Η ώρα της Νέας Τάξης για την Κύπρο (2).

Του Τάκη Φωτόπουλου

Πριν 10 ακριβώς χρόνια, σε άρθρο με τον ίδιο τίτλο στη στήλη αυτή (“Ε”,17/4/2004), έγραφα ότι η διαδικασία για την επιβολή του σχεδίου Ανάν, δηλαδή του σχεδίου της υπερεθνικής ελίτ (Υ/Ε) που στόχευε στην επιβολή της Νέας Τάξης στην περιοχή, είχε εισέλθει σε κρίσιμη φάση με το δημοψήφισμα. Μια διαδικασία που άρχισε το 1960, με τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που επέβαλε η αποικιοκρατική Βρετανία, με...


την συναίνεση της Δύσης, οι οποίες οδήγησαν σε εθνικιστικές συγκρούσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων και παρ’ ολίγον Τουρκική εισβολή το 1964 που αποσόβησε η κραταιά τότε Σοβιετική Ένωση.

Όμως, το σχέδιο του αρχι-εγκληματία Αμερικανό-σιωνιστή Κίσινγκερ για την διχοτόμηση του νησιού είχε ήδη μπει σε εφαρμογή και ολοκληρώθηκε με την απόπειρα της Χούντας Ιωαννίδη για ένωση και την συνακόλουθη Τούρκικη εισβολή, με τις Αμερικανικές ευλογίες. Από τότε, τέθηκε σε κίνηση η διαδικασία για την ντε γιούρε αναγνώριση και νομιμοποίηση της διχοτόμησης, όπως επιδίωκε η Υ/Ε. Όπως τόνιζα τότε, απώτερος στρατηγικός στόχος ήταν η πλήρης ενσωμάτωση του Κυπριακού λαού στη Νέα Διεθνή Τάξη της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης που εξασφαλίζει την οικονομική και πολιτική κυριαρχία, καθώς και την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής από την υπερεθνική και τις ντόπιες ελίτ. Το Σχέδιο Ανάν δεν ήταν παρά η απόπειρα νομιμοποίησης των κεκτημένων με την ωμή βία, με τη «βούλα» μάλιστα της λαϊκής επιδοκιμασίας, ώστε να εξασφαλίζεται και η εξαπάτηση των λαών για τον δήθεν δημοκρατικό χαρακτήρα της Νέας Τάξης .

Το ΟΧΙ της συντριπτικής πλειοψηφίας του Κυπριακού λαού δεν πτόησε βέβαια την Υ/Ε που ποτέ δεν εγκαταλείπει τους στρατηγικούς στόχους της, και αν η «δημοκρατία» που έχει στήσει κάποτε δεν ελέγχεται, όπως το 2004, απλά την αγνοεί. Το ίδιο άλλωστε έκανε συστηματικά η Ευρω-ελίτ που έφερνε πάλι και πάλι τα όποια σχέδια της απέρριπταν με δημοψήφισμα οι Ευρωπαϊκοί λαοί, μέχρι να τα ψηφίσουν! Όπως άλλωστε έγραφα μετά το θρίαμβο του ΟΧΙ, ‘δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Υ/Ε τελικά θα επιβάλει την θέλησή της να «νομιμοποιήσει» την διχοτόμηση του νησιού με κάποια παραλλαγή του Σχεδίου Ανάν, ιδιαίτερα αν καταφέρει, με την πολύτιμη βοήθεια της ρεφορμιστικής Αριστεράς στην Ελλάδα και την Κύπρο, να διασπάσει το μέτωπο του «όχι»’ (“Ε”, 15/5/2004).

Σήμερα, έχουν δημιουργηθεί από την Υ/Ε οι τέλειες πολιτικές και οικονομικές συνθήκες για την οριστική «νόμιμη» διχοτόμηση της Κύπρου, με βάση ένα νέο τερατούργημα τύπου Ανάν. Μια διχοτόμηση που θα μετατρέψει μια εθνική μειονότητα, η οποία αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 20% του Κυπριακού πληθυσμού (χωρίς τους μαζικά εισαχθέντες Τούρκους έποικους), σε «ισότιμη συνιστώσα» με την συντριπτική πλειονότητα του προτεινόμενου συνομοσπονδιακού κράτους. Πράγμα, βέβαια, που κανένας κυρίαρχος λαός δεν θα συζητούσε καν, εκτός αν είχε πίσω του μια κτηνώδη στρατιωτική εισβολή που είχε ήδη επιβάλλει την διχοτόμηση ντε φάκτο. Έτσι η Κύπρος θα χωριστεί σε δύο εθνοκαθαρμένα και αλληλομισούμενα προτεκτοράτα που επιφανειακά θα ελέγχουν οι κατά τόπους ελίτ, αλλά στην ουσία η υπερεθνική ελίτ. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι καθοριστικό ρόλο για την έναρξη διαπραγματεύσεων σχετικά με το νέο σχέδιο Ανάν έπαιξε η γνωστή Αμερικανοσιωνίστρια υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νιούλαν, η οποία «συνελήφθη επ’ αυτοφώρω» προ ημερών να συνωμοτεί με τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Ουκρανία για την μορφή της νέας κυβέρνησης στην χώρα, μετά την επικράτηση της «επανάστασης» που είχε οργανώσει και χρηματοδοτήσει η Υ/Ε!...

