Ο αναγκαίος θάνατος της Γερμανικής ηγεμονίας.

Γράφει ο Λ.Π.
Το άρθρο θα επικεντρωθεί στο ρόλο της Γερμανίας μετά το 1871, δηλαδή το έτος ιδρύσεως της Γερμανικής Αυτοκρατορίας από τον Μπίσμαρκ.Θα αναφερθεί συνοπτικά στην εξέλιξή του....
όσον αφορά τον προηγούμενο αιώνα και φυσικά θα καταλήξει σε συμπέρασμα που συσχετίζεται με τον τίτλο του.
Στην αρχή του βιβλίου, Διπλωματία, ο κύριος Κίσσιντζερ (1995. Κ1, σ23) γράφει:“Τον 18ό αιώνα, η Μεγάλη Βρετανία ανέπτυξε την ιδέα της ισορροπίας των δυνάμεων που κυριάρχησε στην ευρωπαϊκή διπλωματία για τα επόμενα 200 χρόνια.Τον 19ό αιώνα, η Αυστρία του Μέτερνιχ αναδόμησε τη Συμφωνία της Ευρώπης και η Γερμανία του Μπίσμαρκ τη διέλυσε για να αναπλάσει την ευρωπαϊκή δπλωματία σε ένα ψυχρό παιχνίδι πολιτικής ισχύος”.
Αυτό που διέλυσε λοιπόν η Γερμανία ήταν μία εποχή αναμφισβήτης σταθερότητας ανάμεσα στα Έθνη-κράτη της Ευρώπης που επικράτησε από το τέλος των ναπολεόντειων πολέμων.Αυτή η αρμονία υπήρξε από το 1815 μέχρι το 1871.Η άνοδος της γερμανικής δυνάμεως επηρέασε την σύσφιξη των συμμαχιών και διάφορα λάθη και από τις δύο πλευρές, οδήγησαν στην αρχική καταστροφή της Ευρώπης, δηλαδή στον Α’ Π.Π.
Ήταν μία απόλυτη αποτυχία:Η Αυστροουγγρική, Γερμανική και Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκαν.Η Ρωσία έπεσε στα χέρια της βαρβαρότητας και δημιουργήθηκε το πρώτο κομμουνιστικό κράτος (δίνοντας την ευκαιρία να γίνει κάτι αντίστοιχο στην Γερμανία, λίγα χρόνια αργότερα).Βρετανία και Γαλλία βγήκαν πλήρως αποδυναμωμένες, οι Η.Π.Α. συνέχισαν να ανεβαίνουν ραγδαία και νέα κράτη άρχισαν να εμφανίζονται στον ορίζοντα, όπως η Ιαπωνία. (Ferguson, 2006)
Φυσικά υπήρξαν και περίπου 20.000.000 νεκροί.
Ήδη από το 1918 το κέντρο βάρους άρχισε να απομακρύνεται από την Ευρώπη και ο Αμερικανικός παράγοντας να ισχυροποιείται ραγδαία για διάφορους λόγους όπως:ορθό καπιταλισμό, εύπορη γη, βολικά σύνορα, αύξηση πληθυσμού, ανοιχτό πολίτευμα σε όσους Ευρωπαίους μετανάστευαν στις Η.Π.Α. με αποτέλεσμα πλήθος επιστημόνων, αλλά και ανθρώπων που αργότερα θα μετέχουν στον Β Π.Π., να συνεισφέρουν στο κράτος των Η.Π.Α.
Παρόλαυτα, αν και η Γερμανία ηττήθηκε, η συνθήκη των Βερσαλλιών στις 28/6/1919 ήταν σχεδόν δεδομένο ότι θα οδηγήσει ξανά σε πόλεμο την Γερμανία και αξίζει να αναφερθεί, πως δεν καταστράφηκε όσο περίμεναν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς για την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία:λαός στρατιωτικός και χρεωμένος, απογοητευμένος από την ήττα του, ταυτοχρόνως ικανός για συλλογική οργάνωση: δεν ήταν και πολύ δύσκολο να κερδίσει την εύνοια των μαζών.
