Παρέδωσαν την πατρίδα μας με ένα νόμο κι ένα άρθρο...

 
Φέρτε μας πίσω τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου!...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Χίλιες φορές καλύτερα οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου από το ξεφτιλίκι που είδαμε χθες το βράδυ.
Το ξεφτιλίκι που είδε όλη η υφήλιος, το πώς δηλαδή ένα κοινοβούλιο μιάς υπόδουλης χώρας ψηφίζει ό,τι του παραγγέλνουν οι ....
δυνάστες, όταν το παραγγέλνουν, και όσο γρήγορα του πούνε αυτοί!

Τουλάχιστον με τις Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου εκτίθεται μόνον η πλευρά που τις χρησιμοποιεί. Όχι σύσσωμο το κοινοβούλιο!

Χθες χάθηκαν πολλά πράγματα.
Μεταξύ αυτών χάθηκε και το ηθικό προβάδισμα των κομμάτων της κυβέρνησης, ότι ποτέ ως τώρα δεν είχανε ψηφίσει ''ΝΑΙ'' σε κανένα μνημόνιο.

Βέβαια τυπικά αυτό που ψήφισαν δεν είναι ''μνημόνιο'', παρά κάποια  ''προαπαιτούμενα'' για να συμφωνηθεί το νέο δάνειο που θα φέρει το νέο μνημόνιο.

Ακόμη χειρότερα! Γιατί αυτό προοιονίζει δεκάδες ''ναι σε όλα'' που μέλλει ακόμη να ακουστούν από χείλη που δεν έπρεπε.

Χάθηκε λοιπόν το ηθικό πλεονέκτημα δύο κομμάτων. 

Χάθηκε το ακροτελεύτιο επιχείρημα των υποστηρικτών τους όταν έδιναν την ''μάχη του καφενείου'', και της πόρτα-πόρτα ενημέρωσης του λαού. Λέγανε  ''ναι, αλλά αυτοί τουλάχιστον δεν έχουν ψηφίσει κανένα μνημόνιο''!

Τώρα;  Σιωπή.

Το blog λυπάται για την πρόβλεψη που θα κάνει, αλλά το μικρότερο κόμμα της κυβέρνησης θ' ακολουθήσει την μοίρα της ΡΗΜΑΔ!

Το κόμμα αυτό (κίνημα κατά την ονομασία), υπήρξε αυθόρμητο, οινεί επαναστικό προϊόν των πολιτών μέσω του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και η συγκολλητική του ουσία ήταν ακριβώς αυτή: πώς δεν είχε ποτέ ούτε βερμπαλιστικά δεχτεί, αλλά ούτε και ψηφίσει κανένα μνημόνιο ή εφαρμοστικό νόμο.

Και παρ' όλο αυτό το ισχυρότατο πλεονέκτημα και επιχείρημα, στις τελευταίες εκλογές του Ιανουαρίου μπήκε σχεδόν οριακά στην Βουλή  (το 4,75% δεν είναι δα και κανένα ποσοστό να το υπερηφανευτεί κανείς για ένα καθαρά αντιμνημονιακό και λαϊκό κίνημα εν μέσω μνημονίων και κυβερνήσεων δωσιλόγων!)

Τώρα; Με ένα ''Ναι'' στις αποσκευές;

Χάθηκε κι η αθωότητα των τελευταίων ρομαντικών.

Χάθηκε και ο ύπνος μας, τόσα ξενύχτια να παρακολουθούμε τί; 

Δεν θέλουμε να παρακολουθούμε ανθρώπους που εμπιστευθήκαμε να ξεφτιλίζονται έτσι!

Δεν θέλουμε.

Ξεφτιλίζεται η ψυχή μας!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"