Πρωτογενές... πλεόνασμα, με το ζόρι

 
Βασ. Αναστασόπουλος

Με greek statistics μπήκαμε στο ευρώ, με greek statistics θα κρατηθούμε; Έστω ότι χρωστάω. Στην τράπεζα, στην εφορία, στη μάνα μου, σε κάποιον συγγενή, σε ένα φίλο.
Έστω ότι έχω 400 ευρώ και πρέπει να δώσω από 100 στον καθένα από τους πέντε πιστωτές μου. Και δεν τα δίνω. Δεν ανοίγω το πορτοφόλι. Τι έχω;...

Πρωτογενές... πλεόνασμα 400 ευρώ, που είναι, στην ουσία, μια φενάκη. Αν είχα καταβάλει τα χρωστούμενα, θα ήμουν και 100 ευρώ «μέσα». Πλασματικό, συνεπώς, το κέρδος μου, καθώς το χρέος παραμένει...

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την ελληνική οικονομία. Έχουμε, λέει, πρωτογενές πλεόνασμα 2,6 δισ. ευρώ στο επτάμηνο του 2013. «Είμαστε σε καλό δρόμο» υπερθεματίζουν κάποιοι, «είναι νωρίς για πανηγυρισμούς» χαμηλώνουν τους τόνους κάποιοι άλλοι -του υπουργού Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα, συμπεριλαμβανομένου. Και καλά κάνει ο υπουργός και αποφεύγει τα «παχιά» λόγια. Γιατί γνωρίζει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, πως το πρωτογενές πλεόνασμα που ανακοινώθηκε πρόσφατα από το οικονομικό επιτελείο, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά... όνειρο απατηλό, τουλάχιστον στη δεδομένη χρονική συγκυρία.

Γιατί, τι μας λένε οι αριθμοί; Οι πίνακες του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους; Ότι από τα 2,6 δισ. ευρώ πρωτογενούς πλεονάσματος, αφαιρείται όχι μόνο 1,5 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ομολόγων που επέστρεψαν οι κεντρικές τράπεζες, αλλά και ένα ακόμη ποσό, λίγο πάνω από τα 100 εκατ. ευρώ, που αφορά σε ενδοκυβερνητικές συναλλαγές. Πέφτει λοιπόν το πλεόνασμα στο ένα δισ. ευρώ, αλλά ο... κατήφορος δεν σταματά εδώ.

Κονδύλια, ύψους 1,3 δισ. ευρώ, που προορίζονται για την υλοποίηση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, δεν έχουν αποδοθεί, μολονότι εισπράχθηκαν από τα ευρωπαϊκά ταμεία. Παράλληλα, το κράτος δεν έχει επιστρέψει φόρους της τάξης των 700 εκατ. ευρώ, δεν έχει καταβάλει πολυτεκνικά επιδόματα ύψους 420 εκατ. ευρώ κ.ά. Όπως εύκολα μπορεί να διαπιστώσει κανείς, το πρωτογενές πλεόνασμα είναι στην πραγματικότητα... πρωτογενές έλλειμμα.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, για την Ελλάδα φαίνεται πως ισχύουν άλλα μέτρα και σταθμά, από αυτά που διέπουν την οικονομία κάθε άλλου κράτους ανά τον κόσμο. Νιώθοντας την ανάγκη και την πίεση να πείσουν ότι, επιτέλους, το ελληνικό πρόγραμμα «βγαίνει», οι δανειστές της Ελλάδας δέχονται να μην λαμβάνονται υπόψη, στον προϋπολογισμό, τα ληξιπρόθεσμα χρέη του Δημοσίου προς ιδιώτες. Το ποσό αυτό, επί του παρόντος, φτάνει στα 4,3 δισ. ευρώ, τα οποία ωστόσο -και εδώ πρόκειται για παγκόσμια καινοτομία- δεν εγγράφονται ούτε στο χρόνο γένεσης των υποχρεώσεων ούτε στο έτος καταβολής.

Και η Τρόικα, προκειμένου να αποδείξει ότι το «πείραμα» της λιτότητας πετυχαίνει, κάνει τα «στραβά μάτια», ώστε το 2013 να κλείσει με πλεόνασμα, έστω και με το ζόρι.

Ε, αυτά κι αν είναι greek statistics...

ΥΓ: Στο επτάμηνο του 2013, το έλλειμμα της Ισπανίας ανέρχεται στο 4,38% του ΑΕΠ, όταν ο στόχος είναι να πέσει στο 3,8% μέχρι το τέλος του έτους. Με την -εκ του Βερολίνου επιβληθείσα- πολιτική περικοπών της κυβέρνησης Ραχόι να κρίνεται, εκ του αποτελέσματος, αποτυχημένη, πώς να μην έχουν «φαγωθεί» η Μέρκελ και ο Σόιμπλε, να βγάλουν από τη μύγα (Ελλάδα)... ξύγκι (πλεόνασμα);

edwhellas.com