Το Βρετανικό «πολιτικό χαρακίρι» και η Ελληνική κουτοπονηριά

του Αριστοτέλη Βασιλάκη


Το γνωστό σε όλους «χαρακίρι», δηλαδή ο ιαπωνικός τελετουργικός τρόπος αυτοκτονίας των Σαμουράι ως ...

μοναδική επιτρεπτή διέξοδος σε περίπτωση ατιμωτικής ήττας, πολλές φορές έχει χρησιμοποιηθεί – έστω στρεβλά – ως ακραίος πολιτικός όρος, όταν θέλουμε να περιγράψουμε μια γενναία πράξη ευθύνης, σε καταφανείς πολιτικές αποτυχίες… Όταν δηλαδή ένας πολιτικός ηγέτης (ακόμα και μικρότερης εμβέλειας πολιτικός) κάνει ένα εμφανέστατο λάθος, την ευθύνη του οποίου δεν μπορεί να μετακυλήσει σε τρίτους, οπότε αναλαμβάνει ο ίδιος το κόστος και παραιτείται…
Οι Βρετανικές εκλογές και ο θρίαμβος του Κάμερον, (να σημειώσουμε πως ο οι εταιρείες δημοσκοπήσεων έπεσαν πανηγυρικά έξω), οδήγησαν τους πολιτικούς του αντιπάλους, σ’ ένα πρωτοφανές «πολιτικό χαρακίρι»…
Και ο ηγέτης των Εργατικών Εντ Μίλιμπαντ, και ο ηγέτης των Φιλελεύθερων Δημοκρατών Νικ Κλεγκ και ο ηγέτης ευρωσκεπτικιστικού UKIP Νάιτζελ Φάρατζ, πήραν την άγουσα για τ’ αποδυτήρια…
Πέραν όλων των άλλων, θεωρώ πως ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ του Κάμερον ήρθε, επειδή είπε ΞΕΚΑΘΑΡΑ αυτό που ήθελαν ν’ ακούσουν οι Βρετανοί απ’ αυτόν.
Ο ηγέτης των ΤΟΡΙΣ επανέλαβε σ’ όλους τους τόνους ότι σκοπεύει να προχωρήσει με το δημοψήφισμα για παραμονή ή έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση και να παραχωρήσει περισσότερες εξουσίες στη Σκωτία!!!
Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους, οι Βρετανοί με τη νοοτροπία «αυτοκράτειρας» δύναμης που τους διακατέχει, ουδέποτε είδαν με καλό μάτι την δεσπόζουσα θέση του Γερμανογαλλικού άξονα στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ειδικά αυτή την εποχή που οι Γερμανοί δείχνουν πιο ισχυροί από ποτέ, η «Γερμανική Ένωση» είναι ένα «κοστούμι», που στενεύει πολύ την Βρετανία…
Επανερχόμενος στο Βρετανικό «πολιτικό χαρακίρι», θα πρέπει να πω - παρά το γεγονός πως δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τους Βρετανούς - πως με γοητεύει η παραδοσιακή συνέπεια τους…
Να θυμίσω πως στην Ελλάδα όσοι έχασαν από τον Τσίπρα όχι ΜΟΝΟ δεν παραιτήθηκαν, αλλά με μια εμφανέστατη πολιτική κουτοπονηριά και ψευτομπαμπεσιά, κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας, δηλώνουν νικητές και τιμητές…
Ακόμα και στην ίδια την σημερινή κυβέρνηση το παράδειγμα του Κοντονή είναι αρκούντως ανησυχητικό… Ο άνθρωπος ξεφτιλίστηκε εντελώς και όμως βγαίνει και δηλώνει δικαιωμένος… Το χειρότερο γι’ αυτόν είναι πως τον υποστηρίζουν ΜΟΝΟ όλοι οι προεκλογικοί πολέμιοι του Τσίπρα. Ο Αλαφούζος, ο Μελισσανίδης και οι λοιποί μνημονιακοί θεματοφύλακες και ευνοούμενοι του συστήματος Σαμαρά…

akropolipress.gr