Ο χαρακτήρας του Έλληνα

1. Έχει εξαιρετικά μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του – Είναι απόλυτος, δεν δέχεται τη διαφωνία και προσπαθεί πάντα να επιβάλει την άποψή του με...
κάθε τρόπο..
2. Φαντασιώνεται τον...
εαυτό του ισχυρό και επιτυχημένο – Αν ήταν πρωθυπουργός, Αν είχε εξουσία, Αν η τύχη του χαμογελούσε.
3. Θεωρεί ότι είναι τόσο ξεχωριστός που αξίζει να βρίσκεται μόνο ανάμεσα σε
«Επώνυμους» – Συχνάζει στο μπαράκι που πηγαίνει ο τάδε, ονειρεύεται διακοπές εκεί που βρίσκεται ο δείνα και θα κάνει οποιαδήποτε θυσία αρκεί να βρεθεί κοντά στους πλούσιους, τους διάσημους και τους ισχυρούς.
4. Επιθυμεί να τον θαυμάζουν, να τον φροντίζουν και να τον κολακεύουν διαρκώς – Θέλει να είναι πάντα πρώτος, διεκδικεί συνεχώς από το κράτος και την κοινωνία (αλλά ξεχνάει να δίνει) και πιστεύει όποιον του πουλάει όμορφα λόγια ακόμη κι αν είναι κούφια (κυρίαρχος λαός με αλάνθαστο πολιτικό αισθητήριο όπως έλεγε και ο μέγας ψυχολόγος Ανδρέας Παπανδρέου).
5. Απαιτεί ιδιαίτερη μεταχείριση, προτεραιότητα και απόλυτη υποταγή στις επιθυμίες του – Η δική του περίπτωση είναι πάντοτε «διαφορετική» από των άλλων, παρακάμπτει τις ουρές στα φανάρια και μπαίνει πρώτος αδιαφορώντας για όσους περιμένουν υπομονετικά, ενώ γκρινιάζει συνέχεια και για το παραμικρό.
6. Εκμεταλλεύεται χωρίς δισταγμό τους συνανθρώπους του όποτε του δοθεί η ευκαιρία – Οι «άλλοι» είναι τα κορόιδα και εκείνος ο «έξυπνος».
7. Αδιαφορεί για τα αισθήματα και τις ανάγκες όσων βρίσκονται γύρω του – «Και τι με νοιάζει εμένα; Να κόψεις το λαιμό σου.»
8. Φθονεί διαρκώς τους άλλους και πιστεύει ότι και εκείνοι αισθάνονται ακριβώς το ίδιο – Θεός: «Τέκνο μου θέλεις κι εσύ ένα γαϊδούρι όπως του γείτονά σου;» Έλληνας: «Όχι Θεέ μου, δεν χρειάζεται. Κάνε απλώς να ψοφήσει το δικό του.»
9. Είναι εγωιστής, μεγαλομανής, με κρίσεις θυμού όποτε αμφισβητείται το αλάθητο ή η πρωτοκαθεδρία του.. «ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ ΡΕ!»;