Η “Κατάρα” των 27 ετών

Είναι μερικές μόνο από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις star, που δεν κατάφεραν να υπερβούν το «μαγικό» ή «καταραμένο» 27.

Σαν ένας αριθμός – ορόσημο, σαν μια...
γέφυρα που έπρεπε να διαβούν και εκείνοι δεν μπόρεσαν…

Άνθρωποι νέοι, όλο δημιουργικότητα και ζωντάνια, απόλυτοι star, που στο διάβα τους προκαλούσαν πανικό και μαζική υστερία, εισπράττοντας δόξα και αποθέωση, και όμως δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόκληση.

Janis Lyn Joplin:

Γεννήθηκε 19 Ιανουαρίου 1943. Απεβίωσε 4 Οκτωβρίου 1970. Ήταν 27 χρόνων και 10 μηνών.

James Douglas “Jim” Morrison:

Γεννήθηκε 8 Δεκεμβρίου 1943. Απεβίωσε 3 Ιουλίου 1971. Ήταν 27 χρόνων και 7 μηνών.

James Marshall “Jimi” Hendrix:

Γεννήθηκε 27 Νοεμβρίου 1942. Απεβίωσε 18 Σεπτεμβρίου 1970. Ήταν 27 χρόνων και 9 μηνών.

Kurt Donald Cobain:

Γεννήθηκε 20 Φεβρουαρίου 1967. Απεβίωσε 5 Απριλίου 1994. Ήταν 27 χρόνων και ενός μηνός.

Ο αντίλογος, σε κάθε περίπτωση, αφοπλιστικός. Ίσως να μην είχαν «θεοποιηθεί», αν ήταν σήμερα ζωντανοί. Ο πρόωρος θάνατός τους, αποτέλεσε μια πρώτης τάξης ευκαιρία, για όλους εκείνους που ήθελαν να καρπωθούν οικονομικά οφέλη από τα πτώματα των αδικοχαμένων star. Μια απόλυτα επιτυχημένη βιομηχανία marketing στήθηκε πάνω στους τάφους του Morrison, της Joplin ή του Cobain και όχι μόνο.

Από την άλλη, κανείς δεν ξέρει ποια και πόσα, θα ήταν τα μουσικά «διαμάντια» που θα απολαμβάναμε όλοι, αν ζούσε ο Hendrix και γενικότερα, η ομάδα των 27άρηδων, που δεν είναι πια κοντά μας. Μερικά μόνο ονόματα, έτσι για να αντιληφθούμε καλύτερα, πόσο σημαντικές είναι οι απώλειες…

Chris Bell – Big Star, D. Boon – Minutemen, Brian Jones – Rolling Stones, Richey Edwards – Manic Street Preachers, Pete Ham – Badfinger, Kristern Pfaff – Hole, Alan Ghristie Wilson – Canned Heat, Ron “Pigpen” McKernan – The Grateful Dead, Pete de Freitas – Echo & the Bunnymen, Robert Johnson, Gram Parsons.

Όλοι οι προαναφερθέντες, έχουν το θλιβερό προνόμιο να βρίσκονται σε αυτή την ιδιότυπη, όσο και μακάβρια «παρέα» των 27άρηδων. Όλοι τους άφησαν παρακαταθήκη δημιουργίες ξεχωριστές και επιρροή μεγάλη στις επόμενες rock γενιές και μπάντες. Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι Morrison, Hendrix, Joplin και Cobain, άφησαν ένα αποτύπωμα πολύ πιο μεγάλο και ίσως γι’ αυτό η Ιστορία της σύγχρονης μουσικής, τους το ξεπληρώνει με τέτοια υστεροφημία!

Janis Lyn Joplin: Η θηλυκή κραυγή της rock!

