Ο "μη θάνατος" δε σημαίνει κατ' ανάγκην και "ζωή"

Του Στέλιου Συρμόγλου

Οσο περνά ο καιρός βρισκόμαστε ως κοινωνία ενώπιον μιας αποβλακωτικής στασιμότητας. Οσο περνά ο...
καιρός, η ελληνική κοινωνία βυθίζεται στην ασημαντολογία της κυβερνητικής και αντιπολιτευτικής αθλιότητας, διανθισμένης με "μπόλικη" κοροιδία, στα όρια της πολιτικής απάτης που ισοδυναμεί με προδοσία!

Οσο περνά ο καιρός, μιας ατμόσφαιρα απόγνωσης πιέζει τα πιο ευγενή πνεύματα του τόπου τούτου, γιατί βιώνουν τη δραματική περίοδο που η Ελλάδα καταβυθίζεται μέσα στο σκότος μιας πολιτικής "τυραννίας" με επίχρισμα δημοκρατικής νομιμότητας.

Οσο περνά ο καιρός, τα οργανωμένα συμφέροντα ενσαρκώνουν μεταποιημένα κίνητρα συναισθηματικά. Το πάθος της κομματικής πλεονεξίας,του εξουσιασμού ή το αίσθημα της ανασφάλειας μεταμφιέζονται σε σχηματισμούς πολύπλοκους, μηχανισμούς που λειτουργούν με ακρίβεια μαθηματική.

Υπερβολές του γράφοντος; Για όσους δεν βλέπουν ότι όσο περνά ο καιρός κυριαρχεί ο ψυχρός λογισμός, ας το δεχθώ. Και ψυχρός λογισμός σημαίνει όχι μέτρο και σωφροσύνη, αλλά αδιαφορία, αναλγησία, άκαρδος υπολογισμός εκ μέρους των κυβερνώντων. Οσο περνά ο καιρός, τρεφόμαστε μεπροσδοκίες και αυταπάτες. Μεταθέτουμε τις ευθύνες σε αφαιρέσεις και ισορροπούμε ως αντικείμενα μιας μεγάλης πλάνης.

Αυτό διαπιστώνω και επίμονα το καταγράφω. Οσο περνά ο καιρός, ο Ελληνας εμφανίζεται σαν κτυπημένος από μια μεγάλη οντολογική κατάρα να είναι σκλάβος της ευτέλειας της πολιτικής, η οποία είναι ανίκανη να λυτρωθεί από ιδιοτέλειες, γελοία πάθη και εξευτελιστικές αναπηρίες...

Υπερβολές και διάχυση "μαυρίλας"από τον γράφοντα; Ξέρω πολύ καλά ότι οι απόψεις μου "ενοχλούν" και η εμμονή μου στην απογύμνωση της πραγματικότητας απωθεί τους μονίμως φοβισμένους της "κουτσοπόρεψης", τους παγιδευμένους στην ανυπαρξία επιτευγμάτων της πολιτικής. Είναι όλοι αυτοί που, ενώ βιώνουν τις αντιδράσεις και τις διαπλεκόμενες μίξεις του συνασπισμού των ασπόνδυλων της πολιτικής, κλείνουν τα μάτια και παραμένουν στο βολικό τους μικρόκοσμο.

Δεν βλέπουν ή αρνούνται να δουν ότι όσο περνά ο καιρός, η γνωστική θέση "άνθρωπος το παν", δεν είναι και θέση των πολιτικών αυτής της ρημαγμένης χώρας. Ομως, για σκεφτείτε: Αν ήταν και δική τους θέση, θα σήμαινε την κατάργηση του κατεστημένου παιχνιδιού με μια εν δυνάμει άρνηση του συστήματος. Γι' αυτό και χρησιμοποιούν κατ' εξοχήν γλωσσικούς κώδικες που δημιουργούν κρυπτικό και αδιαφανές λεξιλόγιο.

Οσο περνά ο καιρός, το δόγμα "Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει" θα γίνεται όλο και πιο επικίνδυνο, γιατί αποτελεί το θεμέλιο της "εθνικής παραίσθησης" σε μια πραγματικότητα που αλλάζει καθημερινά και καταγράφει χαμένες ευκαιρίες...

Οσο περνά ο καιρός, είναι πια καιρός να συνειδητοποιήσουμε ως πολίτες ότι δεν έχουμε τα χρονικά περιθώρια να παρακολουθούμε τις εξελίξεις από την "κλειδαρότρυπα" ως...οφθαλμόπορνοι. Γιατί, μολονότι πολλοί εξ' ημών αναμασούμε την απέχθεια μας για τα τεκταινόμενα ερήμην ημών, ανεχόμαστε ταυτόχρονα τους πολιτικούς της αερολογίας και της αοριστολογίας, τους επαίτες της πρόσκαιρης δημοσιότητηας. Ανεχόμαστε την ινσουίτικη και ταρτουφική τους αντίδραση.

Οσο βλέπουμε τα γεγονότα από την...κλειδαρότρυπα και με παραμορφωτικούς φακούς, τόσο θα συμβάλλουμε στη χειραγώγηση της κοινωνικής συνείδησης από τους πολιτικούς -μεταπράτες των ονείρων μας.

Ο μη θάνατος δεν σημαίνει κατ' ανάγκην και ζωή!

Θα ζούμε τις οδυνηρές συνέπειες της...αντοχής μας , της ανοχής μας και της ενοχής μας, απέναντι σ΄όλους αυτούς που σέρνονται ακόρεστοι ανάμεσα σε επιφάσεις και ψεύδη, ανίκανοι να στεριώσουν μια πραγματικότητα. Κυρίαρχοι της απαξίας, Εκμηδενιστές κάθε σημασίας


freepen.gr