ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ, ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ!

 
Μια ακόμη ακριβοπληρωμένη παράσταση έλαβε τέλος.

Μόνο που η πραγματική της θέση στη σκακιέρα των πολιτικών σχεδιασμών, δεν προσδιορίζεται από εκείνα που ειπώθηκαν από τους θλιβερούς της πρωταγωνιστές...

Ο δόλιος και...

επικίνδυνος χαρακτήρας της, ανιχνεύεται πρωτίστως σε όλα εκείνα που δεν ειπώθηκαν, και που θα επιχειρήσουμε να αναδείξουμε στη συνέχεια.

Πολλοί την εξέλαβαν ως παράσταση - φιάσκο, αφού σε ότι αφορά στο τυπικό μέρος της, δεν ήταν παρά μια κοινοβουλευτική παρωδία, από τη στιγμή που μια συγκυριακή πλειοψηφία προσκυνημένων συνενόχων, εκλήθη μετά τα αλλεπάλληλα «ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ», να επαναβεβαιώσει την εμπιστοσύνη της στον ίδιο τον ένοχο εαυτό της.

Και άλλοι την εξέλαβαν απλώς ως αφορμή για ποικίλους σχολιασμούς με αφορμή ταλεγόμενα των πρωταγωνιστών αυτής της ελεεινής παρωδίας, σε ένα κοινοβούλιο που ουσιαστικά έχει παραιτηθεί από το ρόλο του και - το σημαντικότερο – έχει αποποιηθεί την ίδια την εθνική του ταυτότητα.

Μόνο που η εκτόνωση και τα φραστικά αναθέματα, προσωρινά μόνο ικανοποιούν την οργή των ανθρώπων.

Μακροπρόσθεσμα λειτουργούν ως δηλητήριο που παραλύει ακόμη περισσότερο τις ήδη αναιμικές λαϊκές αντιστάσεις, στο μεγάλο έγκλημα που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη σε βάρος της χώρας.

Επί της ουσίας, αυτό το τριήμερο κοινοβουλευτικό φιάσκο, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από μια ακριβοπληρωμένη παράσταση που δόθηκε στην αυλή των συμμοριών του εγκλήματος, οι οποίοι με τη βοήθεια των χρήσιμων δωσίλογων, έχουν πατήσει για τα καλά τη μπότα τους στο κουφάρι της χώρας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της παράστασης…

Η συγκυβερνώσα πλειοψηφία, επαναβεβαίωσε το δουλικό της προσανατολισμό και τον επικίνδυνο ρόλο της, με δυο λόγια την αμετανόητη απόφασή της, να φέρει σε πέρας το βρώμικο ρόλο που της έχει ανατεθεί και που υλοποιεί απαρέγκλιτα την τελευταία μαύρη πενταετία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη μεριά, συναισθανόμενος πως πλησιάζει η ώρα που θα του ανατεθεί να αντικαταστήσει τους χρεοκοπημένους της συγκυβέρνησης στον πεμπτοφαλαγγίτικο ρόλο τους, αξιοποίησε αυτό το κοινοβουλευτικό φιάσκο προκειμένου να επαναβεβαιώσει τα δικά του διαπιστευτήρια της προσαρμοσμένης πολιτικής δύναμης που την έχουν ήδη βάλει στο χέρι οι δανειστές, και η οποία καλείται να ολοκληρώσει το έργο της ντροπής, με λογικές και πρακτικές εκφυλισμού της λαϊκής προσδοκίας, μιας κοινωνίας που πλέον δεν αγωνίζεται και έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στον επερχόμενο Μεσσία.
Η λοιπή αντιπολίτευση, είτε αρκέστηκε στο ρόλο του αμειβόμενου ουραγού που διεκδικεί την καλύτερη δυνατή παρουσία στο μισθολόγιο της νέας κοινοβουλευτικής σύνθεσης, είτε απλώς επανέλαβε πολιτικές αλήθειες μεν, που ωστόσο όσο αυτές δεν εντάσσονται στην οργάνωση και το ξέσπασμα ενός ασυμβίβαστου ξεσηκωμού, αποτελούν κενό γράμμα που χρησιμοποιείται για να προσδίδει υπόσταση σε μια Δημοκρατία που έχει καταργηθεί, στα πλαίσια μιας ανύπαρκτης πλέον εθνικής κυριαρχίας.


