Σύμφωνα με γενετική ανάλυση Αμερικανών ερευνητών, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό New Scientist, οι πρόγονοι του ανθρώπου έθεσαν σε αχρηστία τις φερομόνες, ως καταλληλότερο εργαλείο για την επιλογή συντρόφου, όταν απέκτησαν τη δυνατότητα να τους βλέπουν καλύτερα.
Ο δρ. Ζιανζί Ζανγκ και η ομάδα του στο...
Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν θέλησαν να επιβεβαιώσουν τη θεωρία ότι η έγχρωμη όραση είναι υπεύθυνη για την...
εγκατάλειψη των φερομονών.
Οι φερομόνες είναι ουσίες που χρησιμοποιούν πολλά ζώα για την προσέλκυση και την αξιολόγηση ατόμων του αντίθετου φύλου, και γίνονται αντιληπτές από εξειδικευμένα αισθητήρια όσφρησης. Ο άνθρωπος, όμως, χρησιμοποιεί ελάχιστα ή καθόλου σήματα φερομονών.
Η νέα γενετική ανάλυση αποκαλύπτει ότι η απώλεια της αίσθησης των φερομονών στους πιθήκους του Παλαιού Κόσμου συνέβη ταυτόχρονα με την εμφάνιση της έγχρωμης όρασης, περίπου πριν απο 23 εκατομμύρια χρόνια.
Ο δρ. Ζανγκ δήλωσε στο New Scientist: «Τεκμηριώσαμε τη χρονική στιγμή κατά την οποία απενεργοποιήθηκε το μονοπάτι μεταγωγής σήματος των φερομονών».
Οι ερευνητές για να προσδιορίσουν την περίοδο κατά την οποία χάθηκε η αίσθηση των φερομονών μελέτησαν το γονίδιο TRP2 που είναι γωστό ότι έχει άμεση σχέση με το σύστημα των φερομονών. Χρησιμοποίησαν εξελιγμένα υπολογιστικά μοντέλα για να εκτιμήσουν το ρυθμό που συσσωρεύτηκαν στο TRP2 τυχαίες μεταλλάξεις.
Στον άνθρωπο το TRP2 έχει συγκεντρώσει λάθη στην αλληλουχία του, ώστε είναι ανενεργό και θεωρείται «ψευδογονίδιο». Το TRP2 θεωρείται επίσης ψευδογονίδιο στους πιθήκους του Παλαιού Κόσμου, ενώ στους πιθήκους του Νέου Κόσμου παραμένει ενεργό. Οι πίθηκοι του Νέου Κόσμου έχουν μονοχρωματική όραση και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το σύστημα των φερομονών.
Ο δρ. Ζανγκ σχολιάζει ότι η δυσχρωματοψία κόκκινου/ πράσινου είναι πιο συχνή στον άνθρωπο από ό,τι στους πιθήκους του Παλαιού Κόσμου. Αυτό συμβαίνει επειδή η επιλογή συντρόφου στον σύγχρονο άνθρωπο εξαρτάται λιγότερο από οπτικά ερεθίσματα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.