Αντίο σφραγίσματα, πορσελάνες και μασέλες! Σύντομα οι άνθρωποι θα ξανά βγάζουν δόντια χάρη σε επαναστατική τεχνολογία!

Οι άνθρωποι έχουμε μόνο δύο σειρές δοντιών για όλη μας τη ζωή.
Όμως κάποια άλλα είδη, όπως π.χ. τα ψάρια κιχλίδες στο Μαλάουι όταν χάνουν ένα...
δόντι, ένα νέο μεγαλώνει στη θέση του, κάθε φορά.

Μια νέα έρευνα έδειξε πως οι άνθρωποι θα μπορέσουν μια μέρα να είναι σε θέση να αναγεννήσουν τα δικά τους δόντια με τον ίδιο τρόπο όπως τα ψάρια κιχλίδες, σηματοδοτώντας το τέλος για τις μασέλες και τις πορσελάνες.

Δουλεύοντας με εκατοντάδες κιχλίδες, οι επιστήμονες προσπαθούν να ανακαλύψουν ποια γονίδια βοηθούν τα ψάρια να διατηρούν τα δόντια τους σε ολόκληρη την ενήλικη ζωή τους.
Μελετώντας τις χημικές ουσίες που αλλάζουν τα κύτταρα στα δόντια και στους γευστικούς κάλυκες σε εμβρυακά ψάρια, ελπίζουν να είναι σε θέση να αντιγράψουν τον μηχανισμό αυτό και στους ανθρώπους.
Η έρευνα, η οποία περιελάμβανε επίσης οδοντιατρικά πειράματα σε ποντίκια, έδειξε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προσομοιωθεί στους ανθρώπους.
Ο καθηγητής Todd Streelman, του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Georgia, δήλωσε: “Έχουμε αποκαλύψει την αναπτυξιακή πλαστικότητα μεταξύ των δοντιών και των γευστικών κάλυκων.
“Προσπαθούμε να κατανοήσουμε τα μονοπάτια που διαμεσολαβούν για την τύχη των κυττάρων είτε προς την οδοντιατρική ή είτε την αισθητηριακή ανάπτυξη.

“Οι πιθανές εφαρμογές σε ανθρώπους το κάνει ενδιαφέρον σε όλους όσους έχουν ασχοληθεί με οδοντιατρικά θέματα σε κάποια στιγμή στη ζωή τους.”
Τα ψάρια κιχλίδες της λίμνης Μαλάουι εξελίχθηκαν από ένα μόνο πρόγονο χιλιάδες χρόνια πριν.
Υπάρχει η ελπίδα ότι τα ψάρια θα μπορούσαν να κρατούν το κλειδί για να βοηθήσουν σχεδόν το 60 τοις εκατό του ανθρώπινου πληθυσμού που έχουν χάσει όλα τα δόντια τους μέχρι να φτάσουν τα εξήντα.
Πέρα από τις επώδυνες οδοντιατρικές επεμβάσεις, η απώλεια των δοντιών μπορεί να προκαλέσει διάφορα άλλα ιατρικά και διατροφικά προβλήματα.
Η μελέτη βρήκε ότι τα δόντια και οι γευστικοί κάλυκες αναπτύσσονται από τους ίδιους ιστούς επιφανειακά σε εμβρυϊκά ψάρια.
Αντίθετα με τους ανθρώπους τα ψάρια δεν έχουν γλώσσα, γι” αυτό οι γευστικοί τους κάλυκες αναμιγνύονται με τα δόντια τους – μερικές φορές σε γειτονικές σειρές.
Οι κιχλίδες της λίμνης Μαλάουι έχουν προσαρμόσει τα δόντια τους και γευστικούς κάλυκες για να ευδοκιμούν στις ιδιαίτερες συνθήκες στις οποίες ζουν.
Το συγκεκριμένο είδος τρώει πλαγκτόν και χρειάζεται πολλά δόντια επειδή εντοπίζει την τροφή με την όραση και την καταπίνει ολόκληρη.
Ένα άλλο είδος τρώει φύκια που πρέπει να τα ξύσουν από βραχώδεις σχηματισμούς της λίμνης – χρειάζονται πολλά περισσότερα δόντια και περισσότερους γευστικούς κάλυκες για τη διάκριση της τροφής.
Με τη μελέτη των γενετικών διαφορών στα ψάρια – και τα ποντίκια – οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι δυνατόν ο ίδιος ιστός σε ανθρώπους θα μπορούσε πιθανότατα να αναγεννήσει νέα δόντια.
Ρίχνοντας στα εμβρυϊκά ψάρια χημικές ουσίες που επηρεάζουν τις αναπτυξιακές οδούς, ενίσχυσαν την ανάπτυξη των γευστικών καλύκων σε βάρος των δοντιών.

Αυτές οι αλλαγές άρχισαν μόλις πέντε ή έξι ημέρες μετά την γονιμοποίηση των αυγών σε ένα στάδιο στο οποίο τα ψάρια είχαν τα μάτια και το μυαλό – αλλά οι γνάθοι ήταν ακόμα υπό ανάπτυξη.
Ο καθηγητής Streelman δήλωσε: “Φαίνεται να υπάρχουν αναπτυξιακοί διακόπτες που αλλάζουν τη μοίρα των κοινών επιθηλιακών κυττάρων είτε σε οδοντιατρικές είτε σε αισθητηριακές δομές.”
Τα δόντια και η γεύση ξεκινούν στο ίδιο είδος επιθηλιακού ιστού στα αναπτυσσόμενα σαγόνια των εμβρυϊκών ψαριών και διαφοροποιούνται αργότερα, σχηματίζοντας δόντια με σκληρό σμάλτο – ή μαλακούς γευστικούς κάλυκες.
“Αρκετά αργότερα αναπτύσσεται ένα δόντι που σχηματίζει σμάλτο και την οδοντίνη, πρόσθεσε ο Streelman.
“Στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης, οι δομές αυτές είναι πραγματικά πολύ παρόμοιες. Δεν πιστεύαμε ότι η εξέλιξη θα ήταν τόσο πλαστική για κατασκευές που είναι τόσο διαφορετικές σε ενήλικα ψάρια.
“Η κατεύθυνση που παίρνει η έρευνά μας, τουλάχιστον από την άποψη των επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία, είναι να καταλάβουμε πώς τα επιθήλια σχηματίζουν το ένα είδος δομής ή το άλλο.”
Ωστόσο, οι ερευνητές θα πρέπει επίσης να καταλάβουν πώς τα νεύρα και τα αιμοφόρα αγγεία αναπτύσσονται σε δόντια για να καταστούν βιώσιμα.

Πηγη gegonota