Με όπλο τα ακίνητα υποδουλώνονται οι Έλληνες.

Τα συνήθη φορολογικά υποζύγια στην Ελλάδα της κρίσης είναι οι ιδιοκτήτες ακινήτων. Αντίθετα οι «καλύτεροι του χωριού» είναι όσοι δεν...
διαθέτουν ακίνητα και επομένως δεν φοβούνται εφορία και τράπεζες.

Το πρώτο πράγμα που απασχολεί τους Έλληνες αυτή τη στιγμή, για όσους βιώνουν από κοντά την κρίση, είναι τα δυσβάσταχτα βάρη που συνεπάγεται η ιδιοκτησία ακινήτων. Τα κόστη τελών και φόρων που επιβάλλονται στα ακίνητα «δίκην καταιγίδας» έχουν γονατίσει όλους τους Έλληνες, οι οποίοι αδυνατούν να εξεύρουν εισοδήματα. Αυτοί είναι εκείνοι που πληρώνουν συνέχεια τα διάφορα χαράτσια, προκειμένου να διασώσουν τα συνεχώς υποτιμούμενα ακίνητά τους. Αντίθετα εκείνοι που δεν διαθέτουν ακίνητα (και μπορεί να έχουν και τα χρήματά τους στο εξωτερικό), είναι οι «καλύτεροι του χωριού». Δεν πληρώνουν καμία οφειλή, γιατί απλά το κράτος δεν μπορεί να τους πάρει τίποτα. Τα μόνιμα θύματα που εκμεταλλεύεται το πολιτικό σύστημα είναι όσοι έχουν ακίνητα.

Η ατομική προσπάθεια των πολιτών να διασώσουν τα ακίνητά τους από τα νύχια της εφορίας και των τραπεζών δεν οδηγεί πουθενά και αυτό θα πρέπει επιτέλους να γίνει συνείδηση. Το σάπιο «συνταγματικό τόξο» θα συνεχίσει την κατ’ ουσία δήμευση των ακινήτων με συνεχώς κλιμακούμενη φορολογία μέχρι να καταστήσει όλα τα ακίνητα χρεωμένα στο κράτος και στις τράπεζες. Μέχρι να καταστήσει όλους τους Έλληνες δούλους των χρεών. Όσο και να προσπαθούν οι δυστυχείς πολίτες να περικόψουν την ίδια τη ζωή τους για να ξεπληρώνουν τους αντισυνταγματικούς και παράνομους φόρους που επιβάλλονται συνεχώς, στο τέλος θα διαπιστώσουν ότι είναι ανοιχτοί απέναντι στην εφορία ή στην τράπεζα. Αυτή η κατάσταση δεν οδηγεί πουθενά. Εκατοντάδες χιλιάδες, μέχρι χθες υπερήφανοι και συνεπείς συμπολίτες μας, έχουν πάρει πλέον την οδό των ρυθμίσεων σε δόσεις στις εφορίες. Όμως αυτό συνεχώς θα πολλαπλασιάζεται μέχρι που κάποια στιγμή θα πνιγούν εντελώς. Οι οικονομικοί “γύπες” που ελέγχουν το πολιτικό σύστημα καραδοκούν να αρπάξουν τα ακίνητα των Ελλήνων που θα έχουν εξαθλιωθεί από τους φόρους.

Εδώ πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι η αντιμετώπιση πρέπει να είναι συλλογική και είναι μία και μοναδική. Πολιτική ανατροπή του σάπιου και ξεπουλημένου στους Γερμανούς πολιτικού συστήματος. Άμεση αλλαγή του φορέα που ελέγχει και χειρίζεται την κρίση. Και ο νέος φορέας δεν μπορεί να είναι κάποιο άλλο κόμμα του «συνταγματικού τόξου» αλλά ο ίδιος ο λαός,.

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε αυτό, τόσο το καλύτερο για όλους μας.

Πέτρος Χασάπης