Έτσι, στο μεν πολιτικό επίπεδο, ενώ το 2004 ο Κυπριακός λαός είχε μια πατριωτική ηγεσία που τον εξέφραζε στην αντίστασή του στα σχέδια της Υ/Ε και είπε το μεγάλο ΟΧΙ, σήμερα ―με τις γνωστές μεθοδεύσεις που χρησιμοποιούν οι κοινοβουλευτικές Χούντες― Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι (κατά σύμπτωση!) ένα από τα πιο πιστά όργανα της Υ/Ε που αγωνιζόταν μανιωδώς υπέρ του Σχεδίου Ανάν, όταν ακόμη και το 61% του κόμματός του ήταν εναντίον του! Στην Ελλάδα, που στο μεταξύ έχει μετατραπεί σε κανονικό προτεκτοράτο της Υ/Ε, «κυβερνά» η κοινοβουλευτική Χούντα που διόρισε η ίδια ελίτ, (με «λαϊκή» βούλα, πάντα), ενώ όταν θα πρόκειται να γίνει το δημοψήφισμα πιθανότατα θα (συγ)κυβερνά («κατά σύμπτωση» πάλι) η «Αριστερά» τύπου ΣΥΡΙΖΑ που το 2004, ως ΣΥΝ και διάφορες σημερινές συνιστώσες, χαρακτήριζε «εθνικιστικό» το ΟΧΙ του Κυπριακού λαού.

Έτσι, το νέο σχέδιο Ανάν μπορεί να αποκτήσει τώρα και την βούλα της πρώτης κυβέρνησης της εκφυλισμένης «Αριστεράς» στην Ελλάδα που θα ισχυρίζεται ότι, μέσα στην «οικογένεια» της ΕΕ, όπου θα είναι τώρα και τα δύο Κυπριακά προτεκτοράτα, θα αναπτυχθεί καλύτερα ο «ταξικός» αγώνας! Το ίδιο άλλωστε ισχυρίζεται και όταν αποκλείει την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, με βάση μια δήθεν «μαρξιστική» ανάλυση (που ευτυχώς δεν συμμερίζεται το ΚΚΕ), η οποία (κατά σύμπτωση πάλι) βολεύει τέλεια την Υ/Ε! Και αυτό, ενώ ένα αντί-ΕΕ τσουνάμι από πατριωτικά και εθνικιστικά κόμματα σαρώνει την Ευρώπη, στο οποίο όμως δεν μετέχει η δική μας πατριωτική «αριστερά» (π.χ. Άρδην), δήθεν για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα …την Τουρκική επιθετικότητα. Και αυτό, όταν τώρα είναι πια φανερό ότι η Τουρκική «επιθετικότητα» είναι τμήμα της επιθετικότητας της Υ/Ε και της Σιωνιστικής ελίτ.

Στο οικονομικό επίπεδο, η Υ/Ε επίσης δημιούργησε τις τέλειες συνθήκες για να περάσει το νέο σχέδιο Ανάν αφού, με την ένταξη της Κύπρου στο Ευρώ, το νησί όχι μόνο έχασε κάθε οικονομική κυριαρχία και μετατράπηκε σε κανονικό οικονομικό προτεκτοράτο όπως η Ελλάδα, αλλά και αναγκάστηκε να εκδιώξει ουσιαστικά τον Ρωσικό οικονομικό παράγοντα από την Κύπρο που δημιουργούσε κάποιο βαθμό ανεξαρτησίας από την Υ/Ε. Έτσι, τώρα οι Κύπριοι, που επανήλθαν και αυτοί όπως και οι Ελλαδίτες σε συνθήκες δεκαετίας 1950, ξέρουν πολύ καλά τι θα αντιμετωπίσουν αν ξανακάνουν το «σφάλμα» του 2004. Βέβαια, αυτο δεν αποκλείει τα απρόοπτα...

Πηγή:  inclusivedemocracy