Μια γυναίκα – καταιγίδα! Μία star που, πριν προλάβει καλά – καλά να αντιληφθεί τι είχε καταφέρει, εγκατέλειψε τα εγκόσμια. Και όμως: Τίποτα δεν προμήνυε ότι η Janis Joplin θα είχε τέτοια αλματώδη πορεία, στο χώρο της σκληρής μουσικής. Παιδί ανικανοποίητο και μελαγχολικό, με μια ζωή γεμάτη κακές παρέες, καταχρήσεις και ναρκωτικά, φάνταζε πιθανότερο να βουλιάξει στο βούρκο, παρά να ξεχωρίσει στον αφρό. Αυτό όμως το ρέμπελο πνεύμα, ήταν που έκανε τη διαφορά και της χάρισε την ξεχωριστή θέση στην αιωνιότητα! Μην ξεχνάμε ότι η δεκαετία του ’60 ήταν η εποχή που ανέδειξε τέτοιους καλλιτέχνες, την ανεμελιάς, της ελαφρότητας, των καταχρήσεων, του αλκοόλ και των ναρκωτικών. Η φωνή της, αυτό το μπλουζ ουρλιαχτό, επρόκειτο να αφήσει εποχή.
Η Joplin είναι η πλέον χαρακτηριστική φιγούρα του καλοκαιριού του ’68, του καλοκαιριού της απελευθέρωσης και της αγάπης. Το άλμπουμ “Cheap Thrills” που ηχογράφησε μαζί με τους Big Brother and the Holding Company, επρόκειτο να αφήσει εποχή. Διασκευές όπως το “Summertime” και τραγούδια σαν το “Piece of my heart” δεν βγαίνουν κάθε μέρα…
Η φωνή της παρέπεμπε σε πονεμένη μαύρη γυναίκα. Οι παραστάσεις της ήταν γεμάτες πάθος για ερμηνεία, κραυγές και ποτάμια συναισθημάτων, που ξετρέλαιναν τους ολοένα και αυξανόμενους θαυμαστές της. Το τέλος όμως επρόκειτο να δοθεί τόσο ξαφνικά, δύο χρόνια μετά. Στις 4 Οκτωβρίου 1970, βρέθηκε νεκρή από υπερβολική δόση ηρωίνης σε συνδυασμό με κατανάλωση αλκοόλ και ενώ είχε μπει στο στούντιο για την ηχογράφηση του solo άλμπουμ “Pearl“. Είχε προηγηθεί άλλη μια επιτυχημένη δισκογραφική προσπάθεια ένα χρόνο νωρίτερα με τους Kozmic Blues Band και τίτλο “I got dem ol’ kozmic blues again mama“.
Το άγριο κορίτσι της rock πνίγηκε σε μια θάλασσα συναισθημάτων και ακόρεστης απόλαυσης για αμαρτία. Έφυγε με την ταχύτητα που ήρθε. Έτσι δεν γίνεται άλλωστε, με τους διάττοντες αστέρες; Λάμπουν ξαφνικά, διανύουν μια πορεία στο σύμπαν με απίστευτη ταχύτητα και εξαφανίζονται εξίσου γρήγορα και απότομα…James Douglas “Jim” Morrison: Ο απόλυτος θρύλος

