Αν ο άνθρωπος έκανε ορθή χρήση στη μνήμη του

Θα θυμόταν πόσο δυσκολεύτηκε να κάνει τα πρώτα του βήματα. Πόσο δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί τις πρώτες του μέρες στο σχολείο.

Πόσο δυσκολεύτηκε όταν έφαγε ξύλο από τη μαμά του ή τον μπαμπά του.
Πόσο άσχημα...

ένιωσε όταν τον πρόσβαλαν. Όταν τον τρόμαζαν με έναν
«μπαμπούλα».

Πόσο δυσκολευόταν να μάθει απ’ έξω την προπαίδεια. Πόσο φοβήθηκε
στις εξετάσεις του στο σχολείο. Πόσο άβολα ένιωσε όταν ο δάσκαλος τον
σήκωσε στον πίνακα και δεν είχε διαβάσει. Όταν είπε το πρώτο του ψέμα
και έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του από τον φόβο που ένιωσε.

Πώς ένιωσε την πρώτη φορά που ερωτεύτηκε.

Πόσο άσχημα ένιωσε όταν του είπαν ψέματα.

Πόσο άσχημα ένιωσε όταν προδόθηκε.

Πόσο άσχημα ένιωσε όταν για πρώτη φορά δεν είχε να πληρώσει κάτι και πόση ντροπή ένιωσε.

Όταν…

Όταν…

Όταν…

Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει βιώσει στιγμές που πόνεσε, που φοβήθηκε, που τρόμαξε, και που ένιωσε «σκουπίδι».

Όταν αυτά που ένιωσες, που σκέφτηκες και πόσο πόνεσες τα θυμάσαι.
Ξέρεις. Έχεις άποψη. Οπότε καλό είναι να τα θυμάσαι όταν πας να τα
κάνεις εσύ στους άλλους. Μη τα συνεχίζεις όσο μπορείς. Προσπάθησε να μη
λες ατάκες που εσένα σε έκαναν να νιώσεις άβολα είτε σαν παιδί, είτε σαν
έφηβο, είτε σαν ενήλικα. Για να την στρώσουμε κάποτε την ιστορία και να
μη βγουν άλλα παιδιά με τόσο βαρύ υποσυνείδητο γεμάτο πόνους- φόβους
και ότι άλλο επώδυνο.

Να βάλουμε οδηγό την καρδιά μας, το νιώθω μας, την κατανόησή μας και όχι το μυαλό μας. Να θυμάσαι κάθε φορά πως ήταν όταν ήσουν…



Προσπάθησε να δίνεις το καλό με καλό και όχι με πόνο ή τιμωρία όπως
το πήρες εσύ. Επειδή σε σένα έγιναν κάποια λάθη κατά τη διάρκεια της
δική σου ζωής, ας μη τα βιώσει άλλος, όχι τουλάχιστον όσο περνάει από το
χέρι σου. Ας δούμε χαμογελαστούς ανθρώπους γύρω μας από δω και πέρα
και ας συμβάλουμε όλοι μαζί σε αυτό. Είναι όμορφο να γνωρίζεις ότι έχεις
πάντα μία αγκαλιά για ότι και να κάνεις. Είναι υπέροχο να αποδέχεσαι
ότι είσαι άνθρωπος. Να προσπαθείς να διδάξεις με αγάπη και καλοσύνη.

Χωρίς να θέλεις πια να πονέσεις κανένας άλλος όπως εσύ. Βάλε εσύ τα
πρώτα κομμάτια στον δρόμο αυτόν της ευτυχίας και όλο και κάποιοι θα
ακολουθήσουν. Όταν ξέρεις τι είναι πόνος τότε θέλεις να μάθεις την
ευτυχία. Όλοι μαζί να της δώσουμε υπόσταση από την αλλαγή στάσης μας.
Αγκάλιασε αντί να κλοτσήσεις.

Ναι στη χαρά !!!

Ναι στην ευτυχία !!!




Με ένα απλό βήμα

ΘΥΜΑΜΑΙ !!!

ΠΗΓΗ