Γράφει: ο Λεωνίδας Μαρτέλος
Ψηλά δεν κοίταξα, ποτέ δεν είπα φτάνει!
Πρόβατο ήμουν μια ζωή, μέσα στη στάνη
με το κεφάλι μου ολημερίς σκυμμένο
να 'ρθεί το τέλος μου μονάχα περιμένω!
Αναρωτιέμαι, μέχρι που θα...
πάει η βαλίτσα;
όμως φοβάμαι και την άτιμη τη γκλίτσα...
μα κι αν το ξέρω, καθαρή πως δεν τη βγάζω
με μία λέξη! ....μόνο μπεεεε! όλο φωνάζω!
Πρόβατο ήμουν, πρόβατο είμαι, πρόβατο θα 'μαι!
Ξέρω μια μέρα θα τη βρώ
ή από λύκο ή από βοσκό!
......κι όλο τον ίσκιο μου φοβάμαι
Αμνοερίφιο που έγινε θρεφτάρι
όλο ένα τσούρμο ακολουθώ, ένα κουβάρι!
μα το τομάρι μου θα πρέπει να το σώσω
αχ ήλιε δείξε μου ένα φως για να γλιτώσω!
Πως είχα πέραση μεγάλη κάποιος μου είπε
-Ξύπνα ρε πρόβατο! κι η φύση εκδικείται!
όσα σου ανήκουνε σου τα 'χουνε κλεμμένα!
Μια μέρα τα 'σπασα χοντρά με τον ποιμένα......
http://malakes-kouventes.blogspot.gr/
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε ελεύθερα την άποψη σας και ότι θέλετε χωρίς ύβρεις.