ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ …ΠΑΡΑΜΥΘΙ (;) ΓΙΑ ΓΕΡΑ ΝΕΥΡΑ / ΄Η ΠΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ ΜΙΑ ΧΩΡΑ (μέρος 1ο από 2)

Με το νέο νόμισμα πίστευαν, ότι επιτέλους θα έπαυαν, να είναι οι «φτωχοί συγγενείς» μέσα στην ΄Ενωση και θα γίνονταν ισότιμοι με τους άλλους. ΄Ομως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν. Μετά.....

από μερικά χρόνια ξέσπασε μια οικονομική κρίση μέσα στην ΄Ενωση, που είχε επίκεντρο μεταξύ άλλων και τη χώρα τους.Τους είπαν, ότι αυτοί έφταιγαν για όλα. ΄Οτι δεν έπρεπε, να είχαν μπει στο κοινό νόμισμα, γιατί ήταν φτωχότεροι από τους άλλους. ΄Οτι τόσα χρόνια είχαν μάθει να ζουν πάνω από τις δυνάμεις τους με ξένα χρήματα. ΄Οτι έθεταν σε κίνδυνο ολόκληρο το οικοδόμημα της ΄Ενωσης. Και όλοι οι άλλοι λαοί τους έβλεπαν ως αποδιοπομπαίο τράγο. Η ΄Ενωση λοιπόν αποφάσισε, ότι ο λαός αυτός δεν ήταν πλέον ικανός, να κάνει κουμάντο στην πατρίδα του και ότι έπρεπε δικοί της άνθρωποι, να αναλάβουν , να παίρνουν τις αποφάσεις. Αυτοί οι «ξένοι» βρήκαν πρόθυμους συνεργάτες στις κυβερνήσεις της χώρας, οι οποίοι υπέγραψαν συμφωνίες μαζί τους.
΄Επρεπε, λέει, να ξεχρεώσουν στην ΄Ενωση ένα υπέρογκο χρέος, για το οποίο κανείς δε γνώριζε μέχρι τότε. Και για να γίνει αυτό ο λαός έπρεπε, να κάνει πολλές θυσίες, αν ήθελε να συνεχίσει, να έχει το κοινό νόμισμα.
Κάποιοι τόλμησαν, να προτείνουν να φύγουν από το κοινό νόμισμα, ίσως και από την ΄Ενωση, που είχε αρχίσει να τους καταδυναστεύει. Τελικά όμως ο λαός μουδιασμένος υπάκουσε και πάλι, αφού του είπαν, ότι δεν υπάρχει άλλη λύση. ΄Οτι έπρεπε πάση θυσία, να παραμείνουν στο κοινό νόμισμα, διαφορετικά θα έπεφταν στη χώρα οι επτά πληγές του Φαραώ. Σεισμοί, λοιμοί, λιμοί, καταποντισμοί, χερσαία και θαλάσσια τέρατα θα τους κατασπάραζαν. Αυτοί και τα παιδιά τους δε θα είχαν κανένα μέλλον.
Και έτσι άρχισαν να εφαρμόζονται οι συμφωνίες, που κατέφθαναν η μια πίσω από την άλλη, η μια χειρότερη από την άλλη. Και αποτέλεσμα μηδέν. Η οικονομία πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, το χρέος συνεχώς ανέβαινε, οι άνθρωποι φτωχοποιούνταν όλο και περισσότερο, έφθασαν σε σημείο να μην έχουν ούτε τα αναγκαία. Πολλοί έφθασαν σε απόγνωση και έδωσαν τέλος στη ζωή τους. Αλλά οι κυβερνήσεις συνέχιζαν απτόητες. Και κάθε επόμενη κυβέρνηση ( που έταζε λαγούς με πετραχήλια, για να έρθει στην εξουσία) τελικά ήταν τρισχειρότερη από τις προηγούμενες. Μισθοί και συντάξεις μειώνονταν δραματικά, ενώ οι φόροι ανέβαιναν σε δυσθεώρητα ύψη. ΄Ετσι κάποια στιγμή έφθασαν όλοι να χρωστάνε στο δημόσιο ή στις τράπεζες, οι οποίοι κάποια στιγμή έχασαν την υπομονή τους και αποφάσισαν, να κατασχέσουν τις περιουσίες όσων χρωστούσαν.
΄Αρχισαν λοιπόν να πετούν τον κόσμο από τα σπίτια του, αφού πλέον όλο και περισσότεροι αδυνατούσαν να πληρώσουν. Ο κόσμος πάλευε να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του, αλλά δεν τα κατάφερνε, γιατί δουλειές δεν υπήρχαν. Οι νέοι, μορφωμένοι και με όνειρα εγκατέλειπαν την πατρίδα τους, για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη. Την ίδια ώρα όμως η χώρα πλημμύριζε από ξένους, που επίσης αναζητούσαν την τύχη τους. Και παραδόξως, γι’ αυτούς υπήρχε κρατική μέριμνα, για να τους δώσουν σπίτια, δουλειές, επιδόματα.
Στο τέλος τους είπαν, ότι για να ξεχρεώσουν το υπέρογκο χρέος θα έπρεπε να αρχίσουν να ξεπουλάνε τους θησαυρούς της χώρας και όχι μόνο. Θα συνέχιζαν με την ιστορία τους, τα μνημεία τους, τα ιερά και τα όσιά τους και γιατί όχι; ακόμη και με τα εδάφη της πατρίδας τους.Και τότε σαν κάτι να έγινε. Σαν να ξύπνησαν από το λήθαργο και να αντιλήφθηκαν, ότι δεν επρόκειτο, για μια απλή οικονομική συναλλαγή.
Μήπως υπήρχε κάποιο οργανωμένο σχέδιο που θα οδηγούσε στον αφανισμό του λαού και της πατρίδας; Μήπως επιδίωκαν να απολέσει την ταυτότητα, την εθνική του συνείδηση και την ψυχή του ακόμα; Και τότε βρέθηκαν μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Θα συνέχιζαν την παθητική στάση, που τους οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή; ΄Η μήπως έπρεπε επιτέλους, να αποφασίσουν να αντιδράσουν με κάθε μέσο;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ … στη μεγάλη οθόνη.
ΜΙΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ

http://www.triklopodia.gr/