Ψέματα και εκβιασμοί ενόψει των κινητοποιήσεων

από την Τουτουντζίδου Μαριάνθη
Όταν οι άνθρωποι θέλουν το κακό,
του δίνουν όψη ν’ αρέσει,
του δίνουν λόγια χρυσά,που...
νικούν
με την πειθώ,με το ψέμα,
όταν οι άνθρωποι διαφιλονικούν
τη σάρκα σου και το αίμα.

(“ΥΠΟΘΗΚΑΙ”Κ.Καρυωτάκης.)

Ταυτόχρονα με την εξαγγελία των νέων μέτρων, που πλήττουν και πάλι μισθωτούς,συνταξιούχους αλλά και ελεύθερους επαγγελματίες,καθώς και με την αναμονή της γενικής απεργίας της Τετάρτης 26 Σεπτεμβρίου,κινητοποιήθηκε και ο γνωστός πλέον μηχανισμός εκβιασμού και...
εκφοβισμού της κοινωνίας αλλά και εξαπάτησής του.

Καταρχήν ο εκβιασμός από την Τρόικα σε συνεννόηση βέβαια με τον Έλληνα υπουργό οικονομικών, η οποία επιβάλλει ρήτρα απόκλισης σύμφωνα με την οποία, εάν δεν επιτευχθούν οι στόχοι του προγράμματος το 2013,θα ληφθούν μέτρα περαιτέρω μειώσεων μισθών και συντάξεων το 2014.Και βέβαια η κυβέρνηση προκειμένου να κλείσει η υπόθεση αποδέχεται τον εκβιασμό,συνεπέστατη στην επιχείρηση εξαπάτησης και εξαθλίωσης του ελληνικού λαού.Γιατί όμως οι ίδιοι αυτοί όταν υπέγραφαν το Γαλλογερμανικό σχέδιο “διάσωσης” της χώρας, δε ζήτησαν επίσης από τους τροικανούς ρήτρα απόκλισης του προγράμματος, ώστε σε περίπτωση αποτυχίας του να στηρίξουν την ανάπτυξη και απασχόληση, ώστε να καταφέρουμε να μειώσουμε ελλείμματα και χρέη;Το να προδικάζουν κάθε φορά την ενδεχόμενη άρνηση της άλλης πλευράς ως άλλοθι για την υποτακτική τους στάση, είναι ηττοπαθές αλλά και περίεργο.

Ύστερα ήρθε και πάλι στο προσκήνιο το γνωστό από παλιά κόλπο με τις λίστες φοροφυγάδων και την αυστηρή υπόδειξη των κυβερνώντων προς τους εισαγγελείς να ριχτεί άπλετο φως ! Πρόκειται για τη λίστα των 32 αυτή τη φορά !Τι έγινε αλήθεια με τις προηγούμενες λίστες εκατοντάδων και χιλιάδων φοροφυγάδων στην Ελβετία,με συγκεκριμένες καταγγελίες για υπέρογκο πλουτισμό πολιτικών προσώπων-μια που οι πιο πάνω απ’ αυτούς βρίσκονται εντελώς στο απυρόβλητο-με τις εξαγγελίες “σε αυστηρότατο ύφος” για την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής κ.α.;Αφού λοιπόν θα παιχτεί και πάλι το θέατρο της αναμονής για απόδοση της δικαιοσύνης,θα ξανακλειδωθούν οι λίστες στα ντουλάπια,θα καταποθούν οι εξαγγελίες, για να ξαναβγούν και πάλι στο ημίφως με την ανακοίνωση κάποιων νέων μέτρων και την αναμονή ισχυρών κινητοποιήσεων των πολιτών.

Ένα ακόμη θέατρο όμως παίχτηκε σε βάρος μας,αυτό της αντίστασης της εσωτερικής τρόικας ενάντια στην εξωτερική.Οι καλοί που πονάνε για το λαό και βαράνε τα τραπέζια και οι κακοί που επιβάλουν τα μέτρα.Πόσο όμως μας στοιχίζει η κοντή μνήμη ή η ακρισία στην εκτίμηση των γεγονότων;Γιατί αλήθεια περίμεναν τη διάλυση της χώρας,τις χιλιάδες αυτοκτονίες,την απελπισία και απόγνωση του συνόλου σχεδόν των πολιτών για να χτυπήσουν το χέρι στο τραπέζι;Ανακοινώνουν με πόνο ψυχής εκ μέρους του λαού ότι “δεν πάει άλλο”αυτοί που συνεχίζουν να ζουν με μισθό που νομοθετούν να ζουν 10 ελληνικές οικογένειες μαζί.Είναι αυτοί που κρίνουν λαικίζοντας το όριο αντοχής των υπολοίπων πολιτών.Και αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ένα επικοινωνιακό τέχνασμα , ούτε απλό θράσος,πρόκειται για μέγιστη ανηθικότητα που προκαλεί ιδιαίτερα το δημόσιο αίσθημα.

Στην ίδια κατηγορία ανήκει και η διαρροή για κεφαλικό φόρο στα ακίνητα που διέρρευσε μάλιστα από το Υπουργγείο Οικονομικών, για να δοθεί η δυνατότητα στον πρωθυπουργό να βγει με ιδιαίτερα οργισμένο ύφος και να το διαψεύσει.Άλλη μια ευκαρία για κακό θέατρο όταν εξαιτίας της ανελέητης φορολογίας εκατοντάδες και σε λίγο χιλιάδες πολίτες θα παραδίδουν τα ακίνητά τους.

Αν όμως ο δρόμος που επέλεξε η τρικομματική κυβέρνηση εξαπατώντας προεκλογικά τους πολίτες είναι να αποδείξει αξιοπιστία στους εταίρους που χρησιμοποίησαν την ελληνική κρίση για να σώσουν τις τράπεζές τους και στη συνέχεια κατά την προσφιλή τους αποικιακή πολιτική να λεηλατήσουν τη χώρα και να μετατρέψουν σε δουλοπάροικους τους κατοίκους της,ο δρόμος που θα επιλέξουμε εμείς οι πολίτες είναι αυτός της ανατροπής.Είναι αυτός που επέλεξαν οι άλλοι λαοί του ευρωπαικού νότου με ογκώδεις διαδηλώσεις σε δεκάδες πόλεις.Στην Πορτογαλία εξαναγκάστηκε η κεντροδεξιά κυβέρνηση να αποσύρει κακήν κακώς το νόμο για αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών υπό το βάρος των τεράστιων διαδηλώσεων.Τίποτε άλλο δεν μπορεί να τους σταματήσει, αλλά και τίποτε άλλο δεν μπορεί να φοβίζει μια ολιγαρχία όσο ισχυρή κι αν είναι, παρά μόνο οι κοινοί και μαζικοί αγώνες της πλειοψηφίας των πολιτών,η ανάσα της κοινωνίας!!!