Αυτό οδήγησε στην επισημοποίηση της βαρβαρότητας στο όνομα του σοσιαλισμού:Από την μία η διαστρεβλωμένη κοινωνιολογία του κομμουνισμού στην Ρωσία, και από την άλλη η διαστρεβλωμένη ανθρωπολογία του ναζισμού στην Γερμανία
Ένας άνθρωπος που δεν πάσχει από κάποια μορφή ψυχοπάθειας, την εποχή του 1935 για παράδειγμα, θα προτιμούσε αναμφισβήτητα να κατοικεί στην Δημοκρατική/Καπιταλιστική Αγγλία, παρά στην Ρωσία ή στην Γερμανία.
Εν πάσει περιπτώσει, για δεύτερη φορά ξεσήκωσαν τον κόσμο όλο οι Γερμανοί (φυσικά και η άλλη πλευρά έκανε λάθη, όπως αναφέρθηκε) και το αποτέλεσμα ήταν να πεθάνει επισήμως η Ευρώπη και οι δυνάμεις που την ανταγωνίζονταν, να ανέβουν ραγδαία.Άνω των 60.000.000 πέθαναν αυτήν τη φορά
Οι Η.Π.Α. έγινε η πρώτη στρατιωτική (η μόνη, τότε πυρηνική δύναμη) και οικονομική δύναμη του πλανήτη.Μάλιστα μετά τον Β. Π.Π. είχε σχεδόν το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ (σήμερα περίπου το μισό απ’ότι προηγουμένως).
Από την άλλη μεριά, η Ε.Σ.Σ.Δ. του Στάλιν συνέχισε να είναι στρατιωτική υπερδύναμη, άρχισε να εξοπλίζεται σταδιακά με πυρηνικά, εφάρμοσε μία ακραία κολλεκτιβοποίηση και επωφελήθηκε από τον θάνατο της Ευρώπης:ο Στάλιν έφτασε μέχρι το Βερολίνο και διοικούσε ένα απέραντο κράτος σχεδόν 300.000.000.
Έτσι λοιπόν ο Αμερικανικός παράγοντας κατά την διάρκεια του ψυχρού πολέμου, έπρεπε να αυξήσει τις συμμαχίες του με άλλα κράτη που θα τα χρησιμοποιούσε ως αντίβαρα (προς δικό του όφελος) κατά της Ε.Σ.Σ.Δ. Γι αυτόν λοιπόν τον λόγο, δημιούργησε συμμαχία με την Γερμανία, των παραδοσιακό εχθρό των “αγγλοσαξώνων”, χρηματοδότησε ολόκληρο το Ευρωπαϊκό πτώμα για να ανέλθει στο επίπεδο που θα του είναι χρήσιμο, όχι τόσο όμως, ώστε να γίνει και ανεξάρτητο.
Παράλληλα με τον ψυχρό πόλεμο, η άνοδος της Ασίας πραγματοποιούνταν, και μάλλον ο προηγούμενος αιώνας θα πρέπει να ερμηνευτεί όχι απλώς ως η πτώση της Δύσεως, αλλά και η ταυτόχρονη άνοδος της Ασίας, δηλαδή Κίνας και Ιαπωνίας (Ferguson, 2006)
Οι Ευρωπαίοι είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν την Ε.Ε. ουσιαστικά ως αντίβαρο κατά της Αμερικής, (Kisinger, 2002) αλλά και της Σοβιετικής Ενώσεως.Παρόλαυτα η Αμερική αρχικά στήριξε μία τέτοια ιδέα λόγω του κοινού εχθρού.