Γι αυτό και σ αυτή τη θλιβερή κοινοβουλευτική παρωδία, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που δεν αναδείχτηκαν, κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Σ αυτή την κοινοβουλευτική παρωδία για παράδειγμα…

Δεν ακούστηκαν με ονοματεπώνυμο οι πολιτικοί διαχειριστές που έφεραν τη χώρα σ αυτή την κατάντια και κανείς δε ζήτησε και φυσικά ουδείς υποσχέθηκε τη σύλληψη και την παραδειγματική τους τιμωρία.
Κανείς δεν ανέδειξε με τρόπο ξεκάθαρο που να μην επιδέχεται κανενός είδους παρερμηνείες, πως η συμμορία του Καστελόριζου λειτούργησε εσχατοπροδοτικά απέναντι στην ίδια τη χώρα, και ως τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί αμέσως μόλις αποκατασταθεί έστω και μερικώς η στρεβλή σύνθεση του κατοχικού κοινοβουλίου, ως ελάχιστο βήμα με στόχο την ανάκτηση της απολεσθείσας αξιοπρέπειάς του.
Κανείς δεν κατήγγειλε τις συμμορίες των πολιτικών διαχειριστών που λειτουργώντας ως αβανταδόροι των διεθνών τοκογλύφων, φόρτωσαν στους λαούς το παράνομο χρέος των ισχυρών του χρήματος, και επιχειρούν να εμφανίσουν αυτή τη μαφιόζικη βρωμιά ως σοβαρή εθνική επιτυχία, και κεκτημένο της ευρωπαϊκής δήθεν αλληλεγγύης ανάμεσα σε συμμάχους και εταίρους.
Πολλοί μίλησαν για παράνομη και αναντίστοιχη με το λαϊκό αίσθημα κυβερνητική πλειοψηφία, αλλά κανείς δεν απαίτησε την άμεση και παραδειγματική αποκαθήλωση της από την ίδια την κοινωνία, καλώντας ευθέως το λαό να ενεργοποιήσει το άρθρο 120 του Συντάγματος, και να μπει μπροστά οργανώνοντας τον πανεθνικό του ξεσηκωμό.
Κανείς δεν κατέδειξε πως στις δύσκολες μέρες που ξημερώνουν, με τα επικίνδυνα γεωπολιτικά σχέδια των ισχυρών να βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη και τη χώρα μας εγκλωβισμένη στο μάτι του κυκλώνα, η ύπαρξη δωσίλογων, προσκυνημένων, πρόθυμων να προσφέρουν ότι τους ζητηθεί, ανίκανων και εν τέλει επικίνδυνων στο τιμόνι της χώρας, συνιστά ένα επικίνδυνο δεδομένο που αν δεν ανατραπεί άμεσα, τότε οι μεγάλες εθνικές τραγωδίες βρίσκονται ήδη προ των πυλών.


Αυτή λοιπόν η κοινοβουλευτική παρωδία, δεν οργανώθηκε για να αναδείξει τα μεγάλα προβλήματα του τόπου και τις κορυφαίες εθνικές προτεραιότητες με ζητούμενο την αντιμετώπισή τους.

Αυτή η παρωδία χορογραφήθηκε για να αποκοιμίσει την κοινωνία, να εκτονώσει σε καινούρια αδιέξοδα την προσμονή, και να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του ενδιαφέροντος λίγο πριν ξεσπάσει η θύελλα που θα σαρώσει στο διάβα της τα πάντα.




«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»

ΠΗΓΗ