Ποια είναι η έννοια του "επαχθούς" χρέους

 
Ποια είναι η έννοια του επαχθούς χρέους και πότε μπορεί να διαγραφεί χωρίς επιπτώσεις για ένα κράτος;

Η έννοια του «απεχθούς» χρέους θεμελιώθηκε από τον Ρώσο θεωρητικό νομικό Alexander
Nahun Sack, προκειμένου να περιγράψει με νομικούς όρους τρία ξεχωριστά, αλλά νομικά και οικονομικά όμοια γεγονότα. Το...
πρώτο ήταν η αποκήρυξη του χρέους του Μεξικό που είχε δημιουργηθεί από τον Αυτοκράτορα Μαξιμιλιανό Α’, που εκτελέστηκε στις 19 Ιουνίου του 1867.

Το δεύτερο είναι η άρνηση των ΗΠΑ να αποδεχτούν το χρέος της Κούβας όταν την προσάρτησαν το 1898 και το τρίτο είναι η άρνηση της σοβιετικής κυβέρνησης να εξυπηρετήσει τα χρέη του τσαρικού καθεστώτος.

Η όλη ιδέα πίσω από αυτό το νομικό όρο είναι ότι ο Λαός δεν υποχρεούται να πληρώσει ένα χρέος που είναι σε βάρος του, στο οποίο δεν υπήρξε συναίνεσή του και το οποίο γνώριζαν οι πιστωτές.

Παρότι η συγκεκριμένη έννοια ενεργοποιείται αυτομάτως στο διεθνές δίκαιο στην περίπτωση που πέσει ένα δικτατορικό καθεστώς, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι μπορεί να ενεργοποιηθεί και στην περίπτωση της απλής εναλλαγής κυβερνήσεως, αν μπορεί να αποδειχθεί ότι το χρέος ήταν ενάντια στα συμφέροντα του Λαού και δεν υπήρχε η συναίνεση του, σε γνώση των δανειστών.

Τα άρθρα 49 – 50 της Σύμβασης της Βιέννης για το Δίκαιο των Συνθηκών, ορίζονται ότι:

Άρθρο 49 – Απάτη: «Αν ένα κράτος επηρεαστεί ώστε να κυρώσει μία συνθήκη μέσω εξαπάτησης από ένα άλλο κράτος – μέλος των διαπραγματεύσεων, το κράτος μπορεί να επικαλεστεί την απάτη ως λόγο ακύρωσης της συγκατάθεσης του να δεσμεύεται από την συνθήκη»

Άρθρο 50 – Διαφθορά ενός αντιπροσώπου του κράτους: «Αν η έκφραση της συγκατάθεσης ενός κράτους να δεσμεύεται από μία συνθήκη είναι αποτέλεσμα της διαφθοράς των αντιπροσώπων του, εμμέσως ή αμέσως, από ένα άλλο κράτος στην διαπραγμάτευση, τότε το κράτος μπορεί να επικαλεστεί αυτή την διαφθορά ως λόγο ακύρωσης της συγκατάθεσης του να δεσμεύεται από την συνθήκη»
http://www.defencenet.gr