Λόγω της εκπληκτικής και ορθής Μακιαβελικής πολιτικής των Αμερικανών, όπως επίσης και του αποτυχημένου Σοβιετικού οικονομικού συστήματος, η Ε.Σ.Σ.Δ. καταστράφηκε ολοσχερώς και το 1991 αφανίστηκε ο κοινός εχθρός που έδενε την “Δύση”.Η ένωση της Γερμανίας που πραγματοποιήθηκε με Αμερικανική υποστήριξη οδήγησε όμως στο ίδιο, κλασσικό πλέον πρόβλημα της διεθνής πολιτικής:η Γερμανία θα επεκταθεί ξανά.Το ζητούμενο ήταν όμως, προς ποια κατεύθυνση;
Σύντομα επισκίασε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη και τα εγκλώβισε στο Ευρώ, που είναι το Μάρκο με άλλη ονομασία. Οι Αγγλοσάξονες όμως, ως το σοβαρότερο κράτος της Ευρώπης, δεν ήταν τόσο ανόητοι ώστε να πετάξουν την Λίρα τους, ούτε πήραν ποτέ την Ε.Ε. τόσο στα σοβαρά, λόγω των ιδιαίτερων σχέσεων με τις Η.Π.Α. και τις εμπορικές σχέσεις με άλλα κράτη που ανεβαίνουν και είναι μεγάλες αγορές, όπως η Ινδία.
Ας αναφερθεί η σημερινή κατάσταση της Γερμανίας:ο στρατός της είναι υπερβολικά κατώτερος σε σχέση με το παρελθόν της:είναι η 18ή στρατιωτική δύναμη (CreditSuisse. 2015) Ουσιαστικά δεν έχει ούτε την μισή δύναμη από τις Η.Π.Α. Αξίζει να αναφερθεί ότι η Τουρκία είναι 10ή, δηλαδή 8 θέσεις ανώτερη της Γερμανίας.Αποτελεί τον 17ό πληθυσμό στον κόσμο, δηλαδή περίπου 4 φορές μικρότερο από τις Η.Π.Α. που είναι ο 3ός και φυσικά η σύγκριση με την Κίνα είναι ανούσια.
Όσον αφορά την οικονομία της σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά το ΔΝΤ (1), το ΑΕΠ της είναι μεν 4ό (3.494.898| 4.65), όμως σημαντικά μικρότερο της Κίνας (11.391.619| 15.1) και φυσικά υπερβολικά αδύναμο μπροστά στην Αμερική. (18.561.934| 24.7)
Συνεπώς, ναι μεν η Γερμανία έχει την μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη, όμως σε παγκόσμια δεδομένα υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις 2 δυνάμεις, Αμερική και Κίνα.Επιπλέον, Εάν φύγει και η Γαλλία από την Ε.Ε. (όπως υπόσχεται η Λεπέν), μία συνεργασία Αγγλίας (5ής οικονομίας) και Γαλλίας (6ής) μπορεί άνετα να προσπεράσει την Γερμανική οικονομία, ενώ ήδη, την προσπερνάει κάθε χώρα σε στρατό:Η Γαλλία είναι 6ή η Αγγλία 9ή.
Φυσικά η Γερμανία, όπως και όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες, έχουν να αντιμετωπίσουν το τεράστιο πρόβλημα των μουσουλμάνων:η διαφορά είναι ότι μόνο η Γερμανία εγκρίνει την εισροή τους στην Ευρώπη σε μεγάλη αντίθεση με την σημερινή Αγγλία-όπως απέδειξε και το δημοψήφισμα, και την ρητορική της Λεπέν. (φυσικά η πολιτική εφαρμογή καθορίζεται στο τι κληρονομεί ο πολιτικός, όχι στο τι ανακοινώνει, παρόλαυτα είναι πιθανό να εφαρμόσει όσα λέει μέχρι ενός σημείου)
Στον διπλωματικό της τομέα τα πράγματα της Γερμανίας είναι άσχημα:από το 91 και μετά δεν έχει καλές σχέσεις με την Αμερική.Μάλιστα η εκλογή Τράμπ δείχνει στροφή προς την Ρωσία, μείωση του ρόλου του ΝΑΤΟ. Το δημοψήφισμα της Αγγλίας χάλασε τις σχέσεις με την Γερμανία.Όσον αφορά την Γαλλία, η Λεπέν θέλει να φύγει και από την Ε.Ε. και από το Ευρώ.Το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Ιταλία έδειξε επίσης ρήξη στην διπλωματία με την Γερμανία.
