Το μεγάλο δίλημμα του Πούτιν

Με δεδομένη την επιθετική στάση των ΗΠΑ απέναντι στη Συρία και με την ήδη υπάρχουσα απόφαση για αμερικανικό στρατιωτικό χτύπημα (διαρκείας ή στοχευμένο) μερικών ημερών, επαναλαμβανόμενο ή μέχρι τελικής ισοπέδωσης της χώρας και αποκαθήλωσης του Άσαντ, ο πρόεδρος της Ρωσίας βρίσκεται μπροστά σε ένα...
τεράστιο δίλημμα και πρέπει να αποφασίσει για το εάν η Ρωσία θα παρέμβει ή όχι.
Ποιοι λόγοι, όμως, τον τοποθετούν τον Πούτιν απέναντι σε αυτό το δίλημμα;
Η απειλή πολέμου ή και ο πόλεμος είναι τα στοιχεία εκείνα που θα εκτινάξουν στα ύψη τις τιμές του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Με δεδομένη την αγορά της Ρωσίας, η οποία τροφοδοτεί ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, τα έσοδα στα ρωσικά ταμεία θα αυξηθούν κατακόρυφα.
Αυτό το γεγονός αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τον Ρώσο πρόεδρο, που τον εμποδίζει να παρέμβει έμπρακτα και να στηρίξει τη Συρία. Εξάλλου, όλοι γνωρίζουν πως η Ρωσία σήμερα είναι μία απολύτως καπιταλιστική χώρα, αλλά δεν έχει ακόμη στη διάθεσή της τα "οικονομικά εργαλεία" που διαθέτουν οι ΗΠΑ.
Γιατί, όμως, ο Πούτιν βλέπει πως πρέπει να στηρίξει τη Συρία;
Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση βρίσκεται στο ότι με το συγκεκριμένο χτύπημα οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν σημαντικότατο χώρο και κατορθώνουν μία πολύ σημαντική νίκη στο γεωπολιτικό και γεω-οικονομικό πεδίο, αφού θα κατορθώσουν να εμφανιστούν ως η πανίσχυρη χώρα που έχει τον πρώτο λόγο στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
Αυτό ακριβώς το στοιχείο είναι μη αποδεκτό από τον ρωσικό λαό, αφού έτσι διαλύεται η εικόνα της ισχυρής Ρωσίας, την οποία με πολύ κόπο και με μεγάλες θυσίες των ρώσων κατόρθωσε να επανοικοδομήσει ο Πούτιν. Μη ισχυρή γεωπολιτικά Ρωσία, σημαίνει αυτομάτως μικρή και αδύναμη οικονομικά Ρωσία.
Εξάλλου, η Ρωσία έχει καταθέσει πως μετά από έρευνά της τα χημικά που σκότωσαν εκατοντάδες ανθρώπους δεν ανήκαν στον συριακό τακτικό - κυβερνητικό στρατό. Θα κάνει πίσω από αυτές τις θέσεις της η Μόσχα;
Άραγε ο Πούτιν είναι διατεθειμένος να χάσει όλα όσα κατόρθωσε για τον ίδιο και για την Ρωσία τα τελευταία χρόνια; Θα εγκαταλείψει την ανοδική πορεία ισχύος της Ρωσίας, για να εξασφαλίσει καλές business, χωρίς όμως ορίζοντα, αφού ο Λευκός Οίκος θα ελέγχει πλέον όχι μόνο ένα μεγάλο τμήμα των ενεργειακών οδών, αλλά και ένα σημαντικότατο τμήμα των ενεργειακών πόρων του πλανήτη;
Τι θα αποφασίσει τελικά ο ρώσος πρόεδρος;
Θα κλείσει τα μάτια και θα χάσει την ευκαιρία να εμφανισθεί ως αρχηγός ενός πανίσχυρου κράτους και υπερασπιστής αθώων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων ή θα σταθεί στο πλευρό όλων εκείνων που στο όνομα των αμερικανικών συμφερόντων και της εξάπλωσης του ισλάμ δεν διστάζουν να δημιουργούν εκατόμβες νεκρών;
