Το δις εξαμαρτείν...

 
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Το δις εξαμαρτείν μπορεί να είναι ''ουκ ανδρός σοφού'' όπως λέει το ρητό ή μπορεί να είναι και ανδρός ηλιθίου ή ακόμα, και ανδρός απατεώνος.

Τώρα που οι ''θεσμοί''-τοκογλύφοι και φονιάδες βρήκαν το...
κόλπο, το εφαρμόζουν και πάλι με την
ελπίδα να ξαναπιάσει.
Πέρσι ο πρωθυπουργός, και η πρώτη φορά τραλαλά κυβέρνηση, αφού έφτασαν μετά από έξη μήνες στην εξουσία, με άδεια ταμεία, σε μιά οιονεί διαπραγμάτευση, εφάρμοσαν στον λαό την τακτική του εκφοβισμού και εκβιασμού, ώστε να αποδεχτεί με λιγότερες αντιδράσεις το τρίτο, πρώτη φορά αριστερό μνημόνιο.

Η τακτική του ΔΝΤ και των λοιπών εγκληματιών, απλή:
Δεν σου δίνω φράγκο απ' αυτά που είχαμε συμφωνήσει πως θα σου δώσω, τρενάρω τις αξιολογήσεις, τις διαπραγματεύσεις, τα Eurogroups και λοιπά κόλπα, με όλο και καινούργιες απαιτήσεις, υπαναχωρήσεις, τηλεκατευθυνόμενες διαρροές για συμφωνία το επόμενο διάστημα, και... εν τω μεταξύ εσύ αδειάζεις τα ταμεία σου πληρώνοντας απ' τη τσέπη του κράτους μισθούς, συντάξεις και όλα τα άλλα έξοδα, συν τις δόσεις που μου πληρώνεις, ούτως ώστε όταν θα σου παρουσιάσουν τον τελικό εκβιασμό να μην σου έχει μείνει ούτε σάλιο για να φτύσεις τ' @@@@δια σου.

Η τακτική όμως αυτή, αν και απλή και εύκολη και αποτελεσματική, πρέπει να βρει απέναντί της κάποιον ηλίθιο για να εφαρμοστεί. 
Ή απατεώνα.
Δηλαδή κάποιον που θα κάνει τον ηλίθιο, ενώ από πίσω έχει συμφωνήσει εκ των προτέρων με τους εκβιαστές για την εφαρμογή του κόλπου. 
Κι εμείς, μάλλον υπαγόμαστε σ' αυτή την τελευταία εκδοχή.

Διότι δεν είναι δυνατόν κανείς να πιστέψει πως σε διάστημα λιγότερο από δώδεκα μήνες, το ίδιο χοντροκομμένο κόλπο, που από πέρσι το είχε αντιληφθεί ο μισός ελληνικός πληθυσμός, πιάνει, σ' έναν  αριστερό πρωθυπουργό, που κανονικά η ιδεολογία του προϋποθέτει πως θα είναι απόλυτα επιφυλακτικός και πονηρεμένος για τα κόλπα τους διεθνούς νεοφιλελευθερισμού, και της παγκοσμιοποίησης.

Για τον άλλον δεν συζητάμε. Αυτουνού δώστου καρέκλα, φαϊ, και στολή παραλλαγής, και πάρτου την ψυχή. Μπαγλαμάς γεννήθηκε μπουζούκι θα πεθάνει.

Έτσι λοιπόν και φθάνοντας στο Πάσχα, μιά εποχή που ο λαός απηυδισμένος πιά απ' όλη την κακουχία του χειμώνα, των φόρων, της ανέχειας και της πολιτικής θρασύτητας, θα ήθελε να ξεκουραστεί για λίγο, να κάνει ένα μικρό διάλλειμα, να ξεχαστεί,  η συμμορία κυβέρνησης-''θεσμών'' σκοπεύει να του παρουσιάσει τον τελικό εκβιασμό.

Η κυβέρνηση σε συνεννόηση με τους τοκογλύφους-εγκληματίες θα εμφανιστεί ως θύμα των κακών ''εταίρων'', ώστε να τραβήξει την συμπάθεια και την αποδοχή του λαού ως προς τις αποφάσεις της.
Αποφάσεις που θα είναι νέα σκληρότερα μέτρα υποκύπτοντας στις διευρυμένες απαιτήσεις των τοκογλύφων ή νέο μνημόνιο, που θα περιλαμβάνει αυτά τα μέτρα.

Άντε, και καλό Πάσχα! 
Για ανάσταση δεν λέμε τίποτα, εκτός κι αν!... 

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου