Επιμέλεια: Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης
Όλες οι έρευνες δείχνουν ότι ένας-ένας οι ευρωπαϊκοί λαοί τείνουν να θέλουν να αποδράσουν από τον “παράδεισο” του τρελλοκομείου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μιας Ένωσης που δεν...
μπόρεσε να είναι τίποτε άλλο από το αρχικό σχέδιο της CIA και το τελικο κατάντημα του νέου γερμανικού Ράϊχ. Παρά την υπέρμετρη προπαγάνδα περί του αντιθέτου και περί ευρωπαϊκών “οραμάτων”, οι λαοί δεν δείχνουν να πείθονται.
μπόρεσε να είναι τίποτε άλλο από το αρχικό σχέδιο της CIA και το τελικο κατάντημα του νέου γερμανικού Ράϊχ. Παρά την υπέρμετρη προπαγάνδα περί του αντιθέτου και περί ευρωπαϊκών “οραμάτων”, οι λαοί δεν δείχνουν να πείθονται.
Η ωμή αλήθεια διατυπώθηκε από τον ίδιο τον Μπαρόζο, πρώην πρόεδρο της Κομισιόν, σε ομιλία του, το 2014, στο πανεπιστήμιο Στάνφορντ των ΗΠΑ, ότι η Ε.Ε. είναι “ένα εργαστήριο της παγκοσμιοποίησης”… το καλύτερο. Τελεία και παύλα. Γι’ αυτό οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν τρομάξει μ’ αυτά που βλέπουν, όπως έγραφε η γερμανική Die Welt. “Το μίσος για την Γερμανία έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τα όρια της Ελλάδας”, σημείωνε η εφημερίδα.
Ανάλογο είναι το κλίμα σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, και αυτή η Ευρώπη ΔΕΝ έχει κανένα μέλλον.
Η αντίθεση των πολιτών στις ευρωπαϊκές χώρες μεγαλώνει συνεχώς απέναντι στην Ευρωένωση και αυτό καταγράφεται παντού, και στον Νότο και στον Βορρά.
Στην συνείδηση των Ευρωπαίων, η “Βρυξελλαρία” έχει απονομιμοποιηθεί εξ αιτίας της καταστροφικής διαχείρισης της οικονομικης κρίσης χρέους και του μεταναστευτικού-προσφυγικού ζητήματος από τους διορισμένους γραφειοκράτες της Κομισιόν.
Η λαϊκή αγανάκτηση πυροδοτείται επιπλέον από τον καταιγισμό των diktats, που εκδίδει η μη-εκλεγμένη γραφειοκρατία της Ε.Ε., όπως ο “κώδικας δεοντολογίας” (“code of conduct”) για την καταπολέμηση των “παράνομων κηρυγμάτων μίσους” στο διαδίκτυο.
Στις 20 Απριλίου, το European Political Strategy Centre, ένα εσωτερικό think-tank της Κομισιόν, που αναφέρεται απ’ ευθείας στον Γιούνκερ, πρότεινε την δημιουργία μιας Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, η οποία θα είναι στα πρότυπα της CIA και θα είναι υπό τον έλεγχο των μη-εκλεγμένων γραφειοκρατών της Ε.Ε.
Τα παρακάτω είναι αποσπάσματα από την έρευνα:
Το μεγαλύτερο μέρος της δυσαρέσκειας προς την Ε.Ε. μεταξύ των Ευρωπαίων αποδίδεται στον χειρισμό του προσφυγικού ζητήματος από τις Βρυξέλλες. Σε κάθε χώρα που έγινε η έρευνα, μεγάλες πλειοψηφίες είναι εναντίον της πολιτικής των Βρυξελλών.
Χαρακτηριστικά, το 94% των Ελλήνων, το 88% των Σουηδών και το 77% των Ιταλών απορρίπτουν την φιλομεταναστευτική πολιτική των Βρυξελλών.
Σε Ουγγαρία και Πολωνία, τα ποσοστά απόρριψης της ευρωπαϊκής πολιτικής για το μεταναστευτικό και την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης είναι 72% και 71% αντίστοιχα. Στην Γαλλία 70% και στην Γερμανία 67%.
Η διαχείριση της κρίσης χρέους είναι μια άλλη τεράστια πηγή δυσαρέσκειας προς τις Βρυξέλλες. Περίπου οι εννέα στους δέκα Έλληνες (92%) διαφωνούν για τον τρόπο με τον οποίο η Ε.Ε. αντιμετώπισε την οικονομική κρίση και τα μέτρα που εφαρμόζονται.
Σχεδόν τα 2/3 των Ιταλών (68%), οι Γάλλοι σε ποσοστό 66% και οι Ισπανοί (65%) επίσης αποδοκιμάζουν το κέντρο αποφάσεων της Ε.Ε.
Η πλειοψηφία στην Σουηδία (59%) και το Ηνωμένο Βασίλειο (55%) επίσης απορρίπτουν τον τρόπο που η Ε.Ε. αντιμετωπίζει τις οικονομικές προκλήσεις.
Σχεδόν τα 2/3 των Βρετανών λένε ότι επιθυμούν να επιστραφούν από τις Βρυξέλλες, οι όποιες εξουσίες, ξανά στις εθνικές κυβερνήσεις.
Αυτός ο ευρωσκεπτικισμός διαχέεται και σε άλλες χώρες. Οι Έλληνες κατά 68% θέλουν ισχυρή εθνική κυβέρνηση, ακολουθούμενοι από τους Σουηδούς (47%), τους Ολλανδούς (44%) και τους Γερμανούς (43%).
Κατά μέσον όρο, το 42% των Ευρωπαίων σε δέκα χώρες που ερωτήθηκαν λένε ότι θέλουν να επιστρέψουν κάποιες εξουσίες πίσω στην χώρα τους. Μόλις το 19% ζητά μεγαλύτερο συγκεντρωτισμό εξουσιών στις Βρυξέλλες. Το μεγαλύτερο ποσοστό υπέρ μιας ακόμα στενότερα συνδεδεμένης Ευρώπης είναι μόλις 34% και αφορά την Γαλλία.
Υπάρχει πολύ λίγη διάθεση για την συγκέντρωση της εξουσίας στις Βρυξέλλες με μια ομοσπονδοποίηση. Μόνο το 6% των Βρετανών, το 8% των Ελλήνων και το 13% των Σουηδών το επικροτούν. Στις περισσότερες χώρες, το ένα τέταρτο ή και περισσότερο των πολιτών προτιμά τον ισχύοντα διαχωρισμό εξουσιών.
Η ικανοποίηση από την Ε.Ε. είναι μειωμένη σε πέντε από τα έξι κράτη που ερωτήθηκαν τόσο το 2015 όσο και το 2016. Υπήρξε διψήφια πτώση στην Γαλλία (17 εκατοστιαίες μονάδες κάτω) και Ισπανία (16 μονάδες) και μονοψήφια μείωση στην Γερμανία (8 μονάδες), το Ηνωμένο Βασίλειο (7 μονάδες) και την Ιταλία (6 μονάδες).
Οι νεώτεροι άνθρωποι, οι ηλικίες 18 έως 34 ετών που έχουν υποστεί την μαζική πλύση εγκεφάλου από τα μίντια του Σόρος, του Βερολίνου και των Βρυξελλών, βλέπουν ευνοϊκότερα την Ευρωπαϊκή Ένωση απ’ ό,τι οι ώριμες ηλικίες από 50 και άνω, που έχουν μνήμες για να συγκρίνουν την παλιά καλή εποχή της Ευρώπης με το σημερινό πτωχευμένο “κρατητήριο” λαών και συνειδήσεων.
Το χάσμα των γενεών είναι πιο εντυπωσιακό στην Γαλλία (25 εκατοστιαίες μονάδες), όπου το 56% των νέων είναι υπέρ ενώ μόνο το 31% των μεγαλυτέρων (όσων προφανώς επωφελούνται αδρά) έχουν θετική γνώμη για την Ε.Ε. Ανάλογα χάσματα γενεών εμφανίζονται και σε άλλες χώρες, όπως: 19 μονάδες στο Ηνωμένο Βασίλειο, 16 μονάδες στην Ολλανδία, 14 μονάδες στην Πολωνία, και 13 μονάδες στην Ελλάδα. Είναι λίγο ξωφρενικό, βέβαια, γιατί οι νέοι Ευρωπαίοι παραμένουν σε μεγάλο βαθμό συμπαθείς απέναντι στο τερατούργημα των Βρυξελλών όταν ο δείκτης της ανεργίας των νέων είναι τόσο υψηλός, σχεδόν στο 50% σε ορισμένες χώρες. Αυτό είναι αντικείμενο μιας άλλης έρευνας και χρειάζεται να ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση για το πώς έχει μεθοδευτεί μια τεράστια ευρωκεντρική προπαγάνδα στην εκπαίδευση, από το νηπιαγωγείο μέχρι τα πανεπιστήμια. Ανάλογή της μόνο στα ολοκληρωτικά καθεστώτα του φασισμού και του ναζισμού είχε προϋπάρξει.
Βέβαια, το ψέμμα έχει κοντά ποδάρια, όπως η ιστορία έχει αποδείξει, και γρήγορα οι νεώτερες γενιές των Ευρωπαίων θα αφυπνισθούν και θα αντιληφθούν την αντιδημοκρατική φύση της Ε.Ε. και τις χωρίς όρια δαγκάνες της εξουσίας της.
Στις 24 Μαΐου, ο μη εκλεγμένος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, ορκίστηκε να χρησιμοποιήσει κυρώσεις για να απομονώσει τις ακροδεξιές ή λαϊκιστικές κυβερνήσεις που ανέρχονται μαζικά στην εξουσία εξ αιτίας του κύματος λαϊκής οργής κατά της μετανάστευσης. Στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων που δόθηκαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή το 2014, ο Γιουνκέρ μπορεί να θέσει σε εφαρμογή έναν «κανόνα νομικού συναγερμού» για τις χώρες που αποκλίνουν από “τις κοινές συνταγματικές παραδόσεις όλων των κρατών μελών”. Αντί να αποδεχθεί την βούληση του λαού όπως εκφράζεται από την κάλπη, ο Γιουνκέρ μπορεί να επιβάλει κυρώσεις για την αντιμετώπιση των “συστημικών διαταραχών» σε κράτη μέλη της Ε.Ε.
Στις 4 Μαΐου, ο Γιουνκέρ προειδοποιεί ότι οι χώρες της Ε.Ε. που δεν “έδειξαν αλληλεγγύη”, αρνούμενες να δεχθούν μετανάστες θα αντιμετωπίζουν πρόστιμο 250.000 Ευρώ ανά μετανάστη.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2015, η Ευρωπαϊκή Κομισιόν αποκάλυψε τα σχέδιά της για την δημιουργία μιας νέας ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής που θα μπορεί να παρεμβαίνει παντού στην Ε.Ε., ακόμα και χωρίς την άδεια των εθνικών αρχών.
Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην γαλλική Le Monde, ο “πολύς” κύριος Γιουνκέρ απείλησε τους Βρετανούς ότι, εάν φύγουν από την Ε.Ε., θα αντιμετωπιστούν ως “deserters” (λιποτάκτες). Σε μια συνέντευξή του, όμως, στην Telegraph, ο Giles Merritt, διευθύνων του think-tank “Φίλοι της Ευρώπης”, έδωσε την πραγματική εικόνα που κρύβεται πίσω από αυτές τις απειλές:
“Οι Ευρωπαίοι είναι σε πανικό. Το σοκ του BREXIT θα είναι τόσο τρομακτικό ώστε θα αναγκαστούν να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να αγνοούν τις δημοκρατικές απαιτήσεις των πολιτών. Αναγκαστικά θα διαλυθεί αυτή η Ευρωπαϊκή Ένωση επειδή θα προσπαθήσουν να ξαναφέρουν πίσω τους Βρετανούς και επειδή φοβούνται ότι ολόκληρη η πολιτική τάξη θα σαρρωθεί…”.
[Πηγή: του Soeren Kern, Gatestone Institute, 09/06/2016,http://www.gatestoneinstitute.org/8224/european-union-support]
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.