Είτε τον αγαπάς, είτε τον αντιπαθείς, δεν μπορείς να αρνηθείς ότι η πιο αμφιλεγόμενη προσωπικότητα της rock, άφησε ένα ανεξίτηλο στίγμα στην Ιστορία της σκληρής μουσικής. Όσοι δεν τον συμπαθούν λένε ότι η φήμη του οφείλεται περισσότερο στο θάνατό του και λιγότερο στο έργο του. Οι φανατικοί θαυμαστές του τον θεωρούν, εκτός από καταπληκτικό ερμηνευτή, σπουδαίο συγγραφέα και ποιητή.
Με σκωτσέζικη και ιρλανδική καταγωγή, ο Morrison είχε στις φλέβες του αίμα ανατρεπτικό και ιδιαίτερο, το οποίο βέβαια φρόντισε και ο ίδιος να το «εμπλουτίσει» με πάσης φύσεως αλκοόλ και ναρκωτικά. Γόνος μεγαλοαστικής οικογένειας – ο πατέρας του ήταν ναύαρχος – και με σπουδές στα πανεπιστήμια της Φλόριντα, το FSU και το UCLA και με διακρίσεις στον κινηματογράφο, φαινόταν ότι ο Morrison θα μπορούσε να διαπρέψει στην έβδομη τέχνη.
Το ανήσυχο πνεύμα του, όμως είχε φανεί πολύ νωρίτερα. Ήταν ένας ευφυής μαθητής, που από μικρή ηλικία έδειχνε ενδιαφέρον για την ποίηση και τη λογοτεχνία, όπως επίσης και για τη φιλοσοφία, τη θεολογία και την ψυχολογία. Διάβασε Νίτσε, Μπλέικ, Μποντλέρ καιΡεμπώ, συγγραφείς με ανατρεπτικό έως και αιρετικό λόγο. Αρκετοί από τους στίχους του, ήταν φανερά επηρεασμένοι από αυτές τις λογοτεχνικές αναζητήσεις.
Στο UCLA ο Morisson γνώρισε τον Ray Manzarek, τον οργανίστα που επρόκειτο μαζί να φτιάξουν τους The Doors σε μια διαδρομή που ξεκίνησε το 1966 και θα κρατούσε μόνο 5 χρόνια… Η σκηνική του παρουσία, σε συνδυασμό με τους ιδιαίτερους στίχους, αλλά και τη μουσική πολυμορφία έδωσαν στους Doors γρήγορα μεγάλη αίγλη και τους βοήθησαν να αποκτήσουν φανατικούς θαυμαστές, σε όλο εκείνο το κομμάτι νεολαίας που λειτουργούσε με μια πιο ανατρεπτική και επαναστατική λογική, στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ο ίδιος, αν και επίσημα δεν το ήθελε, εντούτοις με τις ενέργειές του, δημιουργούσε όλο και περισσότερο την εικόνα του rock star. Η εκκεντρικότητα που έβγαζε στην σκηνή – ένα βράδυ κατέβασε το παντελόνι του και… κατούρησε προς το κοινό, επειδή εκείνο τον αποδοκίμαζε – τον μετέτρεψαν στο απόλυτο rock είδωλο. Όμως αυτή η εικόνα, ήταν εκείνη που τον κατέστρεψε και τον οδήγησε στο θάνατο.
Από ένα σημείο και μετά, κάθε ενέργειά του, αποτελούσε πρωτοσέλιδο. Η άστατη ερωτική του ζωή, για παράδειγμα, έγινε πρότυπο μιας ολόκληρης γενιάς ανθρώπων. Τα τραγούδια του, όσο επιτυχημένα και αν ήταν, στερούνταν δημοσιότητας, συγκριτικά με τη ζωή του δημιουργού τους! “Light my fire“, “Break on through“, “People are strange“, “Hello, I love you“, είναι μερικές μόνο από τις δημιουργίες των Doors που άφησαν εποχή. Η ερωτική ζωή του Morrison, όμως, με θαυμάστριές του ή με διασημότητες, απασχολούσαν πολύ περισσότερο τα media της εποχής.
Ο ίδιος, θέλοντας να ξεφύγει από την αποπνικτική ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί εναντίον του, με μια ζωή γεμάτη σκάνδαλα, αλκοόλ και ναρκωτικά, μετακόμισε στο Παρίσι, μαζί με τη μόνιμη σύντροφό του, Πάμελα Κούρσον. Βρέθηκε νεκρός από την ίδια, στην μπανιέρα του σπιτιού του, από υπερβολική δόση ναρκωτικών και αλκοόλ, στις 3 Ιουλίου 1971. Ο κακός του εαυτός, τελικά τον σκότωσε.
Από τη στιγμή του θανάτου και έπειτα, πλήθος σεναρίων εμφανίστηκαν στο προσκήνιο κάνοντας λόγο για πνιγμό και για δολοφονία του μεγάλου star. Υπάρχουν μάλιστα και κάποιοι που υποστηρίζουν ότι ο Morrison σκηνοθέτησε το θάνατό του για να απεγκλωβιστεί από τον ασφυκτικό κλοιό των θαυμαστών του και ζει τώρα με ηρεμία σε κάποιο νησί της Χαβάης…
Όποια και αν είναι η πραγματικότητα, το μόνο σίγουρο είναι ότι η παγκόσμια rock σκηνή έχασε έναν αυθεντικό δημιουργό, αλλά κέρδισε ένα ακόμα πιο αυθεντικό είδωλο…

