Η ΑΠΕΙΛΗ ΠΟΥ ΔΕΝ... ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ!

Πυρηνικοί πόλεμοι και υπερτεχνολογία είναι μια αρχαία αλήθεια που συγκαλύφθηκε μέσα από μύθους .

Κάποιοι το γνωρίζουν αυτό, κάποιοι που...

ήρθαν σε επαφή με αυτούς που συνεχίζουν μέσα από τον κόσμο τους να καταστρέφουν τον δικό μας κόσμο.

Οι Τιτάνες, πρίν καταλήξουν για δεύτερη φορά στα Τάρταρα όπου τους είχε ρίξει πρώτα ο Ουρανός και τους ελευθέρωσε ο Κρόνος όταν πήρε την βασιλεία, στάθηκαν στο πλευρό του στον πόλεμο που έκανε ενάντια στον Δία και τους... Ολύμπιους θεούς

Αυτός ο παμπάλαιος πόλεμος έχει αφήσει τα σημάδια μιας υψηλής τεχνολογικής γνώσης που μόνο σήμερα έχουμε την δυνατότητα να αποκωδικοποιήσουμε στην προηγμένη δική μας τεχνολογική εποχή .

Μαθαίνουμε πώς ο Δίας είχε στην διάθεσή του τα τρομερά υπερόπλα που του παρείχαν οι Κύκλωπες, την Βροντή , την Αστραπή , και τον Κεραυνό με τα οποία έδινε την μάχη από αέρος. . Στον αδελφό του τον Ποσειδώνα έδωσαν την Τρίαινα , όπλο με το οποίο δημιουργούσε τρικυμία και αναταραχή στο υγρό στοιχείο και έλεγχε τα πράγματα δια θαλάσσης. Στον Πλούτωνα έδωσαν την Κυνέα. Αυτό το φοβερό όπλο του έδινε την δυνατότητα να γίνεται αόρατος και έτσι έλεγχε τις δυνάμεις που πολεμούσαν υπογείως.

Ο Ησίοδος , με τα πιο κάτω γραπτά του μας παρουσιάζει το τι έγινε την εποχή που οι Τιτάνες Άτλαντες καταπολεμήθηκαν από τις Ουράνιες δυνάμεις και αφού έκλεισε για πάντα η Στύγα , εγκλωβίστηκαν στα Τάρταρα μαζί με τό «ενεργειακό πύρ» , τον Εωσφόρο. «Βούιζε φοβερά ο απέραντος γύρω πόντος και βόγγηξε βαριά η γη και σείστηκε στενάζοντας ο αχανής ο ουρανός, κλονίστηκε πάνω στα ριζιμιά του ο πανύψηλος ο Όλυμπος απ την ορμή των αθανάτων και βαρύς σεισμός έφθασε ως τον γεράνιο Τάρταρο από τον κρότο των ποδιών , τον ανείπωτο πάταγο που έκαναν οι τρομερές ριξιές καθώς πηγαινοέρχονταν οι μύριοι που σφυρίζαν ….

Από τον ουρανό και από τον Όλυμπο ερχόταν και έριχνε ακατάπαυτα πολλές μαζί αστραπές και οι πυκνοί κεραυνοί με βροντές και εκλάμψεις πετούσαν από το στιβαρό του χέρι . Και γύρω η ζωοδότρα γή καιγόταν με τριγμούς και τα απέραντα δάση βογγούσαν ζωσμένα από φωτιά . Κόχλαζε η γή ολάκερη …και καυτή λαύρα έζωνε τους χθόνιους Τιτάνες κι η τεράστια φλόγα ανέβαινε ως τις θείες νεφέλες . Όση και αν είχαν δύναμη τους θάμπωνε εκτυφλωτικά η λάμψη του κεραυνού , της αστραπής Καυτή πνοή αγκάλιαζε το χάος.

Η θέα για τα μάτια , ο θόρυβος για τα αυτιά έμοιαζαν όπως θα ήταν να χτυπηθούν η γή και ο απάνω ουρανός .» Και στις ινδικές γραφές έχουν μείνει οι αναμνήσεις εκείνου του μεγάλου κακού , εκείνου του πύρινου στοιχείου που σαν φίδι καταχωνιάστηκε στα έγκατα της Γής. «…ένα μοναδικό βλήμα ήταν φορτισμένο με την δύναμη του Σύμπαντος ολόκληρη ..στήλη πυρός και καπνού ..λαμπερή σαν δέκα χιλιάδες ήλιους ..άγνωστο όπλο ήταν ,σιδερένιο αστροπελέκι…άστραψε τόσο που μετέτρεψε σε στάχτη τις φυλές των Βρίσνις και των Αντάκας…κάηκαν τόσο τα κουφάρια , να τους γνωρίσεις δεν μπορούσες , έπεσαν νύχια και μαλλιά, έπεσαν κάτω τα νοικοκυριά χωρίς να φαίνεται αιτία, και άσπρισαν όλα τα πουλιά …μολύνθηκαν όλες οι τροφές ..για να γλιτώσουν οι στρατιώτες έπεφταν μέσα σε ρυάκια να πλυθούν αυτοί και ο εξοπλισμός τους» Υπόγειες στοές με χιλιάδες διακλαδώσεις συνθέτουν τον κάτω κόσμου που βρίσκετε παντού κάτω από τα πόδια μας.

Εκατοντάδες χιλιόμετρα δρόμων και διαδρόμων συνθέτουν τον υποχθόνιο χώρο. Το 1951 , ο αρχαιολόγος Ρενέ Γκώ , όταν πήρε στα χέρια του ένα μικρό μέρος από τα χρυσά φύλλα που βρέθηκαν το 1927 στο Ιράκ , στις ανασκαφές της περιοχής όπου ήταν η πόλη Ούρ , με έκπληξη είδε επάνω τους πώς να πάει κανείς στην Άνω Αίγυπτο όπου εκεί βρίσκεται σε υπόγεια πόλη ο ομαδικός τάφος των τελευταίων 30 Ατλάντων βασιλιάδων και ακόμα ότι ήρθαν από ένα άστρο πριν από το 15.000 π.Χ.
πηγη