Η σύγκρουση στην Ουκρανία και η χαμένη ευκαιρία του Ομπάμα.

Του Μιχάλη Ιγνατίου

Η σύγκρουση Ουάσιγκτον – Μόσχας για την Ουκρανία θα διδάσκεται στις σχολές Πολιτικών Επιστημών ως ένα κάκιστο παράδειγμα άσκησης διπλωματίας και αποτυχίας των μυστικών υπηρεσιών να...
προβλέψουν τις δραματικές αλλαγές στη συγκεκριμένη χώρα.

Παρά το γεγονός ότι η CIA διέρρευσε ότι γνώριζε τις κινήσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν...

μία εβδομάδα πριν από το «χτύπημα» στην Κριμαία, εντούτοις ουδείς στην αμερικανική πρωτεύουσα πίστεψε τα «παιδιά» του Λάνγκλεϊ, διότι ο Λευκός Οίκος ήταν κατηγορηματικός στο ότι οι υπηρεσίες του κράτους διαβεβαίωσαν τον Πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα ότι η Ρωσία ΔΕΝ θα αντιδρούσε στην «επανάσταση» εναντίον του Γιανουκόβιτς. Ήταν ακόμα μια αποτυχία από τις πολλές της CIA, που συνήθως αποκαλύπτονται έπειτα από πολλά χρόνια.

Τι θα μπορούσε να πράξει η Αμερική εάν γνώριζε τους σχεδιασμούς του κ. Πούτιν, ο οποίος είχε οργανώσει την αντίδραση του δύο εβδομάδες πριν ξεκινήσει η απoκαθήλωση του εκλεκτού του; Η απάντηση είναι ένα μεγάλο τίποτα, διότι ο Αμερικανός Πρόεδρος και οι σύμβουλοι του γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα πως οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αναλάβουν στρατιωτική δράση σε κανένα μέρος του κόσμου στο πλαίσιο του αντιπολεμικού δόγματος του κ. Ομπάμα, πόσω μάλλον απέναντι στη Ρωσία, η οποία με τον κ. Πουτιν στο τιμόνι της δείχνει έντονες ψυχροπολεμικές τάσεις.

Ακριβώς επειδή ο Ρώσος Πρόεδρος εκπαιδεύτηκε στη διαβόητη ΚGΒ της Σοβιετικής Ένωσης και γνωρίζει καλά να δρα στο πλαίσιο ενός Ψυχρού Πολέμου παρά σε συνθήκες ειρήνης. Αυτός είναι και ο λόγος που αντιμετωπίζει τον Πρόεδρο της Αμερικής με περιφρόνηση. Και θα έλεγα πως έχουν δίκιο οι Ρεπουμπλικάνοι, οι οποίοι κατηγορούν το σημερινό ένοικο του Λευκού Οίκου ότι μετέτρεψε την Αμερική σε υπερδύναμη β’ κατηγορίας. Βεβαίως σφάλλουν όταν υποστηρίζουν πως η Ουάσιγκτον έπρεπε να απαντήσει με το «οφθαλμός αντί οφθαλμού». Δεν θα είχαν την παραμικρή πιθανότητα επιτυχίας απέναντι στις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.

Απογοήτευση


Με την εκλογή του κ. Ομπάμα στην Προεδρία των ΗΠΑ, του πρώτου Αφροαμερικανού ηγέτη στην ιστορία της υπερδύναμης, η ανθρωπότητα είχε μια μοναδική ευκαιρία, αλλά την έχασε, να ζήσει σε ένα καθεστώς δικαιοσύνης, δημοκρατίας και σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο γερουσιαστής Μπαράκ Ομπάμα ήταν υπέρμαχος του Διεθνούς Δικαίου και όσοι τον γνώριζαν τα δύσκολα χρόνια της ανέλιξης του έχουν να λένε για τον παθιασμένο νεαρό πολιτικό που έβλεπε τον κόσμο μέσα από το φακό της απόλυτης δικαιοσύνης. Με την εκλογή του στην Προεδρία μεταλλάχθηκε σε πολέμιο των δημοσιογράφων -η πρώτη του πράξη είχε στόχο την ελεύθερη δημοσιογραφία-και στη συνέχεια ακολούθησε το δρόμο των προκατόχων του. Ήταν (και είναι) μια σκέτη απογοήτευση.

Η υπόθεση της Ουκρανίας μπορεί να «αμαυρώσει» τη θητεία του, καθώς οι αναλυτές προβλέπουν «καταλυτική ήττα» του Αμερικανού Προέδρου. Στην καλύτερη περίπτωση για τον κ. Ομπάμα, η Ουκρανία (και οι Δυτικοί) θα χάσει μόνο την Κριμαία. Στη χειρότερη, η Αμερική και οι σύμμαχοι της θα απωλέσουν τον έλεγχο της Ουκρανίας, η οποία είναι μια διχασμένη χώρα που πληρώνει τον πόλεμο της Μόσχας με τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους για να αποτρέψει τον αποκλεισμό της μέσα στην ίδια τη γειτονιά της.

Ο Πρόεδρος Ομπάμα έχει καταφερθεί με δριμύτητα εναντίον της ρωσικής εισβολής χρησιμοποιώντας βαρύτατους χαρακτηρισμούς για την παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας. Το πρόβλημα του, που όσο περνούν οι μέρες αναδεικνύεται περισσότερο, είναι ότι ο ομόλογος του της Ρωσίας έπραξε ό,τι και η Αμερική στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και αλλού και αντέγραψε την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η Ουάσιγκτον επιμένει να πιέζει για να νομιμοποιήσει τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής με την ψήφο των Ελληνοκυπρίων. Πρέπει να αποτύχει…

Επίκαιρα