James Marshall “Jimi” Hendrix: Ο βιρτουόζος της κιθάρας

Η ηλεκτρική καταιγίδα. Ένας κιθαρίστας που, παρά το σύντομο της ζωής του, κατάφερε να τοποθετηθεί στην κορυφή της σκληρής μουσικής. Για πολλούς ο κορυφαίος όλων των εποχών. Για άλλους ένας καινοτόμος κιθαρίστας, που επηρέασε γενιές και γενιές.
Η μυθική εμφάνισή του στο Woodstock στις 18 Αυγούστου 1969, έμελλε να αποτελέσει την επιτομή της rock συναυλίας, της παρουσίας ενός κιθαρίστα επί σκηνής, ενός πραγματικού frontman. Ο Jimi Hendrix κατάφερε να μεγαλουργήσει, μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια δισκογραφικής και σκηνικής παρουσίας και να αποτελεί είδωλο για όλους τους rock αστέρες που εμφανίστηκαν στο παγκόσμιο στερέωμα τα τελευταία 40 χρόνια.
Γιος ενός αποτυχημένου μποξέρ και μιας αλκοολικής μητέρας, ο Hendrix απέκτησε την πρώτη του κιθάρα στα 14, που την βρήκε πεταμένη στα σκουπίδια! Στα 16 του είχε μια κανονική κιθάρα και αυτοδίδακτος όπως ήταν, ξεκίνησε τη μουσική περιπέτεια ανάμεσα στο blues και το rock. Το αποτέλεσμα; “Foxy Lady“, “Purple Haze“, “Hey Joe” και “Vodoo Child“, μερικά μόνο από τα διαμάντια που άφησε πίσω του, ως παρακαταθήκη ζωής, αυτός ο τόσο προικισμένος κιθαρίστας.
Εκφραστής μιας συγκεκριμένης μορφής star, που η εποχή του επέβαλλε στα πλήθη, οHendrix βρέθηκε από νωρίς μπλεγμένος στον αδηφάγο κόσμο των ναρκωτικών, του αλκοόλ και του ακαταπόνητου σεξ. Μάλιστα, ως προς το τελευταίο, υπήρξαν μετά θάνατο, φωνές που έλεγαν ότι είχε και τάσεις ομοφυλοφιλίας, χωρίς ωστόσο ποτέ να αποδειχθεί κάτι επίσημα.
O ίδιος προτιμούσε να βγάζει όλη του την ενέργεια επί σκηνής, παρά να δημιουργήσει την εικόνα του ρέμπελου rock star. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μέσα από τα πολύμορφα riffs και τα διανθισμένα με blues περάσματα, rock τραγούδια του, ο αριστερόχειρας frontman φρόντιζε μέρος του show του να αποτελεί το κάψιμο της stratocaster του, ως άλλη σπονδή στην εξάχορδη θεά.
Ο Hendrix ήθελε να ηχογραφεί διαρκώς και ταυτόχρονα να βρίσκεται στην σκηνή. Έψαχνε να διοχετεύει με κάθε τρόπο την αστείρευτη δημιουργικότητά του και ίσως αυτό τελικά να τον σκότωσε. Βρέθηκε νεκρός στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στο Λονδίνο, στις 18 Σεπτεμβρίου 1970, πνιγμένος από θανατηφόρο συνδυασμό αλκοόλ και υπνωτικών χαπιών. Ένα ποίημα γεμάτο μελαγχολία που βρέθηκε δίπλα στο νεκρό κορμί του, έκανε τους πάντες να πιστέψουν ότι ο λατρεμένος κιθαρίστας, αυτοκτόνησε.
Στην επιγραφή που κοσμεί τον τάφο του, αναγράφεται μια δική του ρήση, ενδεικτική της κοσμοαντίληψης που τον διέκρινε: “When the power of love overpowers the love of power, the world will know peace”
“Όταν η δύναμη της αγάπης ξεπεράσει την αγάπη για δύναμη, τότε ο κόσμος θα γνωρίζει την ειρήνη“.