Ακόμη σημαντικότερο: με την κρίση της Κριμαίας, τουλάχιστον προς το παρόν, αποκλείεται μία συμμαχία Ρωσίας-Γερμανίας κατά των υπολοίπων, όπως παλαιότερα μεταξύ Χίτλερ και Στάλιν.
Η Ρωσία που είναι μία αδύναμη οικονομικά χώρα (έχει την μισή από την Αγγλία), αλλά ισχυρή στρατιωτικά, δεν έχει άλλη επιλογή ανάμεσα στην σύγκρουση Αμερικής-Κίνας:Η τελευταία χώρα μεγαλώνει επικίνδυνα και έχει σχεδόν δεκαπλάσιο πληθυσμό.Η Ιαπωνία έχει μόλις 20 εκατομμύρια λιγότερο πληθυσμό από την Ρωσία, αλλα΄η τελευταία αποτελεί το μεγαλύτερο κράτος του κόσμου και είναι έντονα αραιοκατοικημένη.Όλα δείχνουν ένα άνοιγμα προς την Αμερική τώρα που η Γερμανία είναι υπό παρακμή.
Το μόνο κράτος που έχει προσπαθήσει η Γερμανία να προσεγγίσει είναι η Τουρκία.Παρόλαυτα η τελευταία έχει βρεθεί σε μία βάρβαρη κατάσταση και η αστάθεια που δημιουργεί ο Ερντογάν είναι τόσο ολοφάνερη, ώστε δεν χρειάζεται να αναφερθούν λεπτομέρειες για να αποδειχθεί αυτή η θέση.
Ηγεμονία με μικρό στρατό και όχι τεράστια (με την έννοια της λέξεως) οικονομία δεν μπορεί, ούτε αξίζει, να έχει κανένα κράτος.Η Γερμανία δεν μπορεί να κρατήσει την αρχηγία της στην Ε.Ε. διότι ούτε μπορεί να επιβληθεί δια της βίας και σίγουρα, ούτε μέσω της διπλωματίας.Προσπαθεί μέσω της οικονομίας:για πόσο ακόμα όμως θα μπορεί;Είναι μία πλασματική ηγεμονία και πλέον λίγες χώρες την παίρνουν στα σοβαρά, δυστυχώς και η Ελλάδα.
Η μοναδική λύση για την Ελλάδα είναι η σύσφιξη σχέσεων με τις Η.Π.Α., την κυβέρνηση Τράμπ, την Αγγλία, την Γαλλία (υπό την προϋπόθεση ότι θα βγει η Λεπέν) και την Ιταλία.
Για να υπάρχουν όμως άριστες σχέσεις με τις Η.Π.Α., επιβάλλεται να αυξηθούν οι σχέσεις με το Ισραήλ-το μόνο κράτος της μεσογείου που μπορεί να υπάρξει πραγματικά συνεργάτης.Εκτός και αν η Ελλάδα προτιμάει να σπαταλάει τα λεφτά της στην Γερμανία, που το μέλλον της είναι αρκετά δυσοίωνο.
Το ότι αυτό μπορεί να υλοποιηθεί από μία κυβέρνηση αξιοκρατική, δηλαδή ούτε από αυτήν που είναι στην εξουσία, ούτε από όσα κόμματα είναι στην βουλή, είναι άλλο θέμα και δεν αποτελεί μέρος του άρθρου.
Αρκεί να τονιστεί πως για να σωθείς, πρέπει να προσχωρήσεις στο πλευρό του νικητή, χωρίς να τα περιμένεις όλα από αυτόν.Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σπαταλάς τον χρόνο σου με πλασματικές δυνάμεις.
Πηγές: Ferguson, N. (1998). Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αθήνα. Ιωλκός. Ferguson, N. (2006). Ο Πόλεμος Στον Κόσμο. Αθήνα. Ιωλκός. Kissinger, H. (1995). Διπλωματία. Αθήνα. Λιβάνης.  Kissinger, H. (2002). ΗΠΑ:Αυτοκρατορία ή Ηγετική Δύναμη;. Αθήνα. Λιβάνης.
(1) http://www.imf.org
Geopolitics Editorial Team
geopolitics.com.gr