Οδύσσεια δίχως τέλος.

Του Γιώργου
Δελαστίκ

Γλαφυρή η βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» έγραφε προχθές: «Μια σύγχρονη εκδοχή της Οδύσσειας άρχισε στην Ελλάδα πριν από πέντε χρόνια... Ο Ελληνας του...

μύθου (σ.σ. δηλαδή ο Οδυσσέας) τελικά βρήκε τον δρόμο της επιστροφής στη σύζυγό του, την Πηνελόπη. Ενα ευτυχές τέλος για την Ευρωζώνη φαίνεται ακόμη αρκετά μακριά» κατέληγε. «Η κρίση της Ευρωζώνης μοιάζει με
τη Σκύλλα, το τέρας που καταβρόχθισε πολλούς από τους άνδρες του Οδυσσέα, ένα κτήνος με πολλά κεφάλια»! υπογραμμίζει.
Βούλιαξε το χρηματιστήριο μόλις τόλμησε η ΝΔ να πει, για καθαρά προεκλογικούς λόγους, ότι θα βγάλει τη χώρα και από το Μνημόνιο του ΔΝΤ, μόλις λήξει τον Δεκέμβριο το πρόγραμμα επιτήρησης από την ΕΕ. Σιγά μην άφηναν οι Αμερικανοί, τώρα που το υπό τον έλεγχό τους ΔΝΤ έδωσε σχεδόν όλα τα λεφτά στην Ελλάδα, να ελέγχουν την πολιτική της κυβέρνησης της Αθήνας μόνο οι Γερμανοί! Χαζοί είναι;
Κλίμα πανικού προκαλούν στην κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου οι προοπτικές παραμονής υπό καθεστώς μνημονιακής επιτήρησης. Αν πάει σε βουλευτικές εκλογές με καθεστώς Μνημονίου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να βγει η ΝΔ πρώτο κόμμα. Αν όμως χάσουν τις εκλογές, χάθηκαν πολιτικά οι πρόεδροι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.
Οι δημοσκοπήσεις, τις οποίες θεω­ρούμε απλώς μια αποτύπωση των πολιτικών διαθέσεων του κόσμου σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή χωρίς συνέπειες και χωρίς ιδιαίτερη αξία, άρχισαν να δείχνουν ως βέβαιη την ήττα της ΝΔ και ενδεχομένως διαλυ­τική την ήττα του ΠΑΣΟΚ. Εξι, οκτώ, δέκα και παραπά­νω εκατο­στιαίες μονάδες διαφορά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες τις δημο­σκο­πήσεις οδηγούν σταδιακά σε κλίμα εμπέδωσης της ήττας Σαμα­ρά - Βενιζέλου. Εμπέδωση της ήττας τους όχι μόνο στα μάτια των ψηφο­φό­ρων, αλλά και των επιχειρημα­τικών κύκλων. Κάποιοι από αυτούς ανα­διατάσσουν ήδη τα δίκτυα στήριξης και επιρροής που έχουν προς την κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ. Οι οικονο­μικοί παράγοντες διακατέχονται από ρεαλισμό.
«Μαλλιοτραβιούνται (!)» ο ΣΥΡΙΖΑ με το Ποτάμι για τη συνάντηση των αρχηγών τους που ματαιώθηκε με πρωτοβουλία του Σταύρου Θεοδωράκη. Παρά το φραστικό «ξεκατίνιασμα», η στάση και των δύο έχει βαθιά πολιτικά κίνητρα. Ο Αλέξης Τσίπρας έχει απόλυτη ανάγκη να δείξει πως έχει πληθώρα κυβερνητικών συμμάχων. Ειδικά τώρα που η ΔΗΜΑΡ αποκλείεται να μπει ως κόμμα στη Βουλή και οι ΑΝΕΛ χαροπαλεύουν με το όριο του 3%, χωρίς να είναι σίγουρο ότι θα το ξεπεράσουν. Ηθελε πολύ τη συνάντηση με το Ποτάμι.
Εφοδο στον ουρανό θέλει να κάνει Σταύρος Θεοδωράκης. Να εκμεταλ­λευθεί αυτή τη μοναδική ευκαιρία που του παρουσιάζεται. Από την κοινοβουλευτική πλήρη ανυπαρξία, να περάσει με την πρώτη εμφάνισή του σε βουλευτικές εκλογές κατευθείαν στη διακυβέρνη­ση της χώρας! Ως ελάσσων εταίρος, έστω, αλλά όπως και να το δει κανείς, το άλμα από την πολιτική ανυπαρξία κατευθείαν στην κυβέρνη­ση είναι όντως κολοσσιαίο! Θέλει, λοιπόν, την αποκλειστικότητα του κυβερνητικού εταίρου του ΣΥΡΙΖΑ! Δίκιο έχει από τη σκοπιά του.
Ασχετο: Δεν ανησύχησαν καθόλου τα κόμματα της Αριστεράς διαβάζοντας τη θέση του εισαγγελέα εφετών Ισίδωρου Ντογιάκου ότι «κάθε πολιτικό κόμμα ασφαλώς και είναι δυνατόν να χαρακτηριστεί ''εγκληματική οργάνωση'' είτε στο σύνολο είτε ως προς τα επιμέρους εκείνα πρόσωπα, τα οποία υπό την κάλυψη του πολιτικού μανδύα ενεργούν κατά τρόπο ποινικά κολάσιμο»; Κατάλαβαν;

Πηγή: ethnos.gr