Θα προτιμήσει, άραγε, ο Πούτιν, να υπερασπιστεί τους πολίτες της Συρίας από την λαίλαπα των ισλαμοφασιστών, τζιχαϊστών και εγκληματιών της Αλ Κάιντα ή θα δεθεί στο άρμα των οικονομικά ισχυρών του πλανήτη (όπως άλλωστε του υπέδειξε και ο Πάπας Φραγκίσκος);
Η Ρωσική Εκκλησία αποτελεί ένα ισχυρό προσωπικό χαρτί του σημερινού προέδρου της Ρωσίας, το οποίο όμως κινδυνεύει να το χάσει (και φυσικά να τερματίσει άδοξα την πολιτική του καριέρα), εάν δεν υποστηρίξει την Συρία και εγκαταλείψει τους χριστιανούς της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.
Θα επιλέξει, λοιπόν, ο ρώσος πρόεδρος να γίνει θεατής των παγκόσμιων εξελίξων για να εξασφαλίσει δουλειές (με την διεθνή οικονομική ελίτ) με ημερομηνία λήξης ή θα προχωρήσει προς τη δημιουργία και εγκαθίδρυση μίας πανίσχυρης Ρωσίας;
Αυτή είναι η απόφαση που θα κρίνει και το μέλλον της Συρίας και των κρατών της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Αυτή ακριβώς η απόφαση, όμως, ενδέχεται πως θα βάλει φωτιά σε μία πυριτιδαποθήκη, η έκρηξη της οποίας θα είναι ίση με παγκόσμιο ολοκαύτωμα...
Είναι γεγονός πως η απόφαση που καλείται να πάρει ο Βλαντιμίρ Πούτιν, είναι πάρα πολύ δύσκολη και επηρεάζεται πέρα από τα προφανή και από αφανείς και αστάθμητους παράγοντες (παγκοσμιοποίηση και διεθνή οικονομικά συμφέροντα). Στο περιβάλλον του ρώσου προέδρου υπάρχουν σύμβουλοι που τον πιέζουν στο να μείνει η Ρωσία ουδέτερη και εκτός των εξελίξεων. Την ίδια στιγμή, οι σφαγές των χριστιανών της Συρίας δημιουργούν ένα (πολύ συγκεκριμένο) περιβάλλον που πιέζει για άμεση παρέμβαση της Ρωσίας στην περιοχή.
Μέχρι στιγμής, πάντως, ο πανέξυπνος ρώσος πρόεδρος, έχει κατορθώσει να κερδίσει πολύτιμο χρόνο, έχει κατορθώσει να δημιουργήσει προβλήματα στην αμερικανική διπλωματία και στην πολιτική απόφαση του Ομπάμα για στρατιωτική επίθεση στη Συρία και ταυτόχρονα έχει κατορθώσει να δημιουργήσει τον αντίπαλο πόλο στις αμερικανικές γεωπολιτικές και γεωοικονομικές βλέψεις.
Κι ενώ η Ρωσία κερδίζει χρόνο, οι ΗΠΑ χάνουν μέρος από το κύρος τους. Αυτή η αμερικανική απώλεια ενδεχομένως θα αντισταθμισθεί το επόμενο διάστημα με μεγαλύτερη βία και ταχύτητα, όταν θα ξεσπάσει η αμερικανική στρατιωτική ισχύς κατά της Συρίας.

Τελικά, αυτός ο τελευταίος παράγοντας (της βίας) ίσως να αποτελέσει και το καλύτερο κριτήριο (ή άλλοθι) για την τελική απόφαση του ρώσου Προέδρου... Μέχρι τότε όμως και για όσο διάστημα η κρίση θα παρατείνεται χωρίς στρατιωτική επίθεση των ΗΠΑ, η Μόσχα κερδίζει από την άνοδο των τιμών ενέργειας και όλα είναι ανοιχτά, αφού ο Πούτιν είναι αρκετά ευέλικτος...
Κωνσταντίνος
Διαβάστε επίσης: Πάπας προς Πούτιν: Μην δημιουργήσεις πρόβλημα στο σχέδιο της χιλιετίας

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους