε, στο επόμενο διάστημα μπορούν ευκολότερα να διαμορφώσουν δύο «ευρωζωνικές περιοχές» καταχωρώντας και νομότυπα την οικονομικοπολιτική τους ηγεμονία επί των «κουλήδων» του Νότου.
Οι αμαρτωλοί του Νότου πρέπει να πληρώσουν, να αποφέρουν για να εξαγνισθούν, να «αναβαθμισθούν» σε «καλούς μαθητές» όπως μας ανέλυε ο κ. Σόιμπλε… Ανεξάρτητα, βεβαίως, από το γεγονός ότι σήμερα το γερμανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αποτελεί το μεγαλύτερο «πλυντήριο» μαύρου χρήματος αφού, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, «ξεπλένει» 35-52 δισ. ευρώ από τα 150 δισ. ευρώ που διακινούνται συνολικά στην Ευρώπη… Διαθέτει άλλωστε και παραρτήματα στα «πλυντήρια» της Λετονίας και Λιθουανίας, όπου και καλεί τους ρώσους μεγαλοκαταθέτες να προστρέξουν…
Όσο για τους εγχώριους πολιτικούς εντολοδόχους και μεταπράτες των επιλογών και των αντιλήψεων του 4ου Ράιχ, που κατά βάθος επιχαίρουν για την καταστροφή της Κύπρου, θα πρέπει σύντομα να αντιμετωπίσουν το δίλημμα της «τρόικας», που είναι πολύ πιθανό να προτείνει κούρεμα καταθέσεων προκειμένου να μην επιβάλει νέα μέτρα…
Ξεκίνησε, όπως όλα δείχνουν, η δεύτερη φάση της επιβολής της ηγεμονίας της χρηματοπιστωτικής δικτατορίας και του...
4ου Ράιχ στην Ευρωζώνη και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η στοχευμένη –και με χειρουργική ακρίβεια εκτελούμενη– ολοκληρωτική καταστροφή της Κύπρου αποτελεί το «εναρκτήριο λάκτισμα», το ιστορικό γεγονός που καταγράφει την οιονεί διάσπαση της Ευρωζώνης.
Τώρα αρχίζουν να το κατανοούν και οι πλέον καλόπιστοι, και οι πλέον αφελείς: Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ. Η γερμανική ηγετική ομάδα και οι «βόρειοι» σύμμαχοί της αποτελούν την ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ των πλέον στυγνών χρηματοπιστωτικών συμφερόντων. Η κρίση της Ευρωζώνης προωθείται και αναπαράγεται συστηματικά από το γερμανικό επιτελείο και χρησιμοποιείται –μέσω της οικονομικής εξόντωσης και της πολιτικής υποταγής των χωρών του Νότου και όχι μόνον– για την αναγνώριση και εδραίωση της ηγεμονίας του 4ου Ράιχ πάνω στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η Ευρωζώνη, το ευρώ, δεν αποτελούν πάρα μέσα, εργαλεία, για τη θεμελίωση της ηγεμονίας αυτής.
Πρώτο στόχο αποτελεί το κράτος-έθνος και οι θεσμοί της δημοκρατικής πολιτείας. Τα κράτη-έθνη αντιμετωπίζονται ως οικονομικές επιχειρήσεις που χρεοκοπούν και τίθενται σε εκκαθάριση. Η εκτελεστική, η νομοθετική και η δικαστική εξουσία υπάγονται στις εντολές της Ύπατης Αρμοστείας και εξουδετερώνονται. Σήμερα δεν υπάρχουν πολιτικές ηγεσίες, πραγματικές εθνικές εξουσίες, στα ευρωπαϊκά κράτη. Με πιο χτυπητό παράδειγμα αυτό της Γαλλίας, όπου το «δίδυμο» Ολάν - Μοσκοβισί ξεπέρασε σε υποταγή και δουλικότητα ακόμα και τον Ν. Σαρκοζί.
Ο έτερος, ταυτόχρονα προωθούμενος, στόχος, είναι η οικονομική εξόντωση, η διάλυση της παραγωγικής δομής, των κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων. Πότε φταίει το δημόσιο χρέος, πότε τα ελλείμματα, πότε το τραπεζικό σύστημα, πότε φταίνε οι επιχειρήσεις, οι μισθοί, οι συντάξεις, τα ταμεία, οι συλλογικές συμβάσεις… Το αποτέλεσμα πάντα το ίδιο: Η «μαύρη οπή» της λιτότητας και της ύφεσης διαλύει τις εθνικές οικονομίες και τις κοινωνικές και θεσμικές δομές.
Ζούμε σε μια εποχή όπου στην Ευρώπη εφαρμόζεται ένα ιδιότυπο μετα-καπιταλιστικού τύπου μοντέλο. Οι αρχές της αστικής δημοκρατίας και της βιομηχανικής-καπιταλιστικής οικονομίας διαλύονται.
Τα πολιτικά, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα καταργούνται στην πράξη: Δεν διασφαλίζεται ούτε η ατομική ιδιοκτησία ούτε η ελευθερία των συναλλαγών, ούτε καν οι καταθέσεις, οι αποταμιεύσεις στο τραπεζικό σύστημα. Το νεοφιλελεύθερο-ολοκληρωτικό πρότυπο έχει διαλύσει όλα τα σταθερά θεμέλια των δυτικών κοινωνιών και ΑΝΤΙ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΗΣ.
Το πρότυπο της προτεσταντικής αρχής της λιτότητας συνδέεται τώρα με την αρχή της ηθικής και οικονομικής συνευθύνης των πολιτών σε προβλήματα της οικονομικής-τραπεζικής κρίσης. Όποιος καταθέτει χρήματα στις τράπεζες μετατρέπεται αυτόματα από «πελάτη» σε επενδυτή και μέτοχο, ώστε αυτονόητα να αναλαμβάνει το «ρίσκο» για τις εξελίξεις…
Αφού τίναξαν στον αέρα τους δημοσίους-κρατικούς προϋπολογισμούς, προκειμένου μετά το 2008 να στηρίζουν την κατάρρευση των απατεώνων του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αφού τσεκούρωσαν μισθούς και συντάξεις, αφού διέλυσαν τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού κατέστρεψαν τους κατόχους ομολόγων του Δημοσίου με το «κούρεμα», καταληστεύουν τώρα τις καταθέσεις, χάριν της «διασφάλισης» των οποίων δεκάδες, εκατοντάδες δισ. ευρώ, απορροφώνται από την χοάνη των τραπεζών, επιβαρύνοντας τους δημοσίους προϋπολογισμούς.
Μέσα στην Ευρωζώνη, τον δήθεν παράδεισο της ανάπτυξης, της ασφάλειας, της αλληλεγγύης, συμβαίνουν σήμερα, ένα προς ένα, όλα όσα μας απειλούσαν ότι θα συνέβαιναν από την ενδεχόμενη εκδίωξη μιας χώρας από την Ευρωζώνη… Η Γερμανία και ο στενός «συμμαχικός» κύκλος της υπολογίζουν ότι η επίθεση κατά των καταθέσεων του Νότου θα τους επιτρέψουν να αντλήσουν σε πρώτη φάση ένα σοβαρό ποσόν από τη ροή των καταθέσεων και να οδηγήσουν σε πλήρη πολιτική και οικονομική παράδοση τις χώρες του Νότου. Ήδη στο διάστημα Ιουνίου 2011 - Ιουνίου 2012, 320 δισ. ευρώ ακολούθησαν αυτήν τη διαδρομή… Τότε, στο επόμενο διάστημα μπορούν ευκολότερα να διαμορφώσουν δύο «ευρωζωνικές περιοχές» καταχωρώντας και νομότυπα την οικονομικοπολιτική τους ηγεμονία επί των «κουλήδων» του Νότου.
Οι αμαρτωλοί του Νότου πρέπει να πληρώσουν, να αποφέρουν για να εξαγνισθούν, να «αναβαθμισθούν» σε «καλούς μαθητές» όπως μας ανέλυε ο κ. Σόιμπλε… Ανεξάρτητα, βεβαίως, από το γεγονός ότι σήμερα το γερμανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα αποτελεί το μεγαλύτερο «πλυντήριο» μαύρου χρήματος αφού, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ, «ξεπλένει» 35-52 δισ. ευρώ από τα 150 δισ. ευρώ που διακινούνται συνολικά στην Ευρώπη… Διαθέτει άλλωστε και παραρτήματα στα «πλυντήρια» της Λετονίας και Λιθουανίας, όπου και καλεί τους ρώσους μεγαλοκαταθέτες να προστρέξουν…
Όσο για τους εγχώριους πολιτικούς εντολοδόχους και μεταπράτες των επιλογών και των αντιλήψεων του 4ου Ράιχ, που κατά βάθος επιχαίρουν για την καταστροφή της Κύπρου, θα πρέπει σύντομα να αντιμετωπίσουν το δίλημμα της «τρόικας», που είναι πολύ πιθανό να προτείνει κούρεμα καταθέσεων προκειμένου να μην επιβάλει νέα μέτρα…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.