Συνήθως, όταν ακούμε τις λέξεις “παιδιά” και “θυσίες”, στο νου μας έρχεται μια μητέρα...
Μια οποιαδήποτε μάνα που θα έδινε τα πάντα για το καλό του παιδιού της. Τα πάντα για να είναι καλά και να μην του λείψει τίποτα. Κι αυτό είναι κάτι που δε μας...
ξαφνιάζει. Άλλωστε όλοι μας, άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο κάποια στιγμή με το μεγαλείο της μάνας.
Κι όμως, σε αυτή την ιστορία τη θυσία δεν την έκανε κάποια μητέρα, αλλά ένα παιδί. Ένα μικρό πλασματάκι που ήρθε να μας αποδείξει πως οι πιο μεγάλες πράξεις μπορούν να χωρέσουν στην πιο μικρή, παιδική καρδιά.
Ο μικρός Chen ήταν μόλις 5 ετών όταν διαγνώστηκε με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο.
Η ασθένεια του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη μαμά του. Και πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει, άλλο ένα δυσάρεστο νέο την τάραξε: Οι γιατροί την ενημέρωσαν πως έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια.
Μητέρα και γιος πάλεψαν για χρόνια δίπλα δίπλα. Ο μικρός με διαρκή φροντίδα κι εκείνη με καθημερινές αιμοκαθάρσεις.
Οι γιατροί ήλπιζαν πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν το μικρό Chen αλλά ο επιθετικός του καρκίνος είχε άλλη γνώμη.
Σύντομα ο Chen παρέλυσε τελείως και τυφλώθηκε. Αλλά η μαμά του συνέχιζε να ελπίζει σε ένα θαύμα.
Όσο παρακολουθούσε με αγωνία την κατάσταση του γιου της, η Zhou χειροτέρευε συνέχεια. Σύντομα, η μόνη της ελπίδα ήταν η μεταμόσχευση νεφρού.
Οι γιατροί ενημέρωσαν τη γιαγιά του παιδιού πως ο μικρός δεν είχε ελπίδες να επιβιώσει. Αλλά η μητέρα είχε ελπίδες. Αν ο Chen γινόταν δωρητής οργάνων, θα μπορούσε να σώσει τη μητέρα του κι ακόμη άλλες δύο ζωές.
Όταν το έμαθε η Zhou, αρνήθηκε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο. Δεν ήθελε να δεχτεί το επικείμενο τέλος του παιδιού της.
Όταν ο επτάχρονος πλέον Chen έμαθε τι συνέβαινε, μίλησε στη μητέρα του.” Θέλω να σου σώσω τη ζωή, μαμά”, της είπε.
Ύστερα από πολλούς δισταγμούς η συντριμμένη Zhou δέχτηκε. Η μόνη της ανακούφιση ήταν πως ο γιος της θα ζούσε πλέον μέσα της.
Λίγες μέρες πριν “φύγει” ο μικρούλης, οι γιατροί τον έβαλαν στο χειρουργείο για να αφαιρέσουν τα νεφρά και το συκώτι του.
Πριν ξεκινήσουν την επέμβαση, οι γιατροί έκαναν προσευχή ενός λεπτού για το μικρό Chen.
Η εγχείριση πέτυχε και οι γιατροί έκαναν τη μεταμόσχευση στη μητέρα. Επανήλθε πλήρως.
Αλλά η θυσία του Chen δεν έσωσε μόνο τη μητέρα του. Το δεξί του νεφρό δωρίστηκε σε μια κοπέλα 21 ετών και το συκώτι του σε ένα 27χρονο αγόρι.
Ποιος είπε, λοιπόν, πως δε γίνονται θαύματα στις μέρες μας;http://www.david-avramidis.gr
Μια οποιαδήποτε μάνα που θα έδινε τα πάντα για το καλό του παιδιού της. Τα πάντα για να είναι καλά και να μην του λείψει τίποτα. Κι αυτό είναι κάτι που δε μας...
ξαφνιάζει. Άλλωστε όλοι μας, άλλος λίγο, άλλος πολύ, έχουμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο κάποια στιγμή με το μεγαλείο της μάνας.
Κι όμως, σε αυτή την ιστορία τη θυσία δεν την έκανε κάποια μητέρα, αλλά ένα παιδί. Ένα μικρό πλασματάκι που ήρθε να μας αποδείξει πως οι πιο μεγάλες πράξεις μπορούν να χωρέσουν στην πιο μικρή, παιδική καρδιά.
Ο μικρός Chen ήταν μόλις 5 ετών όταν διαγνώστηκε με κακοήθη όγκο στον εγκέφαλο.
Η ασθένεια του έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στη μαμά του. Και πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει, άλλο ένα δυσάρεστο νέο την τάραξε: Οι γιατροί την ενημέρωσαν πως έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια.
Μητέρα και γιος πάλεψαν για χρόνια δίπλα δίπλα. Ο μικρός με διαρκή φροντίδα κι εκείνη με καθημερινές αιμοκαθάρσεις.
Οι γιατροί ήλπιζαν πως θα μπορούσαν να βοηθήσουν το μικρό Chen αλλά ο επιθετικός του καρκίνος είχε άλλη γνώμη.
Σύντομα ο Chen παρέλυσε τελείως και τυφλώθηκε. Αλλά η μαμά του συνέχιζε να ελπίζει σε ένα θαύμα.
Όσο παρακολουθούσε με αγωνία την κατάσταση του γιου της, η Zhou χειροτέρευε συνέχεια. Σύντομα, η μόνη της ελπίδα ήταν η μεταμόσχευση νεφρού.
Οι γιατροί ενημέρωσαν τη γιαγιά του παιδιού πως ο μικρός δεν είχε ελπίδες να επιβιώσει. Αλλά η μητέρα είχε ελπίδες. Αν ο Chen γινόταν δωρητής οργάνων, θα μπορούσε να σώσει τη μητέρα του κι ακόμη άλλες δύο ζωές.
Όταν το έμαθε η Zhou, αρνήθηκε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο. Δεν ήθελε να δεχτεί το επικείμενο τέλος του παιδιού της.
Όταν ο επτάχρονος πλέον Chen έμαθε τι συνέβαινε, μίλησε στη μητέρα του.” Θέλω να σου σώσω τη ζωή, μαμά”, της είπε.
Ύστερα από πολλούς δισταγμούς η συντριμμένη Zhou δέχτηκε. Η μόνη της ανακούφιση ήταν πως ο γιος της θα ζούσε πλέον μέσα της.
Λίγες μέρες πριν “φύγει” ο μικρούλης, οι γιατροί τον έβαλαν στο χειρουργείο για να αφαιρέσουν τα νεφρά και το συκώτι του.
Πριν ξεκινήσουν την επέμβαση, οι γιατροί έκαναν προσευχή ενός λεπτού για το μικρό Chen.
Η εγχείριση πέτυχε και οι γιατροί έκαναν τη μεταμόσχευση στη μητέρα. Επανήλθε πλήρως.
Αλλά η θυσία του Chen δεν έσωσε μόνο τη μητέρα του. Το δεξί του νεφρό δωρίστηκε σε μια κοπέλα 21 ετών και το συκώτι του σε ένα 27χρονο αγόρι.
Ποιος είπε, λοιπόν, πως δε γίνονται θαύματα στις μέρες μας;http://www.david-avramidis.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.