Kurt Donald Cobain: Ο ξεπεσμός ενός rock ήρωα

Ο γνήσιος εκπρόσωπος της Generation X. Ο frontman που έβγαλε στον αφρό τα περίφημα συγκροτήματα του Seattle, τη διάσημη πια, grunge σκηνή, που κυριάρχησε στη δεκαετία του ’90, στο χώρο του heavy metal, και για τους υποστηρικτές της, έδωσε το φιλί της ζωής σε μια rock σκηνή, που είχε βαλτώσει. Ο τραγουδιστής και κιθαρίστας των Nirvana έμεινε στην ιστορία για τη, μάλλον τραχειά έως και καταθλιπτική χροιά της φωνής του, για την ένταση που έβγαζαν οι κραυγές του, αλλά και για τη μαζική απήχηση που βρήκαν η στίχοι και η μουσική του. Ο ξαφνικός του θάνατος, μάλλον ευνόησε τον μύθο τωνNirvana και γι’ αυτό γεννά πολλές υποψίες…
Γόνος χωρισμένων γονιών, έφτασε στο σημείο να περάσει κάποια βράδια μόνος, ζώντας κάτω από μια γέφυρα. Η γνωριμία του, στα εφηβικά του χρόνια με τον Krist Novoselic, τον έτερο ιδρυτή των Nirvana, έμελλε να είναι μία από τις δύο γνωριμίες που θα χάραζαν τη ζωή του. Το δέσιμο των δύο, τόσο σε επίπεδο σύνθεσης, όσο και σε επίπεδο σκηνικής παρουσίας, υπήρξε εξαιρετικά σημαντικό για την απρόσμενη για πολλούς, επιτυχία τωνNirvana. Αν μάλιστα κάποιος ισχυριστεί ότι σε κάποιες περιπτώσεις το συγκρότημα μπορεί και να φάλτσαρε, δεν θα έπεφτε τελείως έξω. Όμως, αυτό ακριβώς ήταν και το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της μπάντας. Η φωνή του Kurt Cobain, σε συνδυασμό με τα ανάλογα riffs, έφεραν μεγάλη και ξαφνική απήχηση και επιτυχία. Μαζί τους όμως, έφεραν ναρκωτικά και αντιδράσεις που θύμιζαν μάλλον άτομο βουτηγμένο στην κατάθλιψη. Όπως και αν είναι, ύμνοι όπως το “Come as you are” ή το “Smells like teen spirit“, δεν γράφονται, παρά μόνο από μουσικούς με πηγαίο ταλέντο και ανατρεπτική ματιά για τη ζωή…
Μια ζωή που ο Cobain άλλοτε έδειχνε να παίρνει στην πλάκα και άλλοτε πολύ στα σοβαρά. Ο Θεός είναι γκέι, φημολογείται ότι έγραφε στους τοίχους, όταν ήταν έφηβος, ενώ αργότερα, όταν έγινε πατέρας, εξέφραζε την ανησυχία και το άγχος για τον κόσμο στον οποίο ήρθε το παιδί του.
Η σχέση του με την Courtney Love ήταν όμως εκείνη που τον σημάδεψε περισσότερο. Μια γυναίκα σκληρή και αδίστακτη που επηρέασε τη ζωή του Cobain σε απόλυτο βαθμό και καρπώθηκε ίσως και τα περισσότερα οφέλη από το θάνατό του…
Ο τραγουδιστής των Nirvana της είχε παθολογική αδυναμία και εκείνη φαίνεται να το εκμεταλλεύτηκε αναλόγως. Όταν ήρθε η ώρα της βαθιάς κατάθλιψης και της ηρωίνης, η Loveπροτίμησε να τον απομονώσει στην κατοικία τους στο Seattle και να αναλώνεται σε ατέρμονες συσκέψεις (;) με άλλα μέλη του γκρουπ για το πως θα βοηθήσουν τον Cobain, παρά να πάρει άμεσα και δραστικά μέτρα για να σώσει τη ζωή του.
Στις 8 Απριλίου 1994, το σώμα του Cobain βρέθηκε στο σπίτι του, στη λίμνη Washington και δίπλα του ένα πιστόλι. Εντοπίστηκαν επίσης μεγάλες ποσότητες ηρωίνης και βάλιουμ στο κορμί του αδικοχαμένου σταρ. Η επίσημη εκδοχή της αυτοκτονίας, όμως, ακόμα και σήμερα βρίσκει πολλούς διαφωνούντες.
Το βέβαιο είναι ένα: Η ρήση «φρόντισε να πεθάνεις νέος, ώστε να σε θυμούνται για πάντα», βρήκε και σε αυτή την περίπτωση, μακάβρια εφαρμογή.